dolmuşta gördüğüm kızı nasıl tavladım

ses verin gavatlar. şukulayıp susuyorsunuz. biraz gaza getirin adamı *

sigara molası 5 dk

adamın nosunu aldım. arayıp hemen kapattım son arananlarda cıksın diye. haso bıyık altından gülmeye devam ediyordu. ilk defa beni ciddi gordu galiba haklıydı. çünkü kızlar gram gibimde degildi. cok seciciyimdir beyler iyi bir şeymiş gibi yazdım ama siz siz olun adam gibi bakın millete yoksa böyle zütünüz açılır neyse. biri benim yanımda ufak bi hata yaptı mı o kız benim için biterdi. konuşma, tanışma işinde fena sayılmazdım, en azından çekinmezdim amlılardan. cok samimi oldugum kız yoktu bu aralar.

ertesi sabah gibindirik bir ders vardı. küfür ede ede uyandım, sürünerek okula vardım. sınıfa girdim. ders gibimde degildi, uyukluyordum. 2. blokta hafif ayıldım. kalemimle oynarken bi anda aklıma dünkü mesele geldi. kalemin kırmızı olmasından kaynaklı olabilirdi. etrafa baktım, sınıfın kız ortalaması fena degildi ama bi türlü benim kafamdaki kızı bulamamıştım uzun zamandır. her zamanki o olmaz bu olmaz şunu ele derken elde bi tak kalmadıgını fark ettim.

eve girdiğimde ilk işim google a silmarillion yazmaktı. kitap yüzüklerin efendisiyle alakalıymış amk kafam kadardı nerdeyse. sağlam irade isterdi okuması çünkü ekşiciler çok ağır diye yazmıştı. bende bununla kendimi avutuyordum kız aptal degil kültürlü falan filan.

günün ilerleyen saatlerinde bi tak olmadı ev arkadasım hasan geldi. kendisine haso diyordu arkadasları. bende oyle alışmıştım. yemekten başka bi tak düşündüğü yoktu. yemege dışarı çıkmış, eve girdiğinde ise ilk lafı: evde bir şeyler var mı?

ayı gibi yerdi ama saf cocuktu, iyi niyetliydi. yoksa eve cıkmazdım amk. etraf bin dolu beyler. haso hukuk okuyordu. bir keresinde kalyoncu da okuyan bi arkadası vardı yanında kafede. direk onu sordum -hass senin şu elemanın adı neydi kalyoncu daki?

pezo şaşırdı hemen ne yapcan dedi gülümseyerek. -sen boyle sorular sormazsın hayırdır inş.? dedi.

muallak ayıktıysa da geçiştirdim ben. cocugun ismini söyledi filan. tabi herif malın biriydi. bıyıklı, kumaş pantolon-beyaz gömlekle üniversiteye giden bi tipti. ama köprüyü gecene kadar ayıya dayı. işime yarayabilirdi bu eleman.

tam inerlerken arkalarına yetiştim. kız elindeki kitabı göğüslerin altına dayayıp kucagına almıştı. -tipik kız tutuşu- o anda bi ayrıntı dikkatimi cekti ve dine imana olan inancım beşe ona katlandı birden. belkide son sansım buydu beyler. kitabın üst tarafında, sayfaların dışında kaşe vardı. hasan kalyoncu üniversitesi kütüphanesi kitabın ismi ise silmarillion du beyaz kapaklı bir şey. aha bu:
http://www.dr.com.tr/pima...a38-a059-bb6a0b9f7298.jpg

yalnız kitap entel işiydi belli amk. herkesin okuyabileceği bir kitap olmadıgını eve gidip arastırınca anladım. kız ekşici olabilirdi.

ben ana yoldan takip ederken onlar bir araya saptı ve böylelikle takip işinden de bi tak cıkmadı zaten kızın dönüp
-sen tramvayda karsımızda oturan malsın, bu da numaram beni ara.
diyecegi yoktu bosuna inmiştim ama bi umut işte.

iyimser tarafım küçük emrahlık yaparken, bi yandan kendimi gibesim vardı. kızı kaçırmıştım ama. söve söve eve vardım cok uzak degildi zaten ünv. duragıyla güneykent duragı arası.

dibinde durdugum muallaklereden biri 2-3 durak sonra indi. bende kuruldum hemen onun yerine, yorgunum bi de hiç giblemedim kimseyi. antepte tramvayı bilen bilir 2 koltuk koridor + tekli turuncu koltuklar bulunur. tren usulü karşılıklıdır koltuklar. oturunca dizleriniz karşınızdakinin dizlerine deger. ikililerden birine oturdum orta kısımdayım. yanımda çizgili beyaz gömlek giymiş bi dayı oturuyor onunda ellerinde metro market poşetleri var.

biraz belediyenin rekldıbını yapayım amk bakarsınz 3-5 kuruş kalır, belediye otobusleri ve tramvaylarda ücretsiz wi-fi var beyler. zaten o kalabalıkta anca millet telefonla oyalanıyor yoksa birbirlerini gibecekler.

bende o civarlarda 2+1 studyo dailerin birinde kalıyorum bi arkadasla. hangi okulda okudugum ise bana kalsın 2. sınıfım hazırlıkla beraber 3. senemdir beyler. oyle cok cok sosyal biri sayılmasam da işime geldiginde neler yapabilecegime bende sasırdım(göreceksiniz beyler).

perş. ya da cuma günü olması lazım bi işim vardı tek başıma çarşıya indim. işimi bitirip bir şeyler atıştırıp evin yolunu tuttum. söyledigim gibi tramvayla dönecektim beyler. 20-25 dk arası bi yol tramvayla üniversite. akşama doğru kalabalıktan millet üst üste biner nerdeyse o derece. havalar yeni ısınmaya başlıyor. atladım tramvaya hınca hınc dolu amk ite kaka bi köşeye sıvıstım.

olayın gerçekliğiyle ilgilenecekler gibtirsin gitsin en baştan. kimse okumak zorunda degil. ifşa konusunda ise muallak modlar, tahmin edeceginiz üzere isimleri degistirerek yazacagım. gerisi birebir gerçek olacak. isteyene kişilerin sansürlü capsini ve söz konusu kitabın capsini de atabilirim, oraya gelecez.


öncelikle söylim beyler olay dolmuşta degil tramvayda vuku buldu. antebi bilen vardır tramvay çarşıdan şehrin güney ucuna kadar devam ediyor. yani dolmuş yerine tramvay her zaman iyidir çünkü antepte akşam trafiği çekilecek gibi degil. g.antep ünv. civarında öğrencilere yönelik stüdyo daireler var. dışardan gelen çoğu öğrenci burda barınır beyler ayrıca kyk merkez yurdu da bu mevkide.

anlatıyorum beyler rezerv alın. biraz ön bilgi verip akşama başlayacam.

not: bu başlıkta okuduğunuz kişiler kurumlar mekanlar ve materyaller tamamen gerçektir.

not2: gibiş yok beyler. eli gibinde gezen otuzbircilere duyurulur.

edit: sadece benim yazdıklarım için http://inci.sozlukspot.co...vlad%C4%B1m/@sih%20mevali