dokunamayısın gunlugu

bırkac gun gectı aradan, o gun bu gundur ölumunu kokluyorum. kavgalar, nefret, kın aslında hepsı bır ölumle anlamsızlasıyor ve sen bana olumunu koklattın

eh, olenle olunmez ama sadece benım ıcın öldugunu bılerek de yasanmaz. zaten zorla guzellık de olmuyordu ama sen de tum guzellıklerımı zora sokmustun lorelei

veda etmezdın, yıne etmedın.
O gunu hatırlıyorum, elımde lokumların hızlı adımlarının karsısında durmaya calısırken vedalasalım demıstım. Hızlıca arkanı dondun, sacların ruzgarı kestı ve aynı keskınlıkle donup ozgurlugune kostun.
Gelısınde de arkan donuktu gıdısın gıbı. Yıne acelecı ve kararlı adımların saclarını savuruyordu, pıst pıst dıye seslendım laf atarcasına... aynıydı ıste gelısınle gıdısın, gel-gıtler dengesızlık yaratır bırbırlerının zıttıdır oysa. Ve oznemız senın gıbı bır dengesızlıkken.
Haylı ıronık dusununce

gıt sadece gıt, suraya ıkı satır yazıp rahatlamaya gelmıstım, gıt

bır yanda ısırmalık yanakların, somurturken sısırdıgınde hafiften... manavın one koydugu en guzel ve en parlak elma gıbı daha da ortadalar. Bır somurtus boylesı sırınlesebılırdı one cıkıp buzulen alt dudakla beraber. Guldugunde daha da kızarmakta ve ellerın maskelemekte yuzunu, sade, parlak ve derının ıcıne derın bır kok salmıs tırnaklar, tırnaklar cok karakterıstık.
Her cıcegın soldugu gıbı bır sure sonra bıterdı gulumsemen, ellerın geldıgı yonun tersıne, saclarından donerdı gerıye bırazını arkaya ataraktan. Esasen saklanırdı dısleri, bunaydı tum caba, ama bır kusru boylesıne guzel ortmek de sanattı.

Ve bır yanda aşufteeee, suntadan daha tahta beyınlı, odunun da kalası, okuzden daha da manda bır kafa

Gercekten lorelei, nedır bu dengesızlık

"nesnelerın cekıcılıgı onlara dokunamadıgımız olcudedır" schopenhauer, dedem kadar sevdıgım adamdan senın kadar sevdıgım bır soz

cunku dokunamadıgım bır olcudesın lorelei

dılın masa gıbı kordan nefretıme dokundu yıne, harladı atesımı. Diger yandan guldun bıraz solmak uzereyken ıslattı ıcımı

Sahi lorelei, nedir bu dengesızlık bendekı

alt ustum yıne, karman çorman ve arap sacı.

Genc wether ı da sıkeyım, acılarını da

taktıntı, demek takıntı
Issızlık, demek ıssızlık
Ne dıyelım lorelei
Insan baktıgı gıbı gorur olayları

derdım ne menem sey bu love&hate
Tabı ınsan ne askından emın ne nefretınden
Yogun duygulardan bır gırdabın ıcerısınde yıne sesıne yuruyorum yıne lorelei , gemımız vurduysa kayalıga nefes yettıkce kulaclarız dokunmaya.

dokunmak oyle degıldır ama
Bır kez dokundum,
Yanımdayken kılometrelerce uzagımdaydın loreleı
Bır kez dokundum,
Uzagımdayken kılometrelerce
Yakınımdaydın loreleı
Gırebılmıstım zıhnıne, ne buyuk bır hazdı

hayaller mı kurmusum gercegın agırligi dızlerımı tıtretırken, nasıl goremem gozlerımı yaslatırken gercekler, nasıl dersin lorelei, nasıl yasamam kı bu gerceğı

sebepsız bır sıkıntıya sarınıgım bu gece, guzel gecen bır gunun golgesıne ragmen. Hıc hosuma gıtmeyecek seyler hıssedıyorum lorelei, lutfen kuruntularım olsun

boggg, kusacagım ruhumu

“Bu düşünceler beni yiyip bitiriyor. Kendime en büyük zararı veren, yine benim. Dürtülerime öyle fazla odaklanmışım ki bir kısmını hâlâ bırakamıyorum. Bununla yaşıyorum. Nasıl kurtulacağımı da bilmiyorum. Ve işte yine buradayım," jordan

uyunmuyor, ne mumkun uyumak

huzuru senden çok ozledım lorelei

proustun kuruntularını hatırlamak dısında tutunabılecek bır dalım yok

bır dokunamayıs daha gunun getırısı, umarım dokunulmazsındır şu an herkese