-
1.
+8 -2ibretlik bir hikaye, sizi bekliyorum beyler, bastan sona kadar anlatacaklarim gercektir, yasanmistir ve hala yasanmaktadir.
kavun seftali kesip geliyorum, siz de rezervlerinizi alin. kah gülecek kah empati kuracak ve aciyacaksiniz, kah ibret alip belki de benim düstügum duruma düsmekten kurtulacaksiniz.
dinleyin, ibret alin, hayretler edin, aciyin bana!
-
2.
+8 -9dur önce çıkarayım sonra şeftali yeriz
-
3.
+2 -4
-
4.
0yalan değil beyler dinleyin
edit:değerlencek buralar bekleyin, görün -
5.
0kavun seftali hazir olaya giriyorum, dinleyen beri gelsin.
-
6.
0anlat panpa ibret alıcam
-
7.
+1bundan bir ay öncesi bir erasmus serüveninden tekrar eve döndüm, tam 6 ay boyunca ingilitere'de kalmistim. ögrenci olup da yurtta kalanlar & aileden uzak olanlar cok iyi bilirler; yemek bir derttir, özellikle de yapmasi kendineyse daha da büyük bir derttir. evde annenin sana kah patlican yemegi kah dolma kah börek yaptigi bol secenekli günler yalan olmustur, artik tek gercek erkek ve yalniz halinde kendi basinin caresine bakmaktir; yani kendi yemegini kendin pisirip kendin yeme vakti. zengin olup disaridan yemek de bir sey cözmüyor beyler, hepsi ayni sonucla netice buluyor.
-
8.
0amk @güldürdün suku. gibtir git şimdi
-
9.
0rizörvırd
-
10.
+2kavun seftalinden sonrasını okumadım
-
11.
0ne bastan sonası amk basur filan olmuştur parmağını sokup çıkarmıştır bunun baştan sonasımı olur gibim akıllı
-
12.
+1ben orta halli bir ailenin cocuguyum diyebilirim. öyle hergün lokantaya gidecek ve oraya verecek param yok. zaten lokanta dedigin yerde bile evde annenin veya yetiskin isen karinin yaptigi saglikli lifli bol varyasyonlu yemekleri bulmak imkansiz gibi birsey, hele ki ingiltere gibi mutfak kültürü yerlerde sürünen bir memlekette. haliyle kendi yemegimi kendim pisirmek adina ilk haftalar büyük bir hirs yaptim. ben ki o vakte kadar yemegin y'sini bile yapamayan adam yavas yavas bu konuda kendimi gelistirmeye basladim. börek acacak, hamur yoguracak, yaprak saracak halim yoktu. ama basit basit, ayni zamanda saglikli diye öngördügüm besin kaynaklarindan yemekler yapmaya özen gösteriyordum.
-
13.
0reserved
-
14.
+1ilk haftalarin saglikli besin hirsi, bar pub icki eglence ve azcik da dersler derken kendisini bir bosvermislige birakti, yemege ayni özeni göstermemeye basladim. artik fast food, lokanta, marketlerdeki hazir öğünler bana daha kolay ve cazip geliyordu.
yediklerim genelde sunlardan olusmaya basladi:
pizza
burger
kizartilmis patates
cok az meyve, ki evde günde bolca meyve yiyen ben artik haftada bunu anca bir gün falan yapiyordum. -
15.
+2bu taktan gidisat etkilerini göstermeye basladi. kabiz olmustum. bunu ilk abim ziyaretime geldigi ve londra'yi gezdigimiz günlerde farkettim. eve temelli dönüs yapmadan bir iki hafta öncesi falan. bildigim tak cikmak istiyor, ama delik yer vermiyor amk.
-
16.
-1abimin ziyaretinin son gününde victoria train station'da bir umumi helaya attim kendimi. tak yine bastirmisti, "ulan keske ciksa da bitse bu izdirap" diyorum kendime. abime birsey belli etmek istemiyorum, kimseyi kendi derdimle sıkmak istemem asla, bu da böyle bir huyumdur, iyi mi kötü mü bilemedim.
-
17.
+3lavman.avi
-
18.
+4tuvalete girdim ve nihayet iki parmak kadar bir tak cikabildi, bir nebze ferahlama olmadi degil, ama gerisi cikmiyor, hala bir sıkıntı mevcut. iki gündür yedigim burgerlerin sandeviclerin arta kalani iki parmak kalinligindaki tak olmamali, iceride kesinlikle yumak yumak tak var, belli, hissediyorum, ama gelmiyor. kabizligin gözü kör olsun.
-
19.
+1abim disarida bekliyor, ben klozette 10 küsür dakikadir oturuyorum, bu böyle olmayacak. "ulan bu sene de evde kaldim" diyerekten zütümü tuvalet kagidiyla sildim, amina kodugumun memleketinde taharet muslugu yok malum, ama o da ne?! kagitta tak şeridinin yaninda bir de kan şeridi var!
-
20.
-1dinleyen yok ellaaam, kime anlatiyom ki amk.