dogmatik ve sosyolojik bakımdan pragmatik oluşum

@1 yannan var yen mi?

am züt meme.

aboo seviyeye bak kaçın lan kaçın amk...

binler bende am züt meme olmuşum ya kusura bakmayın

@25 öz biçimi belirler ama son noktada biçim özü giber atar.

aşığım ayrıyım unutamıyorum

(bkz: 58inci hükumet)
(bkz: 59uncu hükumet)
(bkz: 60ıncı hükumet)dönemlerinde türkiye cumhuriyeti.

pardon yanlış sözlüğe girdim galiba inci değil mi burası

@25 son iki cümlen bir önceki cümlerle desteklenmiyor aslan... dikkat et.. ayrıca "tarih boyunca öz için değişik tanımlar kullanılmıştır" yerine "tarih boyunca öz çok şekilde söylenmiştir" demek daha doğru olur... yani aristo'nun deyişiyle: to on legethai pollakhos.. birden çok tanımla birden çok şekilde söylenmek farklı şeyler.. aman tikkat!

@1 tecimsel kaygılardan ve betimsel olgulardan uzak, imgelem kaosunda bir yazı olmuş panpa.

matematiksel olarak pragmatizm(dogmatik düşünce. sosyoloji) = yeni düzen. nitekim 'düzen' türden.

Freud’a göre, pragmatizm yalnızca bir yöntemdir. bir yöntem olarak pragmatizm, insan yaşdıbının bir amacı olduğunu öne sürer. dünya ve insan üzerine yeni bilgi ve yorum getirme iddiasında olan birbirlerine rakip teoriler, yalnızca insan yaşdıbının amacına göre değerlendirilmelidir. ona göre, dünya üzerine olan bir teori, insan yaşamıyla ilgili birçok konuyu gözardı ederek kesin sonuçlu yanıtlara ulaşıyorsa eğer, reddedilmelidir. böyle bir teori kaçınılmaz olarak dogmatik bir öğretidir. pragmatizmin, james’a göre, hiçbir dogması, mutlak hiçbir öğretisi yoktur. o, yaşamın kesin ve kanıtlanmış olgularını ön plana çıkararak, yalnızca yaşamı ölçü alır.

işte bu ölçüler ışığında kişinin imkanları elverdiğince tüm teoriler ışığında kendi yüce fikirlerini üreterek diğer insanlara maksimum yarar için çalışmalıdır.

o zaman asıl benliğimizi bulur ve neticesinde dünyaya geliş amacımızı gerçekleştirebiliriz.

@14 Hmmm aslında subjektif yaklaşmışsın (bkz: yirtikcondom) azizim.

Am bir varoluş penceresinden açılan kapı, züt ise hiçbir zaman elde edemeceğimiz kaygıların yokoluş sebebidir. En önemlisi meme nedir peki? neden vardır? nasıldır?

Bu soruların cevabını inan bende bilmiyorum ama kendimizi geliştirerek daha olgun cevaplar üzerinde yoğunlaşacağız hep beraber.

pragmatizmden yola çıkılacak olursa eğer, dogmalara saplanıp kalmış bir birey için başlarda kendisi için fayda sağlayacak olan kavramın önünde olan engeller, bir taş duvar kadar sağlam ve yıkılmazdır. tabu olarak da adlandırabileceğimiz bu kavramlar kişinin toplum içerisindeki konumuna göre zamanla etrefındaki duvarların yıkılıp oyun bahçesine dönüştüğü alanlara dönüşebilir. söz gelimi, alkollü içecek kullanmayı dogmalarından kaynaklanan bir yasak olarak algılayan bir birey sosyal statüsü toplum basamaklarında yukarı doğru taşındıkça, insanlarla kolay iletişim kurmasını sağladığı, kimi toplantılarda kabul görmenin başlıca şartı ve de kendisine sağladığı başkaca getirimler nedeniyle bu yasağı kolayca olmasa da deler ve zamanla bu davranışı her türlü taassup eseri tabusuna da uygulayabilir. ancak yine burada taassup ve tabu kavramları da toplumun en küçük segmenti sayılabilecek ailelerde bile değişkenlik arz ederken, bireylere kadar toplumu yönlendirme becerisine sahip bazı araçlarla bu iki kavram ortak beğeniler doğrultusunda tek tipleşebilen, kimi sosyal dinamiklerin işlemesinde sıkıntı teşkil ediyorsa topyekün kaldırılabilen kavramlar olarak sosyal düzeyde pragmatizmin çerçevesi olarak genişletilebilir ya da daraltılabilir. kısaca belirtmek gerekirse günümüzde pragmatizm, dogmaların;sosyal olarak yüklenen ve eksiltilen anlamları ile beraber bireylerin eline medya, hükumetler ve otorite sayılabilecek bireylerce tutuşturulmuş olan, az sayıdaki materyali kancalarından yakalayıp almaya yarayan yamuk yumuk ve kısa bir değnekten ibarettir.

insanlar bunca yazıya bakıp da felsefe nedir diye sorabilirler tabi. ama felsefede aslolan her şey den şüphe etmektir. bence felsefenin en önemli niteliklerinden birisi, eleştirici olmasıdır. felsefe, tarihsel olarak yunan dünyasında daha önceden mevcut olan dinsel-mitolojik dünya görüşünün bir eleştirisi olarak başladığı gibi her filozofun da kendinden önceki bilgi birikimini sorgulamak ve eleştirmekle işe başladığı bir gerçektir.

bu anlamda şüphe, bir tavır olarak felsefenin ruhunda mevcuttur. böylelikle her filozofun felsefi bir tavır olarak şüpheci olduğunu söylemek mümkündür.

bence bir insanın kim olduğunu ait olduğu tarih belirler. örneğin kuraklık sonucu orta-asya’dan anadolu ve mezopotamya’ya gelinen, sonra islam’ın seçildiği, bir müddet değişik milletlerin islam devletlerinde yaşanılıp, daha sonra şelçuklu ve osmanlı gibi kendi devletinin kurulduğu bir tarihin oluşturduğu bir insan, bir “ben”; ortaçağ, rönesans, fransız ihtilali ile oluşmuş bugünkü modern batı’da yetişmiş “ben”den farklı olacaktı. farklı bir dile, farklı düşünce ve duygulara ve farklı bir ahlak anlayışına sahip olacak

anatomik

bana düşmeş söylemesi ama

hep soruyoruz..

bir kere de duymayı denesek..

bir kere de dinlemeyi

cevaplar yazılı, sözlü, hatta mail ile gelecektir

bazen uçakla
bazen helikopterle

hele

gelecektir cevaplar

...

anlamayı öğrenmek lazım..

peki sizce?..tanrı sadist mi?.

@78 destekleriniz için teşekkürü bir borç bilirim size minnettar kaldım bu konuda

islam felsefesini, islami felsefe ve islam dünyasında gelişen felsefi akımlar olarak iki gruba ayrılarak değerlendirmek mümkündür.

temelde özü itibarı ile dogmatik olan din ile felsefenin beraber nasıl değerlendirilebileceği tartışmalı olsa bile, islam dünyasında felsefe orta çağ batı dünyasından çok daha müsamahalı karşılanmıştır.

bunun bir nedeni islam dininin temel esaslar dışında ferdi düşünceye serbestlik tanıması, imani esasları alenen zedelememek şartıyla düşünceye verdiği özgürlük, diğer bir nedeni de akli ilimlerin gerek siyasi otoriteler gerekse dini otoriteler tarafından sürekli desteklenmiş olmasıdır.

bu sayede islam coğrafyasında ve özellikle arap dünyasında felsefe gelişmiş, gelişen felsefe de formel, doğa ve insani bilimlere de katkılar sağlamıştır.

islamiyetin hicri 1. asırda hızla gelişmesi ve yayılması ile birlikte önceden müslümanların kendilerine yabancı olan kültürlerle etkileşimi artmıştır.

islamiyet'in akla verdiği önem ve serbesti, bu yeni kültürlerde mevcut felsefi birikimin tercümeler vasıtası ile hızla müslüman ilim adamları arasında yaygınlaşmasını da beraberinde getirmiştir.

henüz sistematik felsefe kültürü gelişmemiş olan müslüman arapların yunan felsefesi ile bu ilk tanışıklıkları daha ziyade edilgen nitelikte ve etkilenme şeklinde olmuştur denebilir.

her ne kadar, farklı bir kültürde yeni gelişen bu felsefenin içerdiği ekoller islami temel esaslardan uzaklaşmamaya çalışmış olsalar da, yunan felsefesi etkili olmuş ve itikadi esaslarla çelişen çeşitli ekoller de ortaya çıkmıştır.

fakat bu ekoller islami esasları kabul eden ekollere göre azınlıktadırlar.

islam filozofları yunan felsefesinde özellikle platon ve aristo gibi düşünürlerin görüşlerini benimsemişler ve bunu islam düşüncesiyle birleştirmişlerdir.

geneli itibariyle bu sistemi kuran 2. öğretmen de denilen "farabi"dir.

farabi'den sonra islam'ın tanrı anlayışıyla rasyonalizmi diğer islam filozofları da birleştirmişlerdir.

islami felsefe ile kelam bir süre birlikte yürümüş. daha sonra genel olarak felsefe ekolü ile kelam ekolü arasında önemli görüş ayrılıkları çıkmış ve islami ilimlerde felsefeden ayrı bir yere sahip olmuştur.

itikadi konularda felsefe ekolü ile kelam ekolü arasında görüş ayrılıkları mevcuttur.

her ne kadar bu iki farklı grubun düşünceleri diğer grup ve mezheplere oranla daha akli bir bazda olsa da, kelam felsefeye oranla klagib dini itikada ve nakile daha yakındır.

islam filozofları ve felsefi ekoller ise itikadi konularda daha çok aklı baz alırlar ve akıl ile naklin çeliştiği yerlerde aklı tercih eder, çoğu kez nakli tevil ederler.

islam dünyasında ortaya çıkan felsefi yaklaşımlar ve pek çok hususiyetleri ve özellikle dine bakışları açısından farklılık arz ederler.

fakat maddeciler hariç tüm ekoller islam'ın tevhit anlayışı esaslarına çok yakınlardır.

bu ekoller geneli itibariyle tanrı,ruh, vahiy,peygamber, kutsal kitap vb. dinsel varlık ve kavramları kabul ederler.