***HIKAYE***

Şu sözlüğe 300 günün ardına giriş yapıyorum. Peki neden bu sözlükte birşeyler yayımlamayı bıraktım? Bildiğiniz gibi yıkık bir imçici olarak bu platformda insanların annesine söver, kalp kırardım. Sonra osbir çeker uyurdum. Bir süre sonra sevdiğim yazarların da ayrılmasına istinaden sözlüğü bıraktım. Ardından yıkıklığımı, ve insanları kırmanın verdiği garip haz duygusuna bağımılı olduğumu fark ettim. Hemen bir adet twitter hesabı edinerek işi büyüttüm ve anonim olarak ciddi anlamda sosyal zorbalıklar yapmaya başladım. Et2 geleneğini sürdürerek fenomenlerin attıkları twitlere ilk mentionu şu an anneni gibiyorum tarzı işgal eder, bana sövüp engellediklerinde bunu bir başarı kabul ederdim.

Neyse bu twitter büyülü bir ortam sayın inci taneleri. Sadece kolunun resmine kendini gibtirmek isteyen dişiler mi dersin, ettiğin küfrü görüp karısını gibtirmek isteyen mi dersin. Inanın biz inci sözlükte kendi kendimizi çevirmeye uğraşırken birbirimize yaptiğımız anancılık, küfür, taşak falan bunlar hiç birşey. Allah kimseyi bu Twitter'a düşürmesin

Neyse siz terk edişinin 3. Ay-ı devriyesinde Twitterdan bi kız ile tanıştım. Buluşma teklif etti, ben de ne kaybedebilir ki diye düşünüp kabul ettim, ama buluşmadan önce -çok ender rastlanan bir durum bu-
Dişlerimi fırçaladım.