Rezerved

Aylardan ocak ayıydı ,onca derdi çileyi çekmiş fakir bir ailenin son çocuğu ben. Dışardan bakıldığında durumuna o kadarda aldanış etmeyen halinden memnun bi çocuktum. Artık liseye geçmiş olmam, acıyan ve küçümseyen tavırlarla bu ilk senenin yarısını geride bırakmam beni hiç başlamasaydım algısı kadar bile memnum etmiyordu. Çoğu insan yeni yıla umutlu girer bunu biliyordum . Ama bizim oturduğumuz mahallenin insanları kendine hedefler koyamaz yalnızca ya şükür eder yada isyan ederdi. Yaşım ve bulunduğum bu lise ortamı beni biraz isyan etmeye sürüklüyordu. Ama inançlı bir aile olmamız ve bana küçükten beri şükür etmeyi öğreten ailemin gözündende hiç isyana meyilli gözükmüyordum.

Artık yeni yıldan tek beklentim yeni bi okul hayatıydı kısacası. Son günlerde mutsuz gözüküyor olmamın sebebiyle babam yanıma geldi. Normalde babam bana halimi hatrımı pek sormayan fazla şevkat göstermeyen bir adamdı fakat içinde bulunduğumuz yaşantı ve benim durumum birazda onu benimle ilgilenmeye itiyor gibiydi. Bana evlat diye seslenirdi , babacan bir adamdı onu bu yüzden arkadaşlarımda severdi. Yine evlat dedi "canın sıkkın gibi gözüküyor" dedi . Uzun süre cevap vermedim sadece karşımdaki duvara boş boş bakarak durumu nasıl açıklayacağımı düşünüyordum.

Baba dedim "Sınıfımı değiştirmek istiyorum" . Neden diye sordu. Yine uzun süre cevaplamadım. "Okula başladığım gün herşeyin farklı olacağını zannediyodum. Liseye geçtiğim için umutluydum baba. Okulun ilk günü hoca herkesten kendini tanıtmasını istedi. Herkes yok efendim biz kozyatağında oturuyoruz , ataşehirde oturuyoruz.Yok babamız şu holdingde yok bu holdingde. Haliylen ağırıma gitti ,sıra bana geldiğinde babam fabrikada çalışıyor bizde buralardaki kenar bi mahallede oturuyoruz diyemedim".

Babam durumu garipsedi , önce bi yüzü kızardı sonra "peki ne dedin"dedi. "Sadece okulun çevresinde oturduğumuzu ve senin çalıştığını annemin ev hanımı olduğunu söyledim. Ama senin işçi olduğunu söylemedim" dedim. Babam "Aferin oğlum en azından yalan söylememişsin , takma kafana bunları alışırsın" dedi ve odadan çıktı. Aslında bu işin devamı vardı çünķü bizim okulun çevresi varoştu ve fakir bi mahalledeydi. Ders bittikten sonra çocuklar benle varoştur bu diye alay etmişti babama onuda anlatıcaktım ama odadan çekip gitmişti.

Bu olayın üzerine bende fazla gitmedim ve babamın dediği gibi alışmaya çalıştım.

Ocak ayı böyle geçti. Karneleri aldık ve sömestr tatiline girdik. Sınıfta bi tane bile haz ettiğim arkadaşım yoktu. Onların yüzünü iki hafta kadar görmiyeceğim için seviniyordum.

Tatilin daha ilk haftasıydı. Zaman kıymetini bilmeyene hızlı gelir , Benim içinse yavaş geçiyordu.
Bir pazar günüydü ailecek evdeydik. Annem, babam,ablam,ben. Birde ablam vardı oda benim gibi okuyordu , üniversiteye hazırlanıyordu.
O gün ablam arkadaşlarıyla buluşmaya , annemde markete diye çıktı evden babamla ben kaldım. Bir süre sonra telefon geldi arayan annemdi "marketteyim babana söyle poşetlerim var" dedi.

Babam evden çıktıktan yaklaşık 30 dk sonra bir telefon daha geldi arayan yine annemdi "Oğlum baban fenalaştı hastaneye kaldırdık sen evde kal biz sana haber veririz dedi" ne olduğunu sordum kalp krizi dedi. Babam sigara ve alkol kullanmazdı ve sağlıklı bir adamdı, sürekli çalışmasıda onu dinç tutuyodu . Evde beklemeye başladım , hani demiştim ya zaman kıymetini bilmeyene hızlı gelir diye zaman benim için değerliydi fakat hızlı geçsin istiyordum bir an önce babamı görmek istiyordum. Telefonun başında endişeli bir şekilde bekledim saatler geçti , ara sıra uyuya daldım ama kalkmadım telefonun başından. Gece yarısına doğru sonunda telefon çaldı "Oğlum babanı yoğun baķıma aldılar sen bekleme bizi uyu sabah ablan gelicek eve" dedi.

Şu an kaç kişi okuyor bilmiyorum ama bölümleri önceden kurgulamadım aklıma geldikçe yazıyorum bu yüzden araları geç geliyor kimler burda bi yazarsa sabaha kadar artık son entrydi sabah devam edicem.

Rezz devam panpa

Rezzz pnp

Gece sağa sola dönüp durdum , bir türlü uyuyamadım. Sonunda uykuya daldım. Sabah ablamın beni uyandırmasıyla uyandım. "Ne uyandırıyosun lan daha yeni yattım zaten" dedim. Uyku sersemi olduğumdan dolayı babamın hastanede olduğunu unutmuştum. Ablam"Hadi kalk kahvaltı edip babamın yanına gidicez." dedi.

Biz kahvaltı yaparken telefon geldi , ablam telefonu alıp odaya geçti ve fısır fısır konuşmaya başladı. Benden bişey sakladıklarını anlamıştım , derken ablam ağlamaya başladı. Onun ağladığını duyunca babama bi şey olduğunu anladım. Yanına gidip oturdum, abla "Babam" dedim. Yanağımı okşadı ve "Babamız" dedi cümlesini bitiremedi ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam etti. Olayı anlayınca bende gözyaşlarımı tutamadım.

Sömestr tatili hızlı geçiyordu artık. Babamın yokluğu hissediliyordu. Evi babam geçindirdiği için maddi durumumuz iyice zayıfladı.

Bir sabah geç kalktım ve salonda annem ve ablamın konuştuklarını gördüm. Bi işe gireceklerinden bahsediyolardı. Annem beni onları izlerken gördü. Bi iki saniye sessizlik oldu. Oğlum "Ben senin okumanı istiyorum. Ablanın okulu bu sene bitecek, ben ve o bi iş bulacağız" dedi. Anneme "Anne ben okumak istemiyorum o dıbına koyduğumun çocuklarıyla aynı yerde yarım dönem daha bile kalamam."dedim. Annem bir hışımla kalktı geldi ve bana tokat attı. Hayatımda ne annemden nede babamdan tokat yemiştim. "Ne biçim konuşuyorsun sen ,okuyacaksın güzel bi mesleğin olacak bizim gibi olmayacaksın"dedi.

rezervvojksdbf

5-10 rez gelmezse hikaye devam etmeyecektie arkadaşlar okunmuyor heralde