Distopya ve Ütopya isimli bir hikaye yazdım word'te hazır çok uzun bir hikaye değil seri seri atacağım kimler dinler?

Hikaye Bitmiştir.

iki şehir hayal edin. Huzur Kent ve Zengin Kent. Bu iki şehirde yaşayan insanlar hayal edin. Zengin kentte hayal etmenin bir hayal olduğunu düşünün. Bir kaos ortamı olması gerekirken her şeyin tek düze bindiğini, insan zihninin tamamen köreldiğini ve artık görmek yerine bakmaya başladığını düşünün. işte böyle bir yerdi Zengin kent. insanların betondan yapılardan farkının olmadığı, değerlerin unutulduğu, insanların birbirine saygı ve sevgisinin kalmadığı, yaşamdaki tek gayelerinin para kazanmak olduğu ve parası olanın söz sahibi olduğu karanlık bir şehirdi Zengin kent. insanlarının komşuluk ilişkileri, bir canavar gibi göğe yükselen beton yapıların kurbanı olmuş, yardıma ihtiyacı olanlara sırt dönülmüş ve herkesin gözünü bir hırs bürümüştü bu karanlık şehirde.

insanların yaptığı tek faaliyet sabah uyanıp işe gitmek ve akşam uyumak olmuştu. Hiç kimse kendine vakit ayırmıyordu. Her şey muhteşem bir düzen içerisinde devam ediyordu ve bu artık bir kısır döngü halini almıştı. Eğitim sistemi yetişmekte olan geleceğin zihnini köreltmek için ezbere dayalı bir hâl almıştı. Çocukların hayal dünyası yok edilmişti. Merak duyguları yok edilmişti. Sorgulama yetileri ellerinden alınmıştı ve hedef olarak bir esir gibi sabah kalkıp akşama kadar hizmet edeceği bir iş kurtuluş olarak sunulmuştu.

Aç gözlü değillerdi, doymasını bilir ve fazlasına ihtiyaç duymazlardı hiçbir zaman. Eğitim sistemleri çocukların hayal dünyasına ve eğilimlerine göre şekillenebilen bir yapıya sahipti. Her alanda uzmanlaşabilecekleri imkâna sahipti çocuklar. Fen ile uğraşmak isteyen çocuklar için küçüklükten kendini geliştirebilecekleri okullar vardı, marangoz olmak isteyenler için de. Fen ile uğraşmak isteyen çocuklara küçük yaşlarda fen biliminin temellerini atıp, hayatını bu yönde devam ettirmesi için önünde imkânlar bulunurdu. Marangoz olmak isteyen çocuk içinde aynı şey geçerli idi, küçük yaşlarda elinin yatkınlığına göre eğitim verilir ve büyüyene kadar bu alanda uzmanlaşması sağlanırdı. Bu yüzden şehirdeki herkes işini kusursuz bir şekilde, para kazanmak zorunda olduğu için değil, gerçekten yaptığı işi sevdiği ve o alanda uzman olduğu için yapardı.

Hayatın yaşanabilirliğini bu işe dayatmışlardı. Düzenli maaş ve sigortanın olmasını, belirli saatler arasında işe gidip gelinmesini çocuklara muhteşem bir şeymiş gibi empoze etmişlerdi ve hayatlarını bu güne gelmek için eğitime adamalarını istemişlerdi. Bu yüzden meslek sahibi olan insanlar istedikleri için değil, o işi yapmak zorunda oldukları için çalışıyorlardı. insanlar aç gözlülükleri yüzünden tüketeceklerinden daha fazlasını elde etmeye çalışıyorlardı ve şehrin doğal dengesini tamamı ile bozmuşlardı. Zengin kentin kaynakları tükendiği için artık çevrelerindeki yerleri ele geçirmek için çalışmalara başlamışlardı.

Burada bulunan insanlar yaptıkları işi aşk ile yapar büyük bir haz duyardı yaptığı işten. Bu yüzden Huzur kent en gelişmiş şehirdi. ilmi ve bilimi sadece insanların hayatını kolaylaştıracak yönlerde kullanırlardı. Atomu parçalayarak şehre bedava elektrik enerjisi sağlayacak santraller kurmuş, doğal dengeyi koruyacak projelere imza atmış, hayvanlar için yaşam alanları oluşturmuşlardı.

Huzur kentli günlüğünü zengin kentte bir matbaa’ya zütürdüğünde, basmadan önce okuması gerektiğini söyleyen matbaa’cıya tedirginlikle bakıp günlüğünü uzatmıştı. Adam sayfaları çevirmeye başlamıştı okuyordu, okuyordu, okuyordu… Okudukları karşısında matbaa’cının gözleri büyümüştü şaşkınlık, istek ve arzu ile ama bir süre sonra bu coşku yerini dehşete bırakmıştı. Bu yazanlar zengin kentin düzenine tamamen aykırı idi. Okudukları matbaa’cıyı cezp etmişti, içi Huzur kentte yaşamak için yanıp tutuşuyordu. Fakat başlarında bulunan şehrin en zengini Revrat aklına geldikçe dehşete kapılıyordu. Bu yazanları okusa kıyameti koparırdı Revrat.

insanlara herhangi bir zorlama veyahut dayatma uygulanmazdı Huzur kent’te, çünkü insanları o kadar iyi niyetli, o kadar hoş görülü, değerlere saygılıydılar ki herhangi bir düzenleme ya da yaptırıma gerek kalmadan muhteşem bir düzen içinde yaşarlardı. Bu düzeni ve muazzam yaşamı günlüğünde kaleme alan bir Huzur kentli bir gün zengin kentte yaşanan kötü durumlardan haberdar olmuştu ve doğruca yola koyulmuştu.

Huzur kent ise tam tersi özelliklerde idi. Herkes özgürce hayaller kurar, birlik beraberlik içinde yardımlaşarak barış içerisinde yaşarlardı. Şehir müstakil 2 katlı evlerden ve bu evlerin yemyeşil, meyve ağaçları ve sebzelerle dolu bahçelerinden oluşmaktaydı. Zor durumda olanın sıkıntısı için herkes seferber olur, sanki kendi sorunlarıymışçasına çözüm ararlardı. Komşularına canı gönülde bağlılıkları ile tanınırlardı Huzur kent insanları. Evlerinin bahçelerinde kendi ihtiyaçları ve birazda zor durumda kalanlara yardım edebilecek kadar sebze ve meyve bulunurdu. Geçimlerini bu şekilde sağlardı huzur kentliler.

Şu an dışardayım eve geçtiğimde partları atmaya devam edeceğim

Destek veriyorum kardeşim okuyacağım eğer kendine güveniyorsan bir yayıneviyle anlaş

evet beyler part atmaya başlıyorum

Tabiî ki Revrat’ında bundan haberi olmuştu. Önce günlüğü yasakladı ve toplatmak istedi. Halk bu günlükte herhangi bir sorun olmadığını ve kitapları vermeyeceklerini söylemişlerdi. Revrat bu karşı koyuşa rağmen zorla toplatıp yaktırmıştı tüm günlükleri. Halk buna karşı çıkamamıştı. Bunu gören Huzur kentli çok üzülmüştü ama yinede pes etmemişti. Yaşadığı şehrin tüm güzelliklerinden bahsetmişti ve herkesi Huzur kente davet etmişti.

Zengin kenttekiler Revrat’tan korktukları için bir türlü bu teklife sıcak yaklaşamıyorlardı. Birkaç aile içlerindeki dolup taşan isteğe karşı koyamadı ve Huzur kente gittiler. Geldiklerinde Zengin kenttekiler merak içerisindeydi. Giden ailelerin neler yaşadıklarını ve aslında en çokta Revrat’ın onlara ne yapacağının merakı içerisindeydiler. Gelen aileler oranın ne kadar güzel bir yer olduğunu, tam hayallerindeki gibi bir yer olduğunu ve buraya da herkesi Huzur kent’te yaşamaya davet etmek, orada birlik ve beraberlik içerisinde yaşamak için geldiklerini söylemişlerdi.

Orwellciyiz ezelden
Müsait olunca okuyacağım

Önceleri matbaacı bu günlüğü basamayacağını söylese de onu da para hırsı ele geçirdiği için Huzur kentli fazla para teklif ettiği anda kabul etmişti günlüğü basmayı. Huzur kentli günlüğünü sokak sokak dolaşıp dağıtmıştı insanlara. Okuyan herkes Huzur kenti çok merak etmişti, böyle bir yerin varlığına inanamıyorlardı. inanlar ise orada yaşama arzusu ile dolup taşıyorlardı

tutarrez

Hele bi at bakalım

Dinlemekten sonra cugu attim

Noktalama işareti varsa dinlerim