bu yazı biraz iç dökmek gibi olacak, belki merak ediyorsunuzdur bu adamlar nasıl dinsiz yaşıyorlar diye, allah korkuları felan yok mu diye. birde bu yazı dinsizliği özendirmek amaçlı yazılmamıştır, neme lazım imanım gevşer diyenler varsa zaten onların ki kopmak üzeredir.
kendimi bir
deist olarak tanımlıyorum. bir yaratacının varlığına inanıyor ama kutsal kitaplara veya bu kutsal kitaplarda görevli olarak gönderilen kişilerede inanmıyorum. bunun bir çok nedeni var. belki her görevli kendi döneminde bir devrimci olarak kabul edilmiş olabilir ama bugün görüyoruz ki insanlar sırf inançlarından dolayı öldürülüyor. balkanlarda sırpların boşnakları katletme sebebi ne sanıyorsunuz, ha bugün yarın çıktı çıkacak olacak olan iran savaşını ne sanıyorsunuz, ya da hindistan da insanların birbirlerini neden doğradıklarını sanıyorsunuz, ya da avrupada kendinden olmayan insanları neden dışladıklarını sanıyorsunuz, ya da bir afrika ülkesinde noelde onlarca insanın dini törenlerini yaparken neden öldürüldüklerini sanıyorsunuz, ya da ırakta aynı dine mensup olmalarına rağmen insanların neden birbirlerinin üstlerine bomba attıklarını sanıyorsunuz, ya da bugün arap ülkelerinde tam olarak bir etki göstermese de elkaide gibi bir terör örgütünün dünya da terör estirdiğini sanıyorsunuz. diye böyle gider.
bize din afyondur demeye mi çalışıyorsun diyenler olursa da öyle klişe bir söz söyleyip kesip atmak istemiyorum ama bilmelisinizki din ile insanlara istediğinizi yaptırabilirsiniz aklınıza ne gelirse, adamın elinden kızını, çocuğunu, tarlasını, toprağını herşeyini. bugün kendinize "ben neden bir dine mensubum", "neden ona inanıyorum" diye bir sorular sorun. eğer cevabınız cennet veya cehennem yoluna düşerse zaten siz bir korku çemberine kapılmışsınız demektir. ya kimin umrunda cennetteki huriler, cehhemdeki ateş. din alimi olarak kabul edilen biri çıkıyor ve size sanki oraya gitmiş gibi, kendi gözleriyle görmüş gibi huri verilecek diyor. arkadaş sen bu dünyada istediğin kadar kadınla evleniyor, istediğinle ilişki giriyorsun, bir de insanlara iman etmeleri karşılığında huri verilecek diyorsun. şahsen benim ilgimi çekmiyor, ne lan cennet şey mi? anladınız siz. bir de cehennem olayı var, ya arkadaş bizi bu kadar çok seven bir tanrı bizi neden cehhenneme gönderiyor, bizden neden kendisi için ibadet etmemizi istiyor. biliyorum biliyorum bir çoğunuz kendin için ibadet ediyorsun desede ben sonuçta bir tanrıdan bir şey istiyorum, istediğim şey karşılığında ona ibadet ediyorum.
dinsizlik hala ülkemizde marjinal bir kavram, tam olarak yerli yerine oturmadı. bir adamın karşısına geçipte din hakkında konuşamazsın, bir adam çıkar o sana anlatır sen dinlersin. eğer soru sorarsanda kafir damgasını yersin zaten. dini kitaplara göre bütün insanlar bir insanın soyundan geldik ama günümüze bakıyoruz, yahudilere maymun diyenler var, duyunca şaşırmamak elde değil, bu insanları senin tanrın yaratmadı mı neden bu insanlara maymun diyorsun. şöyle israil'in bugün büyük israil projesi için yapmayacağı şey yok. bu uğurda kendi insanlarının canından vazgeçmişler, sence senin canının değeri nedir. ben onaylıyor muyum? hayır onaylamıyorum tabii. sonuçta bildiğin insanları, canlıları öldürüyorlar. sözde bizim de turan sevdamız var ama sözde, bir adımımız yok.
şimdi senin nasıl bir tanrı inancın var diye soranlar olursa. ben kendi tanrıma kendim özellikler verdim. onun varlığına inanıyorum, şuanda nerede olduğunu bilmiyorum, belki geziyordur takılıyordur kendince. ama kendisi için ibadet edilmesini istemeyen, bize sadece akıl vermiş olan bir yaratıcı. onun dünya ile bir işi yok, işi gücü yok bir de bizimle mi uğraşacak ulan uzaydan bakınca biz dünyalılar bir toz zerresiyiz lan, bildiğin toz. (bkz:
deistin tanrısı) gusül gibi müslümanlıkta zorunlu yapılması gereken şeyleri yapıyor muyum? hayır yapmıyorum. sen git zina yap sonra gel gusül al ne güzel iş lan böyle. bir mümin bana allah'a şirk koşmada ne yaparsan yap demişti, o bunu söylerken düşünmemek elde değil tabii. cuma namazlarına gitmem, zaten müslüman olduğum zamanlarda da gitmezdim, o zamanlarda gitmediğim için dindem çıktığımı söyleyenler de olmuştu, şimdi onlara "sizin beni dinden çıkarmanıza gerek yok, ben kendim çıktım" demek istiyorum. dinen özel günlerde ibadet etmem, dua etmem. tanrıdan kendim için bir şey istemem, çünkü; kendim için istediğim bir şeye çaba gösterip elde etmeyi isterim. siz tanrınızdan telefon istersiniz sonra, para verip bir telefon alırsınız ee nerede kaldı tanrını yardımı. ameliyata girmeden önce tanrıya dua edersiniz, ama asıl işi doktorlar yapmıştır görmemişsinizdir. genelde dini tartışmalar girmem, genelde yüksek ve aşağılan ses tonlarıyla her zaman dinliler kazandıklarını sanırlar ama beni daha çok dinsiz yaparlar farkına varmazlar. ya da bunlar gibiş anılarını anlatıp cuma namazına ya da önemli bir dini ibadet günüyse onu yapmaya giderler. sonra namuslu kız araba çabaları da ayrı bir dert zaten.
yazacaklarım bu kadar bir sorusu olan özelden veya başlık altına yazabilir.
züte füze ihtimalini düşünerekten yazdığım bu kadar yazıyı, bilgisayarıma da kaydedicem. mahkemelik olma ihtimali mi düşünüyorum ama sonuçta bu ülkede demokrasi vardı değil mi? ha bu mahkemeye verecek olan kişiye yazıyı yeniden okumasını tavsiye ederim. kendi dinine bir hakaret yoktur. sonuçta aynı toplumda yaşıyoruz, budizmden yana dem vuracak halim yoktu.
(bkz:
blog denemeleri)
