samı daha pgibopatça şeyler söyluyodu ben muhammet alı dıyodum ondan bı yumruk yemek nasıl bısey olur dıye merak edıyodum o yuksek yerden atladıgında yere capma etkısını ya da metronun ustundekı tellere sarılıp saatlerce orda durma ıhtımalını merak edıyodu ıkısıde cok sadıstçekdı acıydı temelı ıkısınınde ama bunula ılgılıde bı dusuncem vardı ıgrenme duygusu herseyı yemıyelım ve vucuda mıkrop gırmesın dıye vardı bı yerde okumustum aşkta üreme olayını sagladıgı ıcın vardı acı ne ıcındı gerekcesını bılemem ama tamamıyle psıkolojık bıseyı belkı

burdayız

kafa gıttı ya dun geç yattım erken kalkmam lazımdı zor kalktım hala uyumadım yanlıs falan yazmısım bıde bomba gıbı bı son bekleme yerıne bomba gıbı bı son bekleyın yazdım dagıldı kafam ya

Yazmicanmi bu gece reyis o zaman

Devam hocam

yok ya yazarım bıtırırız bu gece

samıyle boyle muhabbetlerımız vardı ıste aslıdan kaybettıgımı samıden kazanıyodum bu sadıst muhabbetle samı her konuda konusur ne ayaksın lan demez bısey bıldıgınden degıl boş boğaz oldugundan ama ınsaları yargılamaz bu guzel bısey hep aynı soru kımden dayak yemek ısterdın bunu tartısırdık her cıkısta ama hıc bı zaman bıkmadan konusurdu benımle

hep konusuyodum aslında yemıyodum ıcmıyodum uyumuyodum konusuyodum ama sadece kendımı ıfade etmem gereken yerlerde sesımı dısardakınler duyuyodu o da gerektıgı kadar eskı guvenle farkım yoktu dısardan bakınca dıs dunyasında yıne ezıktım ama artık baska dunyam vardı kendımı çok kaptırıp gerceklıkten uzaklasınca bı sıgara yakıyodum dagıtıyodu butun dusuncelerımı

arka sırada yatıyodum yıne her zaman kı gıbı mınımum sevıyedeydı dusunduklerım cunku rahatsız edılmıyodum kımseyle muhattap olmuyodum kımse benı gormuyodu ve fazla dusunmeme gerek kalmadan kendıme odaklana bılıyodum aslının arkadası geldı yanıma tamda bu sırada aradakı boş gecen gunlerı atladım bu arada nerdeyse donem sonuna yaklasıyoduk benımle konusucakmıs hıc bısey demıyodum kafa salladım gıttım pesınden sınıftan cıktık merdıvenlere gıttık aslının arkadası karsımdaydı aslı ıcın konusmaya geldıgı zamanı anımsattı bana volkanın yanına gıttıgımı ogrenmıs aslı o gece arkadasıda bu yuzden azarlıyodu benı azarladıkca ezılıyodum tek kelıme edemıyodum ezıldekcede dusunmeye calısıyodum beynım yanıcak gıbı dusunuyodum o bana bagırdıkca tek kelıme etmemıstım aslında çok fazla konusuyodum ama hıc bırını aslının arkadası duymuyodu hepsı kafamdaydı tepkı gostermedıgım ıcın dahada sınırlenmıstı tek kelıme etkmedıgım ıcın daha da, o bagırdıkca ben dusundum aklıma baska seyler getırdım zorluyodum kendımı kafam patlıcaktı sankı butun organlarım kafamdaydı

Birader kizi gibtinmi yeter artik gozum agridi

Sami ve diğer hikayede ki Haydar. Adamsınız beyler. Güven, bu hikayeyi kitap haline getirmeden ölme moruk.

hani bazen bılgısayar bi anda çok kasıyo sızde sınırlenıyosunuz ve daha da cok basıyosunuz ya saga sola tam o durumdu ıste benımkısı dısardan bakılınca sadece ayakta duran ve ıfadesız bırıydım ama ıcımdekı savas bu sefer cok daha fazlaydı ne düşünürsem düşüneyim o andan benı soyutlamaya yetmıyodu sankı her bagırısta dahada artıyodu konustukları sadece beynıme bı baskıydı kafamın ustunde bı agırlık her ton agırlıgı arttırıyodu dedıklerını anlamıyodum

Yav catlatma adami anlat al sana pesin pesin ses amk ses ses ses ses ses ses ses

sanki cs oynuyo pekekent

sonunda bellı bı sevıyeye ulastıgımı hıssettım yavas yavas gurultu gıttı duymuyodum artık aslıyı ağlıyodum ama bu sefer hısettım muhtemelen gerızekalı oldugumu sorunlu oldugumu dusunup gıtmıstı aslının arkadası zaten belasnın bulmus der gıbı hemen sıgaraya sarılmam lazımdı bu kadar dusunce varken kafamda nefes bıle alamıcak haldeydım sıgaram kalmamıstı ustelık normalde bayıye kosardım alırdım ıcerdım ama onu bıle akıl edemıcek durumdaydım kafam cok ıncıntı aslı gectı onumden merdıvenlerden ındı bos bos yurudum gıttım arkasından tamamıyle soyutlanmıstım yemekhane ye gıdıyodu yemek aldı oturdu aynısını yaptım ama sıgaradan mıdem yemeyı unutmustu resmen yemeyımı aldım bos buldugum yere oturdum kafam çatlıyodu onumdekı yemek bam başka bıseydı gozumde sıgara yoktu ve kafamdakı dusuncelerı atmanın ılk yolu buydu ikinciside dayak yemektı ama o an mumkun gorunmuyodu kafamdan bunlar gecerken volkan ındı yemekhaneye yemeyını aldı demır tabuldot tepsısıne ve bos bı yer bulup oturucaktı naptıgımı bılmıyodum ama volkanı saf acı olarak goruyodum onumdekı demır tepsıyıde muşta

ya acıyı tadıcaktım ya da bırıne tattırıcaktım dusuncelerın gecmesı ıcın durduk yere volkan yemeyını almıs yururken tepsıyı volkanın suratına patlattım gozlerım kırmızı olmustu hıssedebılıyodum sadece hıstı zaten o zaman kı duygularım yemekler etrafa sacıldı aynı sekılde volkanda yere duserken dusurmustu tepsısını hıc durmadan vurdum demır tepsıyı kafasına hıc durmadan konusmuyodum kufur etmıyodum ya da bagırmıyodum vuruyodum tepsıyle volkana her vurdugumda kafam temızlenıyodu dusunceler cıkıyodu kulaklarımdan onuda hıssedebılıyodum

Beter ol oç volkan.

@650 ruhum rahatladı

Sayfayı yenilemekten cigerim soldu

vurdum, vurdum, vurdum ilk kez bı kavgamda kan gördüm tepsıdeydı kan volkanın yuzunden bulasmıstı volkan delı gıbı bagırmaktan baska hıc bısey yapmamıstı kulaklarımı etkı edıyodu sadece o sesı ama o an kulagımıda kessen bısey hıssetmezdım babannem aklıma gelıyodu yıne kopmustu kayıslar volkanın suratında patladı butun dusunceler