hayatımı anlatıcam dinleyin dinlemeyin çok gibimde değil açıkcası içimi dökücem buraya
98 doğumluyum hasta doğdum fmf hastasıyım üç hafta mı ne küvezde kalmışım bir kaç ölüm tehlikesinden sonra bir şekilde hayatıma başlamışım, uzun süre yürüyemedim evde bilgisayar sandalyesiyle falan gezdirirlerdi.

Neyse bunları geçip 7 yaşıma geliyorum
2005 falan olsa gerek ay olarak tam hatırlamıyorum geçmiş zaman yalan olmasın hiç unutmam babam marketten döner almış akşam annem pişirdi pilav yapmış yanında yedik oturduk sonra uyuyalım diye yatağa geçtik gece 4 gibi aşırı bir karın ağrısıyla uyandım çocuk olduğum için çok hatırlamıyorum başlarda fmf sandık geçmeyince acile sabah polikliniğe gittik çocuk cerrahı geldi muayne etti

o gece bir şekilde geçti çocuksun bir tak anlamıyorsun bilmiyorsun ki ömrün boyunca karnında büyük bir neşter iziyle yaşayacaksın bilmiyorsun ki yaşıtlarından hep geri kalacaksın bilmiyorsun ki ameliyat seni bir ay geç başlatacak ilkokula müdür seni sınıfa zütürecek arkadaşlarına diyecekki ameliyatlı onunla şakalaşmayın karnına dokunmayın herkes sana hastalıklı gözüyle bakacak bir düşünün amk 7 yaşındasınız lan 7 herkes size hasta diyor herkes sizden kaçıyor.

Olay örgüsünü bozmadan devam edeyim.

1 ay kadar kaldım hastanede bir kere ağlamadım yanılmıyorsam son 1 haftanın içinde yaşandı halam turta yapmış getirmiş ben günlerdir birşey yiyememişim çünkü burnumda koca bir hortum var o kırmızı örtünün altında turtaları gördümde dokunamadım ya çok ağladım sürekli ağladım bağırsak düğümlenmesi ameliyatının hastanede olan macerası böylece bitmişti bir ay sonunda taburcu oldum okula 1 ay geç başladım yukarıda bahsettiğim üzere ilkokula başladım herkes benden kaçtı 2 kişi hariç biri can kardeşim bildiğim koray diğeri sonradan çok yakınlaştığım mutlu

anlattım doktora tuvalete çıkamıyorum falan filan ultrason bozukmuş görmeden ilaç veremem dedi özel hastaneye gittik bi taka bakmadan lamanı dayadılar tık yok eve geri gittik şişme yatağa yattım bildiğin ölümü bekliyorum hacı

Babam aradı nasıl oldun diye kötüyüm diyebildim sadece kendimde değilim hala hemen dönün demiş bizimkilere gece vakti geri dönmek üzere yola çıktık yolda 5-6 kere durduk ama nafile hiç birşey yok şehire vardığımızda direk acile gittik babam kapıda sigara içiyordu sigarasını yere attım içeri girdik muayne etti doktor serum taktılar birşey yiyemiyorumdum vücudum bitap düşmüştü serum bittikten sonra doktor geldi eve gidip uyusun sabah cerrahiye muayne olun dedi hani böyle dizilerde son günlerini evde geçirsin derler ya öyle hissettim niyeyse eve gittim babamla uyuduk o gece ertesi gün aynı cerraha gittik ultrasonda biriken gazdan dolayı birşey göremiyorlardı yatıralım dedi yine yatış verdi eski günler yeniden geliyordu çocuklar gelir sünnet olur sürekli ağlar siz onların sesinden kafayı yersiniz yarım günde taburcu olup giderler ama siz günlerce yatarsınız

Ailem hastalığım yüzünden hep sakındı beni topa 1-2 kere vurmuşumdur başkada yok sokakta büyümedim evde oyun oynaya oynaya bi taktan habersiz şekilde yaşadım okulda öğle aralarında korayla arabaların sibop kapaklarını söküp biriktirirdik tek eğlencem buydu amk öyle ot gibi yaşayıp gidiyorduk 3. sınıfta mustafa diye bir arkadaşım çağırdı yakın yerlerde oturuyoruz ailesi köye gitmiş bu salakta sigara almış gel lan gel dedi bişey yapıcaz ne olduğunu bilmiyorum tabii babam içiyor bende birşey olmaz diye yaktım bitane içe çekme falan hak getire 4-5 tane içtik öyle duman çıkması hoşumuza gitti saat 5 e geliyordu babam işten gelecek diye eve geçtim üstümüzede cam sil sıktık kokmasın diye akıla bak amk bi bigiblet aldırlar bana sabahtan akşama mustafayla binip sigara içiyoruz geziyoruz ben ayda bir atak geçiriyorum bir hafta yataktan kalkamıyorum falan derken ortaokula geçtik

röntgen vs derken yatış verdi öğleden sonra geldi cerrah karnıma büyük bi şırınga sokup çektiler böyle sarı bi sıvı çıktı ondan sonra burnumdan mideme bi hortum salladılar burundan geçiyor yemek borusu ordan mideye çocuk olduğumdan acısını vs pek hatırlamıyorum akşama doğru yeşilleri giydirdiler annemle biryere gittik böyle lacivert giyinmiş boneli insanlar vardı burası neresi diye sorduğumda birşey yok röntgen çekileceksin falan demişlerdi.
Hemşire geldi beni aldı bir odaya soktu büyükçe bir oda soğuktu içerisi sedyeye yatırdı daha sonradan anestezi uzmanı olduğunu öğrendigim abi geldi birşeyler anlattı hatırlamıyorum uyandığımda hala sedyedeydim müzik çalıyordu bir iki kişi etrafta birşeyle uğraşıyordu beni ameliyathaneden çıkardılar bütün ailemi dedemler dahil ameliyathane kapısında gördüm

işe gidicem sabah yatmam gerekiyor 6.30 başlıyor mesai gün içinde devam edeceğim

Öğle arasında 1-2 part atayım beyler

Hastalıkla yaşamayı henüz bilmiyordum ilkokuldan sonra koray başka okula geçmişti biz mutluyla iyice yakınlaşmıştık dershaneye giderdik beraber gizli gizli sigara içerdik bizim okul en tak okullardan biriydi eğitimi çok iyi denilmesine rağmen açık ara zenginler kayrılırdı daha çok ilgilenirdi onlarla durumu kötü olan bizler saldım çayıra mevlam kayıra hesabı arka sırada yatar muhabbet ederdik öyle geçer giderdi zaman.
Okulun iki sokak arkasında eski bir ev vardı camı vs yoktu tarladan geçip dolanarak gidiliyordu orayı kendimize yaşanacak bir hale getirdik minder getirdik işte yorgan battaniye vs öğle araları yemekten sonra gider oturur muhabbet ederdik okulun en taktan tipleri mutlu ve ben birde meslek lisesinden birisi gelir bali falan çekerdi orda her taku gördüm ot içenini bali çekenini kovasını herşeyi ama ağzıma birkere sürmedim içenlerin halini gördükçe iyice uzaklaştım bali çeken birinin elinden poşeti alınırsa nasıl yalvardığını gördüm ot içip bad tripe girenlerin ne halde olduğunu gördüm yavaştan hayatın ne tak olduğunu gördüm.

Derken ortaokulda böylece bitti liseye başlayacaktık mutluyla farklı okulları kazandık benim derslerim tak gibiydi okula gidemiyordum ki amk nasıl iyi olsun neyse sonuçlar açıklandı tercihler yapıldı biz üç kardeşiz iki ablam var birisi il dışında memur onun yanına gitmek için eniştem diğer ablam annem ben yola çıktık 1 hafta kalıp dönecektik yolculuk eğlenceli geçti kaybolduk falan sonunda eve vardık üçe dörde kadar muhabbet ettik birşeyler yedik içtik sonra yattık sabah saati tam hatırlamasam 7-8 olsa gerek karın ağrısıyla uyandım ama ölecek gibi hissediyorum iki büklümüm yüzüm bembeyaz bunları sonradan çekilen fotograflardan gördüm hatırlamıyorum çünkü kendimde değildim halüsülasyon gibiydi herşey yemek vs yiyemiyordum yediğimi hemen kusuyorum uyuyamıyorum uyusam rüyamda sürekli birşeylerle cebelleşiyorum böyle olmayacak diyerek yakındaki bir devlet hastanesine gittik

Yarın okurum rezz

rezerve

Rezzzzzzz

Rezzzzzzzzz

Profilindeki sevistigim kiz basligina bakilirsa hastaligi cabuk atlasmissin

rez okurum

Fmf ne pnp

Rez bakalım

Devam pnp

98 mi vay amk. 98 de doğmuş bide hayat hikayesi varmış yannanımın. amma yaşlandık be.

Yaz panpa rezzz

Mağara Türleri
Karstik mağaralar: Kireç taşı, dolomit, mermer, jips, tuz, kalsit, çimentolu konglomera ve kum taşı gibi erimeye uygun karbonatlı ve sülfatlı kayaların, yeraltı suları tarafından eritilerek aşındırılmasıyla meydana gelen mağaralara karstik mağaralar denir. Bu tür mağaralar oluşum açısından en zengin ve yaygın mağaralardır.
Lav tüpü mağaraları: Bazı mağaralar lavların soğuması sırasında içlerinde bulunan boşluklardan meydana gelir. Akışa geçen lav kütlesinin dış kısmı soğuyarak katılaşır, içinden kızgın lav akmaya devam eder. Lav çıkışı bittiğinde içerideki bu boşluk mağara şeklini alır. Fakat bu mağaralarda zehirli gaz çıkışları olması ihtimali nedeniyle girilmesi tehlikelidir.
Buzul mağaraları: Buzul içinde oluşan mağaralardır. Eriyen sular buzulun tabanından akışa geçer, burada tabandaki kaya ile buzul arasında boşluk oluşur.
Buz mağaraları: Herhangi bir mağaranın içinde buz oluşumu ile Buz mağaraları oluşur.
Rüzgar mağaraları: Rüzgarın çöllerde yerden havalandırarak uçurduğu taneciklerin kayalarda açtığı mağralardır.
Tuz mağaraları Kayatuzu blokları içinde suların oluşturduğu erime boşluklarıdır. iran, israil, Şili'de görülürler.
Deniz mağaraları:Dalgaların kıyıdaki dikliklerde açtığı oyuklardır. Bir kısmının denizden girilen ilginç girişleri vardır.

Devammm