dinleyen varsa bende bir hikayemi anlatıyorum

Akşama doğru uyandık daha doğrusu zeynep uyandırdı bu akşamda burdayız kaçarın yok dedi olmaz annemleri görmem lazım dedim uzatma nükleer lütfen dedi. peki dedim mecbur sen annenleri gör yemek yeme gel ben yapıcam yemek sen eve geleceksin kapıyı ben acıcam sana hazır masaya oturacaksın dedi. kafamı kaldırdım yakma evi daha taksiti bitmedi dedim salak ya dedi güldü. kalktım dedem yüz kere aramıs amk hayırdır dıyıp giyinip cıktım evden dedemlere geçtim. Babaocağımı dersiniz ata evimi bilmem ama ben ne zaman konağın o demir kapısından içeri bahçeye girsem kendimi dokunulmaz his ederdim burda bana hiç bişe olmaz derdim. yine öyle diyerek gidiyordum ama tek fark vardı cidden artık kendimi misafir olarak his ediyordum... Neyse Konağa girdim üst kata cıktım kadriye teyze deden cok kızgın sana dedi. sen onu bunu boş ver su böreğinden var mı midemin sultanı dedim var deli uşak var dedi güldü ondan bana sarsana biraz giderken zütürim be dedim tamam deli oğlan git dedenin kalbini al hadı sen dedi tamam midemin sultanı dedim güldüm. ( kadriye teyze taa babamı buyuten kadın nerdeyse. türkiyeyi gezdim beyler her yere gittim karış karış dağ bayır ova yayla köy kasaba gezdim öyle börek yapan başka kımse yoktur emınım. ) Neyse dedem salonda oturuyordu aznif kutusunu aldım salona girdim dede gel aznif oynayalım dedim. gelebildin sonunda dedi kendi başına buyruk oldun iyice dedi falan bir 15 dk. fırca kaydı fırcası bitti gaztesini açtı dede aznif oynamıcan mı gidim mi dedim. gel deli çocuk gel oynayalım dedi güldüm hemen zigonu çekip geçtim karşısına işlerden güçlerden konuşuyorduk. findiktan falan her zaman ki gibi bahçedekilere kızınca ki tepkisini veriyordu sökücem bu fındık ocaklarını hep boş bırakcam arsayı aklı başına gelsin herkesin zaten fındıkda yok eskisi gibi diyordu. abi noktası virgül'üne kadar aynıydı dedikleri her seferinde ama ben dinlemeyi çok seviyordum. askerlik anılarını dinlemek için hep aynı numarayı yapardım vay be dede sen şimdi dört yıl askerlik yaptın ha anlatsana az derdim hep aynı seyleri anlatırdı. tek babaannemle nasıl evlendıklerını sormadım pişmanım çok merak ediyorum keşke sorsaydım düğünlerini... neyse dedem akşam burda kal bıse konuşcam dedi dede kalamam bu akşam mumkun değil dedim neden vatanı mı kurtarcan dedi kendimi kurtarcam dedim. yine var cıkmazların ama neyse dedi. ulan hiç yenememiştim aznifte dedemi yine sıctı bacama yolladi beni aznıfte. dede ben cıkım dedim tamam dedi. ordan annemlere geçtim biraz oturdum komşular falan vardı soru yamuruna tutuldun ankarada ne yapıyosun nasıl gidiyor diye neyse cevapladım hepsini o sırada zeynep mesaj attı 10 dk yemek hazır gelirken rakı al ekmek al öptüm ruhum yazmıstı. himm vardı bir takluk ama nükleerin kaçma vaktı gelmişti kalktım bana müshade fıstıklar dedim. Annemi cağırdım kapıya bu akşamda gelmicem dedim ne diyim sana bişe demek mümkün mü dedi yerim seni macık dedim öptüm allah neseni arttırsın dedi gülerek attırsın macık arttırsın dedim güldüm.

Sabrinin fırınından ekmeği aldım osman amcadanda 70liğimi 6 tanede sodamı sigaramı aldığım gibi doğru zeynepin yanına geçtim eve kapıyı actı balık kokusu sardı her yanı sarıldı öptü hoş geldin dedi o zaman karar verdim kesin evlenicektim her akşam kapıyı zeynep acacaktı bana mutfağa baktım iyi yakmamışsın dedim güldüm. odunsun nükleer odun dedi yapcak bişe yok be yavrum dedim güldüm elini yüzünü yıka üstünü değiştir gel dedi oturdum masaya perdeleri açtık deniz zeynep balık rakı daha ne istiye bilirdim bilmiyorum hayal gücümü zorlasamda bişe çıkmazdı çünkü bana bu bile fazlasıyla hayal geliyordu 4 gün önceyi düşün dedim kendimce 4 ay önceyi düşün dedim sonra neyse nükleer sıktır et düşünme kaçınılmaz artık tecavüz zevk almaya bak dedim epey muhabbet ettik 3-4 saat masada sonra bulaşıkları yıkadık. sonra gel pes atalım dedi misir patlattı bira getirdi oturduk pes oynadık iki üç maç yaptık. sonra film açtık filmi sarılıp izledik ama anlamadım o beni izliyordu. Haluk bilginerin Polis diye filmi vardi onu izledik adam sana ne kadar benziyor nükleer dedi sonu olcağını bile bile bildiği yoldan dönmüyor demişti ne alaka malmıyım ben dedim güldüm. ama orda ki bir laf beni çok etkilemişti çok doğruydu şiddet'e meylim vallaha dertten. diye bir laf cidden cok doğruydu dövme yaptırcak olsam o lafı yaptırırdım o denli beğenmiştim. neyse mutluydum beyler artık önünü arkasını düşünmüyordum sadece mutluydum. babam aradı o sirada hayırdır bu saatte dedim baktım. yarın saha ekibi karadenize yola ıkıyor bakanlık karadenizin belgeselini fotografını falan istedi orduya gelip seni alcaklar dedi olur dedim. ( zeynepten ayrıldığım dönemde fotografcılağa başlamıştım dağ bayır gezip fotograf çekiyordum çalısanlarla ilk başta sıkıcı gelsede sonradan alıştım hatta fotograf cekmeden yapamıyordum. ki bu fotograf hastalığımın ilerliyeceğini bilmiyordum. ) zeynepe döndüm duydunuz zilin sesini dedim. ne alaka fotograf dedi bi sevgilim vardı terk etti beni benimde iki seceneğim vardı ya yorgan altına girip ağlıyacaktım yada deymez diyip fotograf cekecektim dedim. bencede iyi yapmışsın sevgiilim cidden özür dilerim diyip sarıldı bana. ( vay amk. kokusu burnuma geld lan şunları yazarken... ) neyse o zaman bu akşam ve yarın sen gidene kadar uyumuyoruz dedi bana uyar dedim takıldık sabaha kadar 11 gibi duş falan aldık gel dedemlere annemlere falan gidelim dedim olur dedi. sırayla herkese uğradık durumu anlattım çekime gidiyorum diye. elemanlar gelmiş beni aradı dedemlerdeyken annemleri görmüş valızımı almıstım zaten.

neyse dede gelmişler ben kaçım dedim kaçmak nedir dedi düzgün konuş deli oğlan dedi hem dur dedi onlar misafir gelmiş çağır yemekte burdasınız akşam bu burda kalın hem bu saatten sonra çalışamazsınız dedi dede 10 kişiyi nerde yatırcan hem olmaz dedim babam kızar dedim. baban kim benim yanımda ara ver bakım dedi. aradım oğlum bu elamanların bu akşam misafirim dedi memleketimize kadar gelmişler bir gün tatil yapsınlar gezdirelim dedi gerek yok falan desekte dedem inatti uzatmanın alemi yoktu süleyman abiyi aradık bize katıl dıye. zeynep ben dedem bindik arabaya elemanlar belediyenın önünde bizi bekliyorlardı zeynepi de beledıyenın oraya bırakcaktık geldi bizle. neyse elemanların yanına indik. ( hayattımda ki en önemli dostluğu işte edindim fotografcılığı öğrendiğim bir abim vardı. çok insan tanıdım ama o cak başkaydı. onunla zeynepi tanıştırcaktım. ) beni gördüler işte fotografcılarla sarıldık falan. dedemi tanıttım sonra zeynepi tanıttım. biraz ayaküstü lafladık zeynep gitti sonra bende elemanlara bu gün tatılız beyler bayanlar ağamız bizi gezdirecek bütün masraflar ona aittir dedim güldüm herkes güldü sevindi. süleyman abide gelmişti ne yapalım dedi dedem bilmem siz gezdirceksiniz dede biz misafiriz dedim gülüştük. sonra acmısınız dedi çok değildik ilk boztepeye cıkalım o zaman dedi. üç dört tane kızda vardı ekipte az önce bana işi öğretti dediğim abim dedem ben bir arabadaydık dedem hanımkızlarımızda var akşam içki içelim diyecektim ayıp olmasın kızlarımıza dedi yok yok olmaz dedik onlar senden benden çok içerler dedik güldük. neyse boztepeye cıktık biraz oyalandık fotograf falan cekildik sonra dedem hadi bolamana pideye gidelim dedi. sonra arabaya bindik yolda ne yapalım nükleer akşam dışarıda mi ağarlıyalım mısafırlerımızı konakta bahçede mi dedi fark etmez dedi dedim. biz konakta yapalım hanım kızlarımız var şimdi dışarda içmeyelım dedi. eyvallah dede dedim. süleyman abiyi aradı sen dön konakta masa hazırlat haber ver misafirlerimiz var mezeydi içkiydi hallet süleyman dedi. bolamana geldik pideler yendi sonra akrabalar bizi görmüş onlarda indiler sohpet muhabbet derken saat 4 oldu ordan cıktık yasona uğradık arabalara binerken bundan sonra ki durağımız ordu nükleer'in doğup büyüdüğü ev bizi tercıh ettiniz için sağolun dedim. yolda zeynepi aradım alıcam seni birazdan hazırlan dedim bizimkilerle tanış kaynaş dedim çok mutlu oldu tamam sevgilim dedi.
neyse konağa geldik ama kimsenin bişe yicek halı yoktu ve erkendı bizde bi iki saat gezme kararı aldık. ilk zeynepi aldık sonra arabaları bırakıp sahıl fidangör yuruduk öyle. en son terasa cıkıp bişler içtik cuma akşamıydı. gece buraya gelelim diye tuturdular olur dedim masa ayırttık. sonra konağa geçtik. dedem kızlarda olduğu için otelde yer ayırtmıs herkese onu dedi. oturduk zeynepte vardı gel hanım kızım siz kolumun altında olun dedi bi tarafına beni aldı dedem diğer tarafına zeynep'i rakılar içildi zeynep'in sesi güzeldi şarkılar soylendi falan yemekler yendi keyifliydi dedem herkese tek tek sen ne işle uğraşiyorsun sen ne işle uğraşıyorsun diye soruyordu. neyse işte yedik içtik son kadehler içilirken zeynep son bir şarkı söyledi.
unutmadım hala dilimdedir söylerim arada...

http://www.youtube.com/watch?v=UuNcKYB4VYM

neyse kalktık teras'A geçtik epey güldük eğlendik otelle geçtik zeynepi bırakıp.
sabah dedem kahvaltıya otele gelecekti zeynep'e sende gel dedim tamam dedi. sabah oldu kalktık kahvaltı muhabbet sohpet herkes memlundu yazında beklıyorum sizi diyerek dedem uğurladı beni zeynepi öptum yada senide bırakalım gel dedim arabaya bindik zeynepi deshaneye bıraktık bizde trabzon rize artvin çekime geçtik.