dinleyen olursa saÄŸlam hikayem var

cevap vermemeyi planladım ilk önce defneye.
ama sonra dayanamadım.
"şakaydı ya :P" diye mesaj attım.
hemen cevap geldi. mesaj gelmesini mi bekliyordu bilmiyordum ki amk.
"biliyorum ya ben de şaka yapmıştım zaten (:" dedi
duşa girdim otuzbirimi çektim okula gittim beyler.
o gün kızı hiç görmedim.
sanırım okula gelmemişti. zaten cuma olmuştu. yarın buluşacaktık kızla.
ben dersaneden çıkar çıkmaz bahçelievlerde bi kafede buluşacaktık.
öğrenci mekanlarında.
yavaş yavaş ısınmaya başlamıştım defneye.
gözümde çok farklı gözüküyordu artık.
anlıyordum ki, o beni ben de onu yanlış tanımışız.
3.5 yıl boyunca boşuna atışmış, tartışmışız.
nefret etmiyorduk birbirimizden ama pek de hoşlanmıyorduk.
cumartesi gününe kadar...

geldim beyler yazıyorum.

beyler o günün akşamında kızla bol bol mesajlaştık.
ben ders çalışırken mesajlaşmaktan rahatsız olmuyorum.
dikkatim dağılmıyor yani. sayısalcı olduğumdan hep işlem ile uğraştığımdan
bi soru çözüp bi mesaj atabiliyordum.
kız da aynı şekilde. bu sayede ders çalışırken bile mesajlaştık.
gece 1 gibi yattım ders çalışmamı bitirip.
sabah erken kalktım elime yüzüme çeki düzen verdim saçları falan da güzelleştirdim azıcık.
sanki görücüye çıkıyordum amk bende bir heyecan bir heyecan.
dersaneden sonra direk buluşacaktık.
gittim dersaneye adam gibi dinledim derslerimi. sonrasında da atladım bi otobüse
buluşma mekanına yol aldım.
kafeye oturdum, bizim kız daha gelmemişti.
beklemeye başladım.
bi on dakika falan bekledikten sonra defne içeri girdi.
siyah uzun saçları yeni yıkanmıştı her halinden belliydi.
mavi gözleri parıl parıl parlıyordu güneşten dolayı.
üstünde bi tişört , altında da bi pantolon vardı.
çok hoş duruyordu.
hemen ayağa kalktım ve ona kendimi belli ettim.
gülümsedi ve yanıma geldi.
tokalaştık, yanıma bi sandalye çekti ve oturdu.
sohbet etmeye başladık...

-beklettim mi fazla diye sordu.
-hayır hayır, ben de yeni gelmiştim zaten çok olmadı. diye cevapladım.
-oh iyi öyleyse. dedi. yapmacık bir cevap olduğunu biliyordum ama yine de çok tatlı söylemişti.
-ne yersin? ne içersin? diye sordum.
-burasının kurabiyeleri ve kahvesi çok güzel istersen onlardan alalım. dedi
kabul ettim 2 tabak kurabiye ve 2 fincan kahve istedim.
biraz daha sohbet ettikten sonra buluşma sebebimiz olan ders çalışma işine başlattık.
ben anlattıkça o dinledi.
ben anlattım o dinledi.
o dinledi ben anlattım.
1.5-2 saat sonra bütün konuyu kavramış gibi gözüküyordu.
binlik olsun diye piyasanın en zor kitabından 1 test verdim çözsün diye.
çatır çatır çözdü gibti beni orada.
bozulmamış gibi yaptım tabi amk. kız da biliyo ama en zor test olduğunu.
zütü kalktı biraz.
-tebrik ederim. dedim.
gülümsedi, gözlerimin içine baktı.
-çok teşekkür ederim çok çok dedi.
sarıldı beyler. parfümü güzeldi şimdi yalan söylememek lazım. ben bin gibi kaldım ama.
sarılamadım, elim gitmedi şaşkınlıktan.
o da benim sarılmadığımı anlayınca mahcup bi ifadeyle geri çekildi...

artık farkındaydım beyler, ben bu kızdan etkilenmiştim.
daha önce hiç bi kıza böyle hisler beslediğimi hatırlamıyordum.
yani bir şey demeden önce 30 kere düşünüyor, elimi kolumu bile oynatamıyordum yanında amk.
o ise oldukça rahat davranıyordu. belki de beni arkadaşı olarak gördüğünden öyle oluyordu.
ben de onu arkadaş olarak görmeye çalışmalıydım.
kısacık bir etkilenmedir amk kendine gel muhit diye düşündüm.
öyle değilmiş beyler, ben bildiğin aşık olmuşum bu kıza.
daha sonradan anladım...
neyse binler ders çalışma falan bitti tabi, saat de geç oldu
geç derken 7'ye falan geliyordu işte amk.
ben jest olsun diye bunu evine bırakmayı teklif ettim.
sevindi kabul etti.
bindik bi taksiye, evi de yakındaymış çok şükür zütümüze girmedi o kadar taksi parası.
otobüsle de zütürmek olmazdı tabi amk. mecbur bindik taksiye.
ben de burdan sonra evime yürürdüm zaten, pek fazla mesafe yok yarım saat 45 dakikaya varırdım eve.
taksiden indik, elini uzattı.
ben de uzattım tokalaştık.
tokalaşırken tekrar yanaştı bana. sarılacağını anladım.
ilk hamleyi ben yaptım ve bu sefer ben sarıldım beyler.
tekrar teşekkür etti ve arkasını dönüp gitti.
ben de öyle bakakaldım arkasından...

pazar günü mesaj atmadı. ben de ona atmadım.
tüm günümü bilgisayarda geçirdim. facebook profilimi falan düzenledim.
ders çalışasım yoktu hiç o gün.
nitekim çalışmadım da. gibtiri taktan işlerle uğraştım koca gün.
dersanede de dersleri adam gibi dinlememiÅŸtim zaten.
pazar günü öyle geçti gitti beyler pazartesi günü-çok iyi hatırlıyorum bu günü-
anadolu lisesi olduğu için 1 gün 8 saat ders olurdu beyler. bizim de o günümüz pazartesi günüydü.
4 saat sabah-sonra öğle arası ve 4 saat de öğleden sonra.
öğle arası 45 dakika olurdu. ben ton balıklı sandviçimi aldım banklardan birine oturdum yiyorum.
murat bini yanımda yok, gelmemişti o gün okula.
diğerlerinin de muhabbeti beni açmadığından tek başıma takılıyordum.
yemeğimi tam bitirmek üzereydim ki defnenin bana doğru geldiğini gördüm...
yine çok mu güzeldi ne?
elim ayağıma dolaştı. nabız 150'yi gördü.
noluyo lan dedim bi an kendi kendime.
istemsiz ayağa kalktım, gülümsedim...
meğer bana gelmiyormuş beyler, öndeki bankta kız arkadaşları varmış
beni görmeden onların yanına gitti.
züt gibi kaldım...

bi süre daha bankta oyalandım telefonu falan kurcaladım.
tam kalkmak için kafamı kaldırdığımda
karşımda defneyi gördüm.
gülümseyerek bana bakıyordu.
içimden amnı skm gibi tuttuk dedim.
dışımdan bin gibi gülümsüyordum ama.
-selam dedi.
sağa doğru kaydım, bankta yer açtım.
yanıma oturdu, bacak bacak üstüne attı.
-nasılsın dedi.
-iyiyim canım sıkıldı oyalanacak bir şeyler arıyorum dedim.
-eskiden benle uğraşırdın can sıkıntını alırdım senin ne güzel... dedi.
-sen benimle uğraşmazdın sanki dedim. ortamı yumuşatmak için şaka tonunda söylemiştim.
-doğru doğru. dedi güldü.
5-6 dakika bir şey konuşmadan bekledik. öylece oturduk amk.
sonra sessizliÄŸi bozdu.
-sana borcumu ödemek istiyorum...

iyi geceler beyler.