Daha önce de birkaç başlık açtım, dinleyen olmadığı için daha fazla boşuna yazma gereği duymadım. Dünden dolayı yine efkarlıyım, bir yerlere anlatmak geliyor içimden. Eğer dinleyen olursa veya dinleyecek olan olursa anlatırım bende size, incisözlük ahalisine. Dinleyenler entry girsin sadece yeterli. 10-15 kişiye ulaşınca başlıyorum.

Ben bir entry gireyim dinleyenler kendini belli ederse devdıbını da anlatırım.

Küçüktük o zamanlar 7. sınıfa giderken büyük bir şehirden kasaba tarzı bir yere taşındık, köy dersek daha doğru olur belkide. Büyük şehirden, kendi arkadaşlarından, kendi evinden, tanıdığın sokaklardan, tanıdığın mağazalardan ayrılıp bir köye taşınmak nedir ancak yaşayanlar bilir, hayat bir boş gelir insana yapacak birşey bulamazsın. Sıkıldıkça sıkılırsın, bende sıkıldıkça sıkıldım bilgisyar oynadım başka ne yapabilirsin ki. Zaten genç nüfusun da az olduğu bir yer, bende öyle çok atılımcı bir insan değilim. Ortam da yabancı olunca yalnız kaldım uzun bir süre.

Ara tatilde taşındığımız için iki haftam böyle geçti bazen babam ile giderdim iş yerine öyle zaman geçerdi. iki hafta sonra okullar açıldı, köy okuluna göndermediler. En yakın ilçedeki okula gönderdiler, böylece minibüsler ile olan maceralarım böylece başladı...

Okula ilk gün babamla gittim. Müdürle konuştuk falan filan, hallolur dediler. Beni sınıfa gönderdiler. Bekle kapıda biz geliyoruz dediler. Tamam dedim çıktım sınıfa bekledim kapının önünde, içeride ders işleniyordu ses geliyordu, ordan anlıyordum.

Kısa süre sonra müdür önde babamda arkasında merdivenlerden çıktı. Kapıyı çaldı ve içeri girdi. Klagib yeni öğrencimiz şurdan geliyor falan filan. Sonra çıktılar ben tahta da bekliyorum herkesin gözü üstümde, en sevmediğim şeydir dikkatlerin üstümde olması. Ben aşırı huzursuz bir şekilde orda dururken dersteki hoca adını tekrar söyler misin dedi falan, sonra nerden gelmiştin diye sordu. Bende şehrin ismini verdim, neden geldiniz ki dedi. Babamın işi yüzünden gelmek zorunda kaldık dedi. Anladım dersten sonra konuşuruz dedi. Bu hoca sonradan öğrendim ki sınıf öğretmeni aynı zamanda rehber öğretmen tarzında bir kadınmış.

Geç şu sıraya otur Okanın yanına dedi. Bende oturdum ilk dost kazığı yiyeceğim insanın yanına...

O gün o şekilde geçti, zaten öğlen gittiğim için iki veya üç derse girdikten sonra okul bitmişti. Eve gittim yattım falan.

Ertesi gün okula gittim sabahtan, yarım saat kadar erken gitmişim okula. Minibüsle gidip gelmek durumunda olduğum için saatleri tam bilmiyorum yolun ne kadar süreceğini falan. Ondan erken çıkmıştım evden, ancak bu da okula da erken gitmeme sebep olmuştu.

Sonra mecburen dün oturduğum sıraya oturdum ve bekledim. Tabi o zamanlar da telefon fazla yok, en azından öyle dokunmatikler falan yok. Nokia nın çelik kasalı efsane bir telefonu vardır bilenler bilir. Onu çıkardım ve bir kaç basit oyunu oynadım.

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum sınıf dolmaya başladı yavaş yavaş, kimseyle sohbetim yok. Günaydın bile demiyorlar. Sonunda sınıf baya doldu ama Okan hala gelmedi. Ben dersi beklerken sağ taraftan üç tane kız geldi ve biri yanıma oturdu diğerleri etrafımı sardı.

Ben içimden ulan ne oluyor derken naber musluman fizikci diye sohbete girdiler. Ben o anki şaşkınlıkla ne desem bilemedim ama bir şekilde idare ettim. Sonra durduk yere kızın biri Alacakaranlık mı Harry Potter mı diye sordu. Ben içimden tuzak bir sorumu diye geçirirken aslında ikisinide sevmediğimi düşündüm. Yüzüklerin Efendisi diyebildim sadece. Kısa bir sessizlikten sonra güldüler...

Ben tabi utandım, daha önce kızlarla bu kadar konuşmamıştım. Yani konuşmuştum ama en azından etrafımı sarmamışlardı. Sonradan gülmeye son verdiler ve hoşgeldin musluman fizikci tanıştığımıza memnun oldum diyerek kendi sıralarına gittiler. Bende memnun oldum diyebildim sadece, bir kaç dakika ben olanlara anlam vermeye çalışırken Okan da kapıda gözüktü...

Artist olduğu belli oluyordu, bunu anlamak zor değildi. Yinede iyi birine benziyordu, en azından bana iyi davranıyordu. ilk gün konuştuğum tek kişi olduğundandır belkide.

Yanıma geleceğini sanarken yanıma oturmadı, hemen önümdeki sıraya Ozanın yanına oturdu. Ben buna da anlam verememiştim. Aklıma ilk gelen şey kızlar sonra da bunların olması acaba diye düşündüm. Sonra sınıfa başka biri girdi ve yanıma oturdu. Dünden tanıyordum dün önümde Ozanla oturandı. Oturdu ve naber ben Alperen dedi. iyidir bende musluman fizikci dedim. Biliyorum yanında ben oturcam sakıncası yok umarım dedi. Hayır yok dedim, ne diyeyim evet var kalk desem ağzıma iki tane vursa bayılıcam yani. Sağlam birine benziyordu, en azından dostum sandıklarımdan daha sağlam biri çıkacaktı...

O sırada hoca geldi, ingilizce dersiydi. O gün başka önemli birşey olmadı. Sadece bir ara tenefüste otururken Ozan da Okan da arkasını dönmüş dört kişi sohbet ediyorduk. Isınıyordum hepsine. Sonra bir ara Okan hafifçe yanağıma vurdu, hani ittirirsin ya vurmaktan daha çok, aynen şekilde işte. Ben buna aşırı uyuz oldum o anda, ters bir şekilde ona baktığımı farkedince noldu lan sinirlendin mi dedi. Ben bir şey demedim, ikinci günden birşey olmasına gerek yoktu. Sonra bu bi daha yaptı aynısını, kısa süre sonra bir daha yapacaktı ki ben elimle onun elini tuttum, daha doğrusu elimle ittirerek duvara yasladım.

Bunu beklemeyen Okan bi şaşırdı, kısa süre göz göze kaldık ardından ben bıraktım kolunu. Sonra vay vay yeni çocuğa bak dedi ve yine aynısını yaptı, bende aynısını yaptı. Alperen ve Ozan susmuş bizi izliyordu. En azından ben o an sadece onların izlediğini farkettim...

Bir kaç kere daha aynısı oldu. Okan tam bir daha yaparken Alperen Okan rahat bırak musluman fizikciyi dedi. Okan ters ters Alperene baktı ve sanki vay be dermşicesine kafasını salladı. Sonra da önüne döndü. Alperenle biraz daha sohbet ederken zaten hoca geldi ve ders başladı.

Gün daha burda bitmedi tabi ki. Okul çıkışında ben tek başıma duraklara doğru giderken sabah yanıma gelen kızlardan biri yanıma geldi ve bugün ismimi söylemeyi unuttum ben Sena dedi. Okanı boşver o her zaman öyledir takma kafana dedi. O an bizi başka izleyenler olduğunu anladım işte. Bende musluman fizikci diyebildim o an sadece. O da güldü ve onu bekleyen diğer iki arkadaşının yanına geri döndü.

Bende minibüslere doğru yol aldım.

Burda okuyanlar varsa kendilerini belli etsinler, akşama devam ederiz.

Eve gittikten sonra yine her zamanki gibi bir şey yok. Boş bir şekilde bilgisayarda oyun oynayarak geçti.

Ertesi günde okulda bir şey olmadı, yanımda yine Alperen oturdu. Farklı olan şey ise Okanın bizimle konuşmaması oldu. Konuşuyordu ama kendisine birşey sorulduğunda ki pek de sorulduğu söylenemez.

Bu boş geçen hafta da sınıf ve okulla ilgili şeyler öğrendim. Alperen sınıfın tanınan kişisiydi. Anladığım kadarıyla zenginlerdi de, biz genelde Alperen ben ve Ozan takılırken Okanda sınıftan Kemal diye biriyle takılıyordu. Kemal de uzun boylu şişman biriydi, ancak boyundan belli olmuyordu kilosu ve o da hani yeni çıkan herşeyi alan tip olur ya, tam olarak oydu işte. Ama öyle hava atmazdı, iyiydi o da ileride lazım olucak dursun burda.

Onların haricinde birde klagib erkek topluluğu vardı, her teneffüs okuldan aldıkları veya kendi aralarında aldıkları topla futbol oynayanlar. O zamanlar sınıfa son gelen tarzı birşey vardı birde, tam hatırlamıyorum neydi ama her teneffüs koşa koşa sınıfa yarışırlardı. Tabi zamanla o futbol çevremi genişletmeye yaradı, çok iyi olmasa da iyi de futbol oynardım. Bu da lazım olucak ileride.

Kızlara gelince, ilk gün yanıma gelen kızlar sınıfta üç kişi takılıyorlardı. Pek fazla muhabbetimiz olmadı o günden sonra sadece cuma günü bir kez daha geldiler alıştın mı falan diye, o kadar. Birde Alperenlerin takıldığı kız grubu vardı. Dedim ya Alperen sınıfın tanınanı diye, ona da havalı kızlar yakışır tabi ki. O zaman ne kadar havalı olunabilir dersiniz belki, ama ben yazarken o anki gözlerimi yazıyorum size. Daha iyi anlayın diye, yoksa çok ruhsuz bir şekilde anlatırım ki bunu istemiyorum. Sizinde benimle o duyguları yaşamanızı istiyorum. Neyse nerde kaldık?

Heh Alperenlerin kız grubu dolaylı olarak zaman zaman benimde aralarında olduğum bir karma grup oluyorduk. Sınıfta etek giyen sanırım bir tek onlardı. Diğer kızlar pantolon giyerdi. Sanki bir ayrım gibiydi ve diğer kızlara göre de daha olgun oldukları belliydi. Olgun demişken kişilik değil fizik olarak *

Birde çalışkan kız tayfası klagib olarak vardı işte sınıf yaklaşık 30 kişi kadardı herhalde.

Bu zamanları biraz hızlı geçicem çünkü klagib şeyler var, olaylar bir iki hafta sonra başlıyor...

Bir iki hafta boyunca böyle devam ettim, okula git gel. Minibüs şoförleride bir yerden sonra tanıdık olmaya başlıyor. Birde küçüğüm ya muhabbet falan şakalaşma manasında oluyor. Zamanla ordanda tanıdıklarım olmaya başlıyor. Sürekli işe gidenler falan oluyor, onlarla tanışıyoruz. Seni ilk defa görüyorum kimin çocuğusun falan hani, küçük yer ya zaten köylerde herkes tanıyor birbirini. Zamanla böyle şeylerle ortamı da kuruyorum.

Bu arada geçen partda söylemeyi unuttum, ileride olaylarda görünecek bir grup da var ama şimdilik yoklar. Seneye ön planda onlarla birlikte oluyorum. Şimdilik bu sınıfta olan Ahmet var. Bilgisayar oyunlarına meraklı falan, Kemal de aynı kafada olduğundan genelde birlikte takılırlardı. Ben geldikten sonra Okan da onların grubuna kaydı.

Kısaca ilk bir iki haftanın özetini yapayım bugün sonra bitireyim bu gecelik yeter bu kadar.

Sınıftaki durumu özetlersek eğer, şimdilik herşey iyi gidiyor gibi gözüküyor. Alperen sınıfın sanırım etkili lider kişisi ve beni nedense kendi yanına çekti. Şimdilik bundan rahatsız değilim ama içimde bir şüphe de yok değil. Okanın yerini almış gibi görünüyorum sanırım, çünkü Okan benden çok rahatsız gözüküyor. Sınıfta Alperen sayesinde benimde varlığım belirli. Nerdeyse herkesle muhabbet edebiliyorum.

Kızlarla arada konuşuyoruz, arada derslerde öylesine bakınırken Sena'nın bana baktığını görüyorum. Kısa bir bakışmadan sonra ikimizde başka yerlere bakıyoruz. ileride belki birşeyler olabilir bu kızla ;)

Onun haricinde okula genel olarak bakarsak 8. sınıflar çok rahat. Bu arada Alperenin birde abisi var, ileride o da hayatımda etkili bir yere sahip olacak. Abisi sayesinde Alperenin 8. sınıflarda da bir sürü tanıdığı var. Bu durum zamanla benimde tanıdıklarımın olmasına yol açıyor doğal olarak.

Herşey güzel gidiyor ama nedense benim içimde huzursuzluklar olmaya başlıyor. Bu kadar sorunsuz gitmesi olayların pek hoş durmuyor açıkçası...

Beyler bugünlük bu kadar yeter ben yatıyorum hepinize Allah rahatlık versin. Yarında öğlene doğru 3-4 part gelir. Arada ses verinde boşa anlatmadığımı bileyim.

Geldim beyler, günaydın herkese. 3-4 part atıp işe gidicem akşam yine devam ederiz.

Okula başlayalı yaklaşık olarak 3 hafta olmuştu. 4. haftaya girerken sabah okula geldiğimde Okan sınıftaydı. ilk defa bu kadar erken geliyordu, genelde sonradan gelirdi. Hatta derse geç geldiği bile olurdu bazen. Kendisiyle geldiğimden beri soğuk olduğumuzdan sadece sınıfa genel olarak günaydın dedim, Okana birşey demeden arkasındaki sırama oturdum.

Kısa süre sonra sınıftaki genel sessizliği Okan bozdu. Arkasını dönerek o gün için özür dilerim dedi. Ne desem bilemedim ben o an, çünkü Okandan bunu hiç beklemiyordum. Hele ki aradan nerdeyse 4 haftaya yakın zaman geçti. Önemli değil unuttum bile ben dedim sadece.

Tabi o zamanlar daha küçüğüz, insanları hemen affedebiliyoruz. Şimdi olsa o gün orda aynı hareketi ben ona yapardım herhalde. Neyse işte küçüklük aklım...

Ondan sonra Okan biraz muhabbet açmaya çalıştı. Alıştın galiba Alperenlerle falan takılıyorsun tarzı şeyler konuştuk. Uzun yıllar önce olan şeyler herşeyi tam olarak hatırlayamıyorum. Sonra Alperen gelmişti falan o günde öyle bitti.

Ancak Okan eskisi gibi değildi. Kemal, Ahmet ve Okan da bizimle takılmaya başlamıştı. Farkettiyseniz artık Alperenin tayfasına bizim diyorum. Çünkü sebebini bilmediğim bir şekilde sürekli Alperen benimle ilgileniyordu. Bundan her ne kadar şimdilik memnun kalsam da ileride sebepleri anlıyorum. O zaman neden bu kadar yakın davrandıklarını anlıyorum...

Son günler grubumuz daha da büyümüştü, nerdeyse teneffüslerde sınıfın yarısı toplanıp dışarı çıkıyor ya da sınıfta cam tarafında muhabbet ediyorduk. Bu arada içten içe bu kalabalık grubumuzda Sena'nında olmasını istiyordum. Ama onlar nedense Alperenin olduğu yerden uzak duruyorlardı. Bununda sebebini sonradan öğreniyorum.

Ben grupla takılırken arada Sena ile göz göze gelmeye devam ediyorduk. Ancak muhabbet konusunda hiç fazla ileri gidemedik.

Zaman böyle akıyordu. Artık soğuklar gitmiş, hafif ılık olan bahar havası gelmişti. Tabi ceketler çıkarılır gömleklerin kolları sıvanır ve toprak sahada top oynamaya başlardık. Bizden önce oynayanlar zaten vardı, onlar yağmur toprak çamur affetmeden her hava şartında oynayabilenlerdi. Saygı duyarım kendilerine, tamam bende seviyorum top oynamayı da onlar gibi çamur içinde gezmeyi de sevmiyorum.

Onlarla biz takımlar hazırken direk maça geçerdik. Ozan iyi top oynarmış bunu sonradan farkettim. Onunda futbol ile ilgili ilginç bir anısı var. Zamanı gelince bende bunu yine saçma bir şekilde öğreniyorum. O zaman size de anlatırım. Yakın zaten merak etmeyin.

Genelde bizim takım kaybederdi, sonuçta onlar sadece top oynamak için okula gelen tiplerdi. Ama bazen Ozan ve ben takımı taşıyorduk tabiri caizse. Nadir zamanlardı. Bu arada maçlar olurken Alperenin olgun * kızları da bizi izlerdi. Arada zıplarken değişik hareketler yaparken o etekler kalkar güzel görüntüler verirlerdi. Şu an güldüğünüzü tahmin ediyorum da o zamanlar küçüktük be beyler, daha kızın eline elimiz değmemişti. Konuşmaktan ileri gitmemişti karşı cinsle olan ilişkimiz.

Bu şekilde güzel zamanlar geçirdik. Yaklaşık 1-1.5 ay daha bu şekilde devam etti. Bu arada o zamanlar CS 1.6 popülerdi baya. Okan Kemal Ahmet baya oynardı oyunu. Bende arada oynardım. Diğer partda Okanın ne kadar şerefsiz biri olduğunun küçük bir kısmını görücez...

Amacım şuku veya entry değil. Sadece ben buraya dertleşmek için yazıyorum bunu. Şuku istemedim sizden, sadece dinleyenler arada yorum yapsın. Duvara anlatmak istemiyorum ben. Anlatacak arkadaşlarım var Allah'a şükür ama ben buraya tarafsız olarak herşeyi yazmak istiyorum. O yüzden buraya anlatmayı seçtim. Sonuçta ben kendi arkadaşım bunu anlatırım dertleşirim üstüne rakıda deviririz ama herşeyi anlatamam. Zamanla niye böyle olduğunu anlarsınız diye düşünüyorum. Şuku istesem şu kadar şuku gelmeden diğer partı yazmıyorum derdim. Şuku beklemeden yazdığımı farketmişsindir umarım.

Dediğim gibi o zamanlarda CS 1.6 popülerdi baya. Ahmet Kemal ve Okan konuşurken duydum bende oynuyorum falan filan muhabbet ordan açıldı. Bir okul çıkışı net kafeye gidip orda oynadık. Baya çekişmeliydi oyun. Ben Ahmet karşımızda Okan ve Kemal vardı. CT de biz kazanmıştık ama T de onlar kazanmıştı.

Okul çıkışlarında arada oynamaya giderdik. Aramızda en iyi oynayan da Ahmet'ti. Hala da CS oynar. CS:GO oynuyor sanırım bu aralar. Görüşürüm kendisiyle hala.

Bir ara okulda muhabbet açıldı, bilenleriniz vardır illa ki jail di galiba. Hapishaneli serverlar vardı. Onlardan satın alalım dedi Okan. Kemal ve Ahmet direk hayır ne gerek var falan dediler. Ama benim baya hoşuma giderdi o serverlar. Neden olmasın ki dedim. Tamam dedik galiba o zamanlar yanlış hatırlamıyorsam 1 aylık server 35 tlydi. Tamam parayı toplayıp alalım bir server dedim...

Bu şekilde Okanın gerçek yüzünün bir kısmını da görmüş olucaktım...

Bir hafta sonra ancak parayı toplamıştım ben. Koyduk parayı ortaya hadi alalım dedim serverı nasıl yapıyoruz. Sen ver parayı ben bankaya yatırcam parayı çıkışta sonra da netten gidip alırız serverı dedi. Tamam dedim bende hiçbir art niyet sezemedim tabi o zamanlar.

Verdim parayı falan gün öyle bitti. Ertesi gün Okanı bekliyorum merakla ne oldu acaba diye. O gün Okan derse gelmedi. Alperene sordum Okan nerde diye. Bilmiyorum ki niye hayırdır falan dedi. Durumu anlattım. Güldü ve bana sen ona para mı verdin dedi. Evet neden dedim iyice güldü Ozanda gülüyordu, ben durumu anlamadım hala. Olum Okana para mı verilir manyak mısın sen. Gidip yemiştir o parayı sen unut servermıdır nedir dedi ve gülmeye iyice gaz verdi.

Ulan Okan umarım böyle değildir diyorum içimden ama ilk defa da dolandırılmanın duygusunu yaşıyordum. Aşırı sinirlendim beyler. Tamam fazla birşey değil ama o zaman küçükken daha o parayla bir hafta daha her öğlen dondurma falan alıp yiyebilirdim yani. Size az geliyor şimdi ama o zamanlar değerliydi benim için para.

Okanın gelmesi için dua ediyorum ama yok Okandan iz yok... Ertesi güne kadar birşey olmadı. Ertesi gün Okan okula gelecekti sonuçta...

Beyler şimdilik yeter bu kadar. Yeni kalkmıştım bekleyen varsa diye seri seri yazdım 4 part. Kahvaltı yapıp işe gidicem akşam geldiğimde yine devam ederiz. Kendinize iyi bakın.

Beyler bu arada size bir sorum olucak. Burda daha önce fazla uzun yazı yazmadım da sanırım ben yanlış altinciye açtım bunu. Hikayeye taşımam falan gerekiyor mu ? Gerekiyorsa direk ordan devam edeyim mi yoksa burdaki partları oraya seri seri atıp sonra mı devam edeyim?