dinler neden var

@1 Din kavramından önce inancın nasıl ortaya cıktıgını acıklamak gerekir. Cünkü din kavramı, inancın siyasallaşmış boyutudur. insanlar yasadıkları hayatın bir anlamı olması gerktiğine inanırlar.Doğup tüm bunları yaşadıktan sonra öleceksem bunların anlamı ne?Daha farklı yasayamaz mıydım neden bunlar benim basıma geliyor?Bu soruların tümüne cevap verecek yetkinliğe sahip olmadığımız için yüce bir anlam ararız.Bu da bizi inanmaya zütürür. Koskoca evrende bir nokta ve o nokta da bir küçük nokta... Hayat biz noktaların etrafında dönmüyorsa merkez neresi? inanç sorgulanamaz. Tanrının varlığını ya da yokluğunu kanıtlayamassınız.Ya inanırsınız ya da inanmassınız.Önemli olan vicdanını dinleyerek erdemli hareket etmektir.Çünkü her birimizin bu evrendeki yeri bir diğerimizden daha fazla değildir. Hayata anlam katmak için inanç gereklidir. Ancak inanç ve din aynı şey değildir.Din, insanları bir arada tutmak ve kontrolü sağlayabilmek için biçimleştirmek, sistem kurmaktır. inancı sistemleştirmektir. insanları bir araya getirebilen en temel etken korkudur.Bir düşünü birbirini hiç tanımayan insanlar Marmara Depreminde beraber hareket ettiler.Çünkü korkuyorlardı. işte bu nedenle dinler büyük oranda korkuya dayanır, ölüm korkusuna.

@1 özet mözet yok

merak...
insanoğlunun Bilmediği her sorunun cevabını efsaneler, masallar, görünmez yaratıklarla doldurmaya çalışmanın sonucudur din.

"Anne ben nasıl oldum?" diye soran bir çocuğa "leylekler getirdi" der gibi; meraklı insanların "güneş niye doğar?" sorusuna "çünkü horus anubis'i yenip karanlığı kovdu" demektir din.
Şimşekler de neyin nesi?" sorusuna "thor bize kızdı" demektir.

insanın doğasında inanç, inanma hissi vardır. insanoğlu varolduğundan beri bir şeye inanıyordu, ateşi bulduğunda bu bizi giber dedi ateşe inandı, yağmur yağdı ateş söndü, suya inandılar. sonra bunları mitlere dönüştürdüler.
baktığımda inancın, dinlerin insanların korkularını huzursuzluklarını azaltmak için arkasını bilmediği şeylere gösterdiği ilgiyle ortaya çıktığını görüyorum. belki de yanlış görüyorum ama dinleri de insan beyninin bir oyunu olarak düşünüyorum.
özet: saf bir din varsa zaten afedersin ağzına sıçtı devletler, sistemler...

meraba beyler ben her dini başlığı bi okuyup sonra neyin tartışmasını yapıyo bunlar amk diyip çıkan adamım. Hepinize selamlar.

din sorgulanmaz, bu da bize dinin ne kadar yobaz bir şey olduğunu açıklıyor zaten

@21 @22 @23 (formata uygun değil diye silinmesin) bize yıllarca susmasını öğretmişler. depremde dünyanın öküzün boynuzunda döndüğüne inanan insanlar vardı. hatta kuran yakıldığı zaman deprem oluyormuş gibi, depremin dinen bir felaket olduğuna (kıyamet alameti) inanılıyordu-ki hala öyle-. inanç ile din birbirine kenetlenmiş. binlerce yıldır birlikte hareket eder hale gelmişler. sonra dayanamayıp kaynamışlar.

@24 ramazanda pastırmamı yoksa kaşarmı yemeliyiz muhabbeti mi yapsaydık. kimler cennete gider, kimler gidemez. osurmak oruç bozar mı v.b muhabbet yaparsan ilk kaçan sen ikincisi ben olurum.

insanlık için bir gereksinim oluşturan inanç duygusunun din'e dönüştürülmesi; devletlerin en derin, en gizli ve en kanlı organizasyonudur. Kiya

insanları kontrol etmek istiyorsan, senin emirlerine uymalarını istiyorsan, senden korkmalılar, seni sevmeliler, sana saygı duymalılar.
zaten ilk tanrılar insanlardı diğer insanları kendilerine inandırmak için kullandıkları yöntemler hemen hemen bugünkü gibiydi.
mucize masaları, cennet cehennem, korkutma,mükafalandırma... karakter özellikleri, cömertlik affedicilik falan.
hepsi insanları inadırmak içindi, mısır piramitleri tanrıların itibarlarını artırmak için yaptırdıkları yapılardı.
insanlar, kimim, nerdeyim, nerden geldim, nereye gidiyorum ölünce ne olacak, gibi soruların cevabını bilmedikleri için inadırmak daha kolay.
Ancak o zamanki tanrılar, insanlar gibi, yiyorlar içiyorlar, sarhoş oluyorlar ölüyorlar vb.tabi bu sorgulamalara neden oluyor.
sorgulanmayan, görünmez,her şeye gücü yeten bir tanrı fikri doğuyo o sıralar...
Türklerde gök tanrı inancı vardır ve hükümdara ülkeyi yöntme yetkisinin gök tanrı tarafından verildiği inancı vardır.
Bu ne demek, bakın benim emirlerime uymamak tanrının emirlerine uymamak gibi olur, emirlerme uymazsanız sizi cezalandırır.
Bu sistem daha kullanışlıydı tabi, zamanın şartlarına uygun kurallar konulabiliyordu böylece. neyse
kitaplar da öyle, toplumda düzeni sağlamak için insanları kontrol etmek için yazılmış.
Anayasa gibi hukuk gibi düşün, o zamanın sorunlarını halletmek toplumdaki karışıklıkları falan...
insanlar vergi versin, çalmasın,öldürmesin, adalet vb... uyarsan cennete -uymazsan cehenneme, hapis -özgürlük..
savaşa asker toplamak için şehitlik masalları.. savaşta ölürsen cennete, herkese nasip olmaz gibi şişirmeler...

Aslında insanları Tanrıya inandırmak kolay, önemli olan insanların uymasını istediğin emirlerin Tanrının sözleri olduğuna inandırmaktır
gerçi işler daha karışık.

kardeş dikkat edersen peygamberlerin geldiği yere ve dönemine siyasal konumlarına falan filan hep bir kaos vb. bir durum görebilirsin. kaos abartı olabilir ama bir gerilik görebilirsin. ki kutsal kitapta yazmıyor ancak ben ilk insanlar döneminde de peygamberler geldiğini düşünüyorum. ki bunun günümüze ulaştırılması mümkün değil teknolojik konumunu göze alırsak.
edit: beni öyle dindar sanmayın değilim. din islam ama beynamazım amk