dinler hakkında ki bir kaç genel düsüncem

(bkz: müslümanlar neden spagetti canavarı)

aslında friedrich engels özet olarak dinlere; doğa olayları karşısında bilgisiz insanların bir doğa üstü güce inanmalarının gereği olarak bakar. adam ağacı alıyo demiri alıyor kendine balta yapıyor. aynı adam diyor ki kardeşim baltayı ben yaptım. koskoca yeri de başkaları yapmıştır. direk her halt için yeni tanrılar yaratılıyor. eski insan ve düşünce gelişmemiş. olaya bu açıdan bakın. tamamen bilgisiz, zekâsı bizimki kadar ama tamamen bilgisiz bir insanı hayal edin. biraz da olsa bana hak verebilirsiniz.

ben sakinim beyler sizde öyle olun amk.

@73 o söylediğin durumlarda yaşayan insanlar da sınavın bir parçası.

“Allah, kimseye gücünün yettiğinden fazlasını yüklemez.” (Bakara, 2/286)

ayrıca sen kim oluyorsun ki mizan'dan sonra nereye gideceğini bu şekilde kesin bir dille söyleyebiliyorsun? geçmişi, geleceği ve şimdiyi sadece allah bilir (islam felsefesine göre).

küfre düşmediğin, kul hakkı yemediğin, cana sebepsiz kıymadığın sürece cehennemden kaçış yolu her zaman vardır.

dediğim gibi, inanmak veya inanmamak senin elinde. ama bence yazımı, özellikle sonunu tekrar oku.

son olarak, etrafındaki insanlara "özellikle mutlu insanlara" dikkat et. onlarla dertleşmeyi, yüreklerini deşmeyi dene. gör bak ne acılarla, ne kelimelerle, ne hislerle karşılaşacaksın.

hayat zannettiğimiz kadar korkunç bir yer değil, ama hayat aynı zamanda zannettiğimiz kadar merhametli bir yer de değil.

bu dünyayı cennete veya cehenneme çevirmek bizim elimizde. bu entry'mi erzurumlu ibrahim hakkı'nın dizeleriyle bitirmek isterim:

--spoiler--

sen hakk’a tevekkül kıl,
sabreyle ve râzi ol,
tevfiz it ve rahat bul,
mevlâ görelim neyler. neylerse güzel eyler.

kalbin ana berk eyle,
takdîrini derk eyle,
tedbirini terk eyle,
mevlâ görelim neyler. neylerse güzel eyler..
--spoiler--