dinden nasıl soğudum

sene bilmem kaç, lise 1. sınıf ders beden eğitimi. Hoca yok derse din kültürü hocası giriyor;

O gün ayakkabılarımı evde mi unuttum, getirmedim mi her neyse ayakkabım yok. Kundura ile futbola almadılar tabi. kızlar da yeni gelişmekte olan memelerini zıplatmamaya dikkat ederek, kollarını kısa kısa basketbol oynuyor. Voleybol sahası ve voleybol topu boşta ama benden başka kimse yok. aslında var da, sınıfın en asosyal angutu. koca zütlü, öküz bi oğlan. kimse sevmez, sınıfın eziği. beceriksizdir de zaten. çocuğa baktım melül melül oturmuş bir kenara futbol seyrediyor. içim acıdı, Gel lan mehmet voleybol biliyon mu, senle voleybol oynayalım. dedim. yok dedi. olsun gel dedim. çocuk fena sevindi. aldık topu atıyorum ama mehmet 5 yaşındaki çocuğun topu havaya atıp yere baktığı gibi bakıyor. ulan bu baya öküzmüş diyorum kendi kendime. topu attım, topu attı ve top yine bende. 2. kez atacağım yani elemana. neyse atıyorum, zütünü kaldıramıyor topu kaçırıyor. öyle servis atışı filan değil ha, kızlardan bile daha narin atıyorum.

kaçan top, tın, tın, tın, sekiyor ve arkada oturan hocanın elindeki çay bardağına çarpıyor. çay da yeni olunca hocanın elinden düşmeden pantolonuna biraz sıçrıyor ve hoca elindeki bardağı yere atarak kükrüyor;

-- kim attı lan bu topu.
-- ben attım hocam

dememle beraber. aynı şekilde gürgen, havşa ile yakarak arapçöa allah yazılı vernikli sopayı kaldırıyor. biliyorum dıbına koduğum sopasını. sol elle vuracekken karşılıyorum lakin sünnet düğünümde amcamın taktığı casio saatin anasını gibiyor.

-- git bardağın parasını öde bana çay getir.
-- ödemem hocam, sen yere attın kırdın.
-- git lan öde
-- ödemem

diyorum amam yüzümde giberim ecdadını bakışından tırsıyor.

--git çay algel benim istediğimi söyle.

gidip çayı alıp geliyorum, şu gibim hocaya yazılacak diyorum. tabi biter mi hikaye bitmez.

akşam 18:30 okul dağılıyor. öğretmen kapısının önündeyim. Benim boy 1,94 o zaman 1,80 vardır. yapılyım da anasını bile giberim hocanın. hoca çıkıyor, dınının beni görüyor. koltuk altı çantasıyla postacı adem gibi hızlanmaya başlıyor. lakin hoca nere gitcen, en son evin ordaki tenhaya girmeyecen mi girecen. ben senin orda ananı gibmeyecem mi gibecem.

hoca arkasına dönüp bakmıyor ama kundura var, gelen ses belli. tenhaya giriyor ve züt korkusu iyicene sıkıştırıyor, durup arkasına bakıyor. tam ağzını açıp ne derken, yumruğu yiyor. artık kuracağı cümle ne isyion mu, ne takip ediyon mu, ne var mı orasını o bilir. kafa göz tekme tokat dalıyorum bir güzel. ooooh rahatlıyorum.

okulda beni gördüğü yerde yön değiştirdi dıbına koduğum çocuğu. şikayet de edemedi. olan benim saate oldu.