din tanrı ve kurallar

bundan 3 yıl öncesine kadar sözde "allah korkusu" olan saf bir müslümandım.şu son 3 yıldır ; internet ortamında bilumum ateist nutuk atıyor, bende bunları büyük bir hevesle okuyorum. bazen ufak çapta araştırmalarda bulunuyorum.bu 3 yıl boyunca tanrı ve tanrıyla ilgili her şeyden soğuduğumu fark ettim. bazen insanlarla tartıştım. hiçbirinden fikirlerimi değiştirecek bir açıklama duymadım. artık kendimi herhangi bir dine veya düşünce akımına mensup olarak tanıtmakta zorlanıyorum. belki saçma bir cümle olacak ama ; ne kadar ateistsem o kadar müslümanım.

şimdi buraya kuranı kerim'in kendi içinde çeliştiği noktaları yazmamı beklemeyin. zaten çoğu insan bunlardan haberdardır. malum son yıllarda bu tarz konular internette milletin ağzına sakız oldu.

bana kalırsa tanrının kurallarının hiçbir önemi yok. artık insanoğlu git gide kendi yarattığı kurallarla savaşmaya başlıyor.bu dünyada en özgün adalet ölümdür.ne tanrının kuralları nede kendi kurallarımız.

bırakalım herkes dinsiz olsun. herkes mastürbasyon yapsın, herkes yol ortasında sevişsin.ne önemi var? herkes tanrıya sövsün. kime zararı var?bu taktan kurallardan vazgeçelim. herkes katil olsun. bırakalım tanrıyı kendi haline. birbirimizi öldürelim.tek amacımız biraz daha fazla insan öldürmek olsun. işte o zaman yaşamaktan zevk alırız. insanlar o zaman adalete kavuşur.

@15 anlatmak istediğim durumu çok yüzeysel düşünüyorsun.

adil olabilecek tek sistem vahşi yaşamdır. vahşi hayatta da 2 ihtimal vardır ; ölmek veya öldürmek. zaten insanlar sadece öldürmek için yaşadığında ortada adalet kavramı da olmayacaktır.

adalet kavrdıbının temelinde tanrı vardır.sen tanrıyı kendi zihninde öldürmezsen, sözde adalet hep var olacaktır. adalet kavrdıbının olduğu yerde eşitlik asla yoktur. kendi zihninde tanrıyı yok edebilirsen, öldürmekten başka amacında kalmayacaktır.

@25 din için veya herhangi bir siyasi çıkar için öldürmekten bahsetmiyorum. adalet kavrdıbını yok etmek için öldürmekten bahsediyorum. adalet kavrdıbının olmadığı vahşi bir ortam.