Korku ve kendinden nefretin otoriter bir kanala aktarılması. Buna arınma deniyor. Hikayesiyle, onların korkularını alıyor. Bunun sayesinde, yansıttığı gerçeklikle doğru orantıda etkili oluyor.

Bazı din antropologlarına göre din, beyinde bazı patikaları düzenleyerek eleştirel düşünceyi körelten bir virüs.

Hepimiz bu hayat tuzağının içindeyiz. Kendi içinde herkes düşünüyor ki her şey farklı olacak. Başka bir şehre gidecekler sonsuza kadar arkadaş olacakları insanlarla tanışacaklar. Aşık olacaklar ve tamamlanmış olacaklar. Tamamlanmakmış. Bir de "sonuca bağlamak" var.

Bu ikisi her ne gibimse bu hayatı doldurmak için uydurulmuş gibik şeyler. Sona ermediği sürece, hiçbir şey, hiçbir zaman tamamlanmaz. Sonuca bağlamakmış.

Hayır, hayır, hayır. Hiçbir şey hiçbir zaman bitmez.