din konusunda çürütemeyeceğiniz tez

her sey hep yoktu ki ama. big bang ile cismaniyet peydah oldu.

çürümüyorsa gdo'ludur.

bana doğada yoktan var olan veya vardan yok olan birşey gösterebilirmisin yada birşeyi yokluktan varlığa çekebilir yada yok edebilir misin(bunu gerçekten kendim cevaplayamadığım için soruyorum)

son cumlene sukumu verdim

ayrıca big bang de yoktan var oldu orasını tam kestiremiyoruz der bu dinin ol dedi oldusu ile aynı şey hatta ol dedi oldu daha tatminkar

@4 kuantum seviyesinde parcaciklar surekli olusup kayboluyorlar. ama biz evreni daha makro duzeyde gozlemledigimiz icin istatistiksel olarak maddenin ve enerjinin korundugunu goruyoruz. bu din ile ayni sey degil, cunku elimizde gozlem ve matematiksel cozumler var.

piramit teorisi terk..
yeni bulmuş gibi anlatıyor birde..
olm enerji yok olamıyor..
sonusuz döngüsü var..

yani bir yokluga gidemiyor cünkü yokluk sadece bir kavram gercekliği yok..
eee madem yokluk yok maddenin enerjinin bir yerden gelme veya olusmasıda imkansızdır yani hep vardır sadece degişime ugrar:)

Big Bang ile evren var oldu. fakat evrenden önce bir atom boyutunda olan evrenin sonzun yoğunlukta oluduğu düşünülmekte.

big bang tam olarak yoktan var oldu da demiyor. madde ve antimadde dengesinin, maddenin lehine bozuldugunu ve big bang'in bu sekilde gerceklestigini one suren teoriler var. ama biz kendi kisitli sezgilerimizle evreni algilayamayiz. ornegin kuantum fizigi bizim sezgilerimize fazlasiyla ters, ama evrenin temel kanunlarini acikliyor ve kendi icinde tutarli. bizim beynimizin algiladigi sekliyle evrende varlik-yokluk ve sonluluk gibi sinirlar var fakat evren bu sekilde calismak zorunda degil. mesela sezgilerimiz sonlu bir evreni de sonsuz bir evreni de algilamaktan aciz. o yuzden meseleye felsefi ve teolojik olarak yaklasmak yerine meraki olan astrofizik ve teorik fizik ogrenmeli bence.

@8 enerji quantum fluctuations ile yok olabiliyor gayet de.

@11 kuantuma göre bilinmeyene gidiyor..
bir madde su anda burda olurken daha sonra hiç bilinemeyen olasılıkta baska yerde olabiliyor..
yok olma bizim algı düzeyimizzle mi acap:)

algılayamıyorsak ko züte hayatımızı yaşayak

ben pek bir avuc norondan mutesekkil olan insan beynine guvenemedigim icin dusunce kanunlarina (law of identity, excluded middle falan) ve temel aksiyomlara pek riayet edemiyorum. evet, bize gore bir sey ya vardir ya yoktur. cunku deneyimlerimiz ve evrimlestigi olcekle uyumlu bicimde calisan bilincimiz bize bunu soyluyor. ama bilincten ve sezgiden yola cikarak evrenle ilgili yargida bulunmanin hatali oldugu kanatindeyim. sezgilerimiz defalarca kez yanlislandi zaten.

evet celiskili bir yaklasim aslinda, guzel bir noktaya degindin. ama bir sekilde algilarimizla gerceklik uyusmuyor iste. yani en kotu ihtimalle gerceklik var olmasa bile gozlemle sezgi arasindaki ucurumdan dolayi algilarimizda bir celiski mevcut. en iyi ihtimalle de algilarimiz dis dunya ile ilgili kesin yargilarda bulunamayacak kadar kisitli. varolussal kayginin temeli de bu kendini kucuk gorecek kadar buyuk olma problemi bence. bilincin bug'larindan.

pankito nasıl ki herkezin görme, duyma v.s. gibi duyuları tamamen kendine has ise (sizin için kırmızı rengin başkası için nasıl göründüğünü biliyo musunuz? aynı isimle birbirinden tamamen farklı renkleri kastediyo olabilirsiniz) tanrı algısı da tamamen kendisine hastır. senin için atomların her biri tanrı'dır (ya da bir araya geldiklerinde evrensel bilinci oluşturup tanrısallaşıyodur) bir başkası için de tamamen madde üstü farklı bir tanımın içerisinde olabilir ya da tamamiyle rüyalar alemine ait (madde ile tek bağı hayal (hülya, rüya, astral... v.s.) olan bir şey (varlık diyemedim) olabilir.))

velhasıl insanlık kendisinden daha güçlü (en azından isteklerini onun için yerine getirecek kadar güçlü) bir varlığa (madden ya da manen farklı şekiller de olabilir) her zaman ihtiyaç duymuştur. adını koymak için bu kadar kavga etmek ya da benim tanrım seninkini döver kavgasına bu kadar tutuşmak yerine kendi imgelediğimiz tanrımıza dua etmekle vakit geçirmek daha iyi değil mi?

@15 de bulunan entrym silinmiş okuması gereken okuduktan sonra silinmiş en azından. @16 ben de ondan bahsetmek istiyorum aslında insanlar kendini yalnız korkmuş ve güçsüz hissettiğinde bir tanrıya ihtiyaç duydu ve hala duyuyor. tanrı kavramı dünyada şu an işleyen düzenin çok büyük bir parçası aslında. iyi veya kötü etkilerini görmek sizin bakış açınıza kalmış ama senin de dediğin gibi benim de bahsetmek istediğim şey birbirimizi yememize gerek yok ben paganımdır sen deistsindir nasıl mantığına uydu ise nasıl rahat isen öyle davran kendi evreninmiş gibi :d

@16 insanlik kendinden guclu bir seye ihtiyac duymus olabilir, ama bu ihtiyacin kolektif canlilar olmamizdan dogdugunu bilmek ve icgudulerimizi ona gore rasyonel sekilde kanalize etmek gerekiyor. ilahi adalet yerine dunyevi adaleti, tanri yerine de toplumu koyabilirsek kendimize daha gercekci hedefler belirlemis oluruz.

allahım hep vardı ve hep var olmaya devam edicek allahımızı siz faşistlere yedirmicez tamam mı77

http://imgim.com/fft64_mf1596637.jpeg

çaça haklısın ama yine işte dediğime geliyoruz. senin için bu bir seçim meselesi ve sen herhangi bir ilahi kuvvete inanmak yerine "içgüdülerini rasyonel şekilde kanalize etmeyi" seçiyorsun, bir başkası da eşşeğini sağlam kazığa bağladıktan sonra "dur bide dua edeyim" demeyi seçiyo. sonuçta her ikisi de insanın vicdanını rahatlatmak için giriştiği aktiviteler ve bu tamamiyle öznel bir seçim. sen istersen farklı olanı anlatmak için kendi kendini parçala ama malesef kimse kendi inancını (ki bu artık çoğunlukla toplumsal alışkanlığa dönüşmüş durumda) sorgulamayacaktır. yani annesini döven bir çocuğun yaşlandığında kendi çocuğu tarafından dövülmesi birileri için "ilahi adalet" ama senin için iyi yetiştirilmeyen bir bireyin çocuklarını da iyi yetiştirememesinin doğal sonucu belki bir başkası içinse "dünyevi adalet"...

toplumsal alışkanlıktan kastettiğim aslında sanırım seninde vurgulamak istediğin "sorgulama" işlevi. mesela türkiye'de orta halli bir ailede doğan (ki türkiye'nin %90'ı orta hallidir) bir çocuk dini seçim olarak müslümanlığı ve onun allah inancını benimseyecektir aynı anda dünya'nın farklı bir köşesinde doğan (misal ingiltere) başka bir çocuk ise bambaşka bir inancı (hristiyanlık) ve onun tanrı görüşünü benimseyecektir. Ve işin ironik tarafı ise her ne kadar küçülen bir dünya'da yaşasakta toplumların kendi içinde oluşturduğu vicdani baskı insanların farklı inanışları (sadece dinler arası değil, bir dine bilimsel olan bakışı ya da senin savunduğun dünya görüşünü) anında reddeder. yani aslında her ne kadar kendi hür irademizle bir şeylere inandığımızı ve bunun vicdani rahatlamasını yaşadığımızı düşünsekte gerçek bunun zıddı. toplumun üzerimizde oluşturduğu baskı o kadar büyük ve dışlanma korkusu o kadar ağır basıyor ki çoğu zaman inandığımız şeye inanmasak dahi "sorgulayamıyoruz"

edit:imla