daha dün bu işlere kafa yorarken aynı şeyi ben de düşünmüştüm. yani bu din dlyanet işleri, cennet cehennem vs çok saçma ve masalsı geliyor ama ruh diye bir şey varsa (var mı yok mu tam emin değilim. yok tarafı ağır basıyor) başka metafizik unsurlar da var olabilir ve tabi ki reenkarnasyon da bu bağlamda kendi içinde çok mantıklı duruyor. yani tıpkı canlıların evrimleşmesi gibi ruh da -aynı olmasa da- pozitif yönlü bir değişim izliyor olabilir. (biyolojideki evrim pozitif-negatif, ileri-geri değişim şeklinde değildir tabi ki, benzetme amaçlı söyledim) yani ruhumuz bu hayatta kendisine biçilen bir görevi üstleniyor (hatta bu ödevi kendi de seçiyor olabilir), bunun üstesinden gelebilirse bir sonraki aşamaya geçiyor. ve bir hayatta ne iyilik-kötülük yapıyorsan sonraki hayatta karşılığını buluyorsun. bu dengeye kavuşana kadar böyle devam ediyor. en nihayetinde dengelenmiş ruh en üst seviyeye (artık buna kollektif bilinç mi denir, evrensel ruh mu denir, insan-ı kamil mi denir yoksa nirvana mı hayal gücüne kalmış.) erişiyor. yani bu şekilde düşününce kendi içinde bir mantığı varmış gibi duruyor. hele hele zina yaptı, allahı inkar etti diye cehennem denen bir yerde zütüne kazıp sokulup derinin yüzülmesinden, allah var dedi, namaz kıldı diye cennete gidilmesinden daha akla, vicdana uygunmuş gibi geliyor bu düşünce biçimi bana.
ama yine de inanç dediğimiz şeyin bilimin henüz aydınlatamadığı karanlık alanları ifade ettiğini söylemek gerekir. yani reenkarnasyon cennet-cehennemden daha mantıklı olabilir ama yine de "doğa-üstü"nü içerdiği için temkinli yaklaşmak ve bilimsel bakış açısına güvenmek lazım. ben şahsen bu reenkarnasyon inancının gerçek olmasını isterim (bir zamanlar aynı şeyi dinlerin anlattığı tanrı figürü ve ahiret inancı için de düşünürdüm) ama dediğim gibi mantığı sadece kendi içinde mevcut bir düşünce. bilimsellikten, genel anlamda mantıktan uzak bir düşünce aslında.