Geçen çarşıda işim vardı bir dükkan arıyordum. Elinde poşetiyle mendil satan bir adam vardı. Normalde dilencilere hiç yaklaşmam bile ama (para istemeyenleri ustalıkla tespit edip veririm onlar hariç) bu adamla göz göze geldim bir şekilde. içtenlikle ağzıdan dökülen Abi lütfen alır mısın? sözleri bildiğin beynimden vurdu beni. Çünkü benden en az 10 yaş büyüktü. Hiçbişeyi umursayan biriyimdir genelde. Yoluma devam ettim işimi hallettikten sonra ulan bu musun sen cümleleri beynimi yiyip bitiiyor. En sonunda dayamadım ara sokakları dedektif edasıyla gezip o abimizi buldum bayağı bi miktar mendillerinden aldıktan sonra gusül almış gibi rahatladım. Mutluyum.
Özet: o insanlar zor durumda olmasa yapmaz. 5-10 bişey vermekten bişeyiniz eksilmez. Sadaka rızkı artırır.