O parmagı senin baska yerine basacam ben panpa bekle sen

Yine de çugu amk

Tam kufrediyodum

ilginç

Dilenci çocugu kürekle dövdüm
Üzerinize afiyet biraz zenginim,
Yine bindim audi a5 e fiyakam binbeşyüz.

Yolda hız limitlerini zorlayıp sürüyorum tankı.
Yolda yaşlı filan çıksa asfalt gibi yapıcam insanları.

Hemen yan koltuktaki 1000 liralık viskimdende yudumluyorum.

Tam trafik canavarıyım ama korkum yok babam fabrikatör.
Kırmızı ışıklara gelince benim tankı istop ettirdim, bekliyorum.
Normalde kırmızı ışıktada geçerim ama nasıl olduysa arada bir insaniyetliğim tutar.

Arabanın cdıbını açtım şöyle bide zengin sigarası yaktım.
Parlement uzun bide öfff telledikçe telliyorum.
Geçen evli barklı kadınların zütüne filan bakıyorum.

Sonra yerden bitme üstü başı pislik içinde bi çocuk geldi.
"abi bi mendil alır mısın? Diye sordu.
Benimde burnum sümükten kurtulmaz.
"iyilan ver bi paket" dedim.
Sübyan nasıl sevindi ama görmeniz lazım pis fakir.

Sonra cebimdeki para destesinden bir adet 200 lira çıkardım çocuga uzattım, zenci gibi görmüş fatih ürek gibi efenime söyliyim zeki müren gibi ondan sonracıma bülen ersoy gibi çocuk büyülenmiş gibi kala kaldı.

Alınca parayı "ama abi benim 200 lira bozugum yokki" dedi.
O zaman parasını vermem dedim.
Ağlamaya başladı safi sübyan.
Hüngür hüngür ağlıyor.
Sonra bi müzik açtım serdar ortaç'dan poşet şarkısını bir iki tanede hap aldım patlıyorum.
Ama çocugun sesinden büyük üstad serdar ortaçın şarkısını duyamıyorum.

Sinirlendim babişkomun fabrikasına zütürmek için arabada kürek vardı hışımla indim arabadan.
Çocugun alnı çatısına indirdim küregi ahahahahahah.
Fukara sümüğü gibi yapıştı kaldırıma.

Sonra fiyakalı arabama bindim son gaz uzaklaştım oradan.

Evet tek derdi babasının parasını yemek olan berkecanın yada berkenin her ne tak ise anılarını dinlediniz.
Böyle insanlar yok değil, hatta yeteri kadar çok.
Önemli olan karşındakine yüreğini vermek değil kendi yüreğini paylaşmaktır.
Her şey para değildir.
Ülkemizin kanayan yarasına parmak bastıysam ne mutlu bana.