dikkat çekmek için yazmıyorum

merhabalar. buraya en son ne zaman girdiğimi bilemiyorum ve neden girdiğimi de bilemiyorum. birileriyle paylaşmazsam içimde kalacaktı. bugün doğum günüm. bunun yanında hayatımın da en kötü günü. yarak gibi hissediyorum. yaklaşık beş yıldır kapımı ekmek getiren adamdan başkası çalmadı. ailem ben henüz lisedeyken öldü. burslarla yaşadım. etrafımdan çok baskı gördüm, "başarmak" zorunda olduğum gibi. facebook kullanmıyorum. iş bulamadım. kpss puanım atanmama yetecek kadar değildi. bir apartmanın en taktan dairesinden yazıyorum bunları. lise hayatımdan bahsedeyim. ben henüz 2. sınıftayken ailem dedemin cenazesine gidiyordu. biraz acele etmeleri gerekiyordu ve babam virajı alamayıp uçurumdan aşağıya sürükledi arabayı. bu arabada annem, babam ve ablam da vardı. hepsi öldüler. ben o hafta yazılım olduğu için kalmıştım evde. içimde sürekli şöyle bir duygu vardı, "orada benim de ölmem gerekiyordu". gerçekten orada ölmeyi dilerdim. en azından şimdi dairemde yalnız başıma oturacağıma ailemin yanına gömerlerdi beni. bu bir intihar mektubu niteliğindedir. saat 23.34 ve fark ettim ki dünya üzerindeki altı milyar insandan hiçbiri benim doğum günümü bilmiyor. yalnızca tek bir mesaj, göz kırpma, not, çağrı, doğum günümü hatırlatacak her hangi bir şey beni mutlu ederdi. bir kadına dokunmayalı yaklaşık bir yıl oluyor ve bir insana sarılmayalı birkaç yıl. bugün ilk kez birinin sıcaklığına ihtiyaç duydum. biraz ağladım. intihar mektubumu da yazdım. hiçbir sorumluluğum kalmadı, şu anda işsiz bir adamım. şu an yazdığım bilgisayar bile ev sahibinin , zarar gelirse eminim ki arkamdan söver. ölümü ne zaman bulacaklarını bilmiyorum, belki de aybaşı gelip çatar ve ev sahibim kirayı istemeye gelir. veya kokular yayılmaya başlar. bunu yayınladıktan sonra bilgisayarı kapatacağım ve biraz ot çekeceğim. hayatımda hiç yapmadım ve bunu da yapmadan ölmek istemiyorum. kalan iki üç dal sigaramı sokaktaki çocuklara dağıtacağım. çok az kalan yemeğimi de kedilere vereceğim. organlarımı bağışlayacağım. (eğer kullanılabilirse). etrafıma yararlı bir insan olarak yaşayacağım. sizden istediğim kendi kendinize triplere girip yalnızım dememeniz, ailem öldüğünden beri ateistim ve böyle ölmekten gurur duyuyorum. sonuna kadar bu görüşü destekledim ve intihar mektubuma mezar taşımla ilgili ayrıntıları yazıyorum. ailem öldü öleli 15 yıl geçti ve 15 yıldır ilk kez ağlıyorum. kendinize iyi bakın beyler, fazla üzülmeyin. buradaki herkes nasıl eğlenileceğini biliyor, eğlencenize devam edin. tadınızı kaçırmak istemezdim ama tanımadığım birçok kişinin bunu okumasını istedim ve aklıma gelen ilk ortam bu sözlük oldu. yıllarca yüzümü güldürdünüz sizin de yüzünüz gülsün. hoşça kalın...