Hikayeme üniversiteyi kazanma serüvenimle başlamak istiyorum. Başarılı bi anadolu lisesinde sayısal sınıfında okumaktaydım. Sayısal olmama ragmen hukuk istiyordum ve soranlara fazladan edebiyat-cografya sınavına girecegimden bahsediyordum. Çok çalışkan bi insan degildim ama annemin ve babamın benim için yaptıkları şeyler beni çalışmaya itiyordu. Babam cezaevinde gardiyandı her türlü insanın kahrını çekiyordu yani. Annem normalde çalışmıyordu ama babamın maaşı yetmeyince çocuk bakmaya başladı sonra sonra bu çocuk bakma ev temizligine dönüştü. Annem benim ve abimin okuması için kendi hayatını hacıyordu resmen. Memur ailesiydik anlayacagınız.Ygs sınavında yaklaşık 30 bine girmeyi başarmıştım.Bu sonuç hukuk fakültesi düşünen biri için gayet iyiydi.Lys sınavlarımdanda iyi sonuçlar alınca izmir Dokuz Eylül Hukuk fakültesini kazanmayı başarmıştım. Asıl hikaye burda başlıyordu aslında mütevazi hayatımın mütevazi bir üniversitesinde ...

Son' a gelecek olursak şuan Kendim ayrı eve çıkmış bulunmakta ve hukuk fakültesinin 3. sınıfında okumaktayım. Bize gelecek olursak; Sergen ve Aslı çıkmaya başladılar ben gene hepsiyle arkadaşlıgım üst düzeyde.

Uzaktan seviyorum Aslı'yı, dokunamıyorum , onu sevdigimi söyleyemiyorum. Dibine kadar yalnızım işte, dibine kadar ( Ben bi sigara yakıyım ) 2 senedir çıkıyolar ve 2 senedir acı çekiyorum yapıcak bir şeyim yok ne yapabilirim ki anlayacagınız Seviyosanız geç kalmayın. Sevdiginizi söyleyin, sevmek kötü bir şey degil , suç degil , kimse kusursuz degil . Ama Asla geç kalmayın

Dışarı çıkmalarımız çogalmaya başlamıştı para harcamada biraz abartıya kaçıyordum ama geçirdigim zamana degiyordu gerçekten. Eğleniyorduk,gülüyorduk 4 kişilik arkadaş grubu 6-7 kişi olmuştu hatta.Şimdi uzun uzun size hepsini tanıtmayayım ama benim için içlerinde en önemli olan kişi Aslı olmaya başlamıştı. Sadece onun için gidiyor , sadece onun için o grupla takılıyor , sadece onun için hayatımda kapısının önünden geçmeyecegim elit mekanlara giriyordum. Dedigim gibi kendimi fazla kasıyordum. Aslıyı kaybetmekten çok korkuyordum. Değer verdiginiz bir şeyin üstüne nasıl titrersiniz ya onun gibi.Her konuşmamı kafamda kurgulayıp yapıyor her cümlem abartımı diye tartıp ölçtükten sonra Aslıya söylüyordum.iyi gidiyorduk ama yakınlaşmıştık. Artık sadece okullarda degil whatsapp tanda konuşmaya başlamıştık.Oda arkadaşlarımda o kadar yakınlaşmıştım ki whatsapptaki yazılarımı onlara soruyordum abartımı diye .Hep kimle konuştugumu soruyorlardı ve hep onlara ya işte biri diye geçiştirici cevaplar veriyordum.Ama genel olarak hayatımın en kalabalık safhalarını yaşamaktaydım anlayacagınız.

Sözlükte bile yalnızım amk 1 kişi gelene kadar ara veriyorum

Aslı; adına şiirler yazdığım kız kim bilebilirdi hayatımı bu denli degiştirecegini?Kim bilebilirdi festival şölen kıvamındaki hayatımı terkedilmiş sokaklara çevirecegini

Aslı; gözlerinde kayboldugum kız. Aslıyla hergün düzenli sohbet etmeye başladık bu sohbetlermize yer yer Sinanda dahil oluyordu yer yer Sergen'de.Sergende odada tanıştıktan sonra yanımda yani Sinanın yanında oturmaya başlamıştı. Sinanla tanıştırmıştım. Aslıyla kendisi tanıştı ki zaten benim tanıştırmam abes kaçardı. Okulun ilk bir bir buçuk ayı bu şekildi geçip gidiyordu. Arkadaşlıgımız o kadar çok ilerlemiştiki bu 4 kişi bazen dışarı çıkıyor bazen yemek yemeye birlikte gidiyorduk. Aslı da bi kızla çok iyi anlaşıyordu onuda getirirdi hep yanında böyle böyle geçiyordu günlerr aylar

Ertesi gün yeni kıyafetlerimi giydim (severek aldıgım gömlek ve kot pantolon) anfide aynı yere oturdum. Erken gelmiştim. Sinan yoktu ama kız ordaydı. Günaydın ve merhabalaşmalardan sonra bir süre sessizlik oldu.Ben telefonumla ugraştıgım sırada bana erkencisin dedi. Konuşmaya çalıştıgının farkındaydım ve bende onunla konuşmak istiyordum zaten. Evet öyle oldu dedim, sende erkencisin dedim ve ismimi söyledim o da isminin Aslı oldugunu söyledi ve tatlı bir gülümsemeyle Sinan gelene kadar konuşmaya başladık. Aslı size nasıl tarif ediyim sanki bi uçurum kenarındaymışım da en küçük hatada düşücekmişim gibi hissediyordum.En küçük hatada kızı üzücekmişim benden uzaklaşıcakmış gibi. Lisede sevilen bi kişiydim ama sevgilim hiç olmamıştı.Çok yakın kız arkadaşlarım vardı ve bana hep +18 muhabbetlerden felan muhabbet açarlardı falan ama ben utangaç birisiydim sanırım. Aslının bende sonraları derinlerde yer edindigini anlayana kadar ..

Okuldan çıktım ve kampüsün içinde olan yurda dogru harekete geçtim. Zaten babam yurdu yakın diye tercih etmişti. Güzel bi yurt degildi , bakımsızdı ama ucuzdu. Çokta kötü degildi ama yantaraftaki daha çok zenginlerin tercih ettigi yurt gibi hiç degildi.Oda arkadaşlarımla tanışmamda aynı gün içerisinde oldu.6 kişiydik. Benim gibi hukuk okuyan 2 kişi diger üçüde mühendislikti.2 si 3. sınıf (tecrübeli kısık) diger üçümüzde birinci sınıftık.Ve hukuk okuyanların birisi 3. sınıf birisi birinci sınıftı ve işin güzel tarafı o birinci sınıf olanla aynı sınıftaydık. Anfinin büyüklügünden ve kalabalıklıgından görmemiştik birbirimizi. ilerde en yakın arkadaşım olacak o çocugun ismi Sergen'di.izmirin yerlilerinden di ve üniversite tercihi de aynı şehirde olmak maksadıyla gelmişti. Makara ve bol muhabbetli bi odam vardı sevmiştim.ilk gün sabah 4'e kadar batak oynamıştık. Güzel bir başlangıçtı yani

Üniversiteye kayıt olmuştum ve devlet üniversitesi çıkmamıştı. Kötü bir durumdu özel bi yurda para dökecektik anlayacagınız.Özel bi yurda kaydım yapıldı ve 6 kişilik bir odaya yerleştirildim. Okul başlamış yurda yerleşmemin üzerinden 4 ay geçmişti. Babam aceleciydi biraz hayatım boyunca hep bunun dezavantajlarını yaşamıştım. Lisenin ilk kaydı bendim , sınıfta listede ilk benim numaram vardı ve hep ben ilkleri deneyen olurdum.Üniversitenin ilk günü bildiginiz üzere anfi salonlar çok kalabalık ve herkesin dibine kadar birinci sınıf (çaylak) koktugu günlerdi. Geçtim ve orta bölümlerden bir yere oturdum.Bir yanımda tatlı bir kız diger yanımda benim gibi bir çocuk oturuyordu. Kızı merak ettiginizi biliyorum ama öyle çok güzel bi kız degildi ama Tatlıydı ve güler yüzlüydü çünkü ben oturabilirmiyim diye sordugumda gülerek tabiki demişti. Erkekle tanıştıgımda adının Sinan oldugunu ögrendim. Sinanla baya ortak yönümüzü bulmuştuk bile.Ve herzaman şunu yapın bi ortamda kız erkek karışıksanız ilk erkeklerle muhabbeti kurun. Zaten kızlarla muhabbet elbet baglanıcaktır. Bende öyle yapmıştım. Sinanda benim gibi basketbolla ilgileniyordu ve ilk gün sadece Sinanla sohbet ve dersler olarak geçmişti

Ertesi gün uyandıgımızda kimse bir şey hatırlamıyordu ben hariç. Erkenden giyindim okula gidip yerime oturdum. Aslı yoktu çok erkendi çünkü. Hayal kırıklıgından erkenden çıkıp gelmiştim okula. Degişik duygular başımda ne yapacagımı bilmiyordum. Sanırım beklemeliydim öyle de yapıcaktım. Biraz sonra Sergen geldi daha Sinan yoktu yanıma oturdu. Hayırdır panpa dedi biraz sinirli çıktın odadan. Bende ailevi şeylere bagladım ve konuyu degiştirmek için Sergen dedim dün bize neler anlattın öyle. Dedi ki : ne anlattım lan dedi hiç bişey hatırlamıyorum. Bende kendi duygularımı belli etmemek için : Aslı felan ne iş lan dedim ve güldüm. Aslında gülmemeliydim , aslında ağlamalıydım , aslında çaresizdim ama Hayat böyle işte geç kalmışlık ve erken gelmişlik arasındaki ince bir çizgi

Günlerden birgün biz gene geceleri bulduk oda arkadaşlarımda ki bu sefer içkiler , sigaralar , çerezler felan ben öyle çok içki içen bi insanda degildim ama seven insan sevdigini düşünüp yaparsa yapıyordu ve bende 40 yıllık içiciler gibi içmeye başlamıştım o gün. Sergende öyle içiyordu. Asla Sergenin öyle içebilecegini tahmin edemezdim ama içiyordu işte. Saatler 3'e dogru yaklaşırken hepimizin kafalar bi hoş Batak oynamayı bırakıp sohbete başladık.3. sınıflar yaşadıgı olayları sevgilileriyle tanışma hikayelerini anlatmaya felan başladılar. Bende her zaman için böyle hikayeler dinlemeyi severdim. Saatler ilerlerken hikayelerde teker teker bitiyordu. Sıra bana gelmişti herkes bana bakıyordu.Ama anlatacak bişeyim yoktu ki.Ben kayda değer bişey yaşamadım diyip topu Sergen'in üzerine attım

Sergen bize anlatmaya başladı ve ne anlatıyo dersiniz aynen şu cümleyi kurdu beni göstererek Onun sayesinde tanıdıgım Aslıyı çok seviyorum beyler, hemde deli gibi o an bende kıyametler koptu. Hiç bir şey diyemedim. Dondum kaldım ve anlatmaya devam etti.Her buluşmamızı anlattı ve her buluşmamızda Aslı'ya duydugu ilgiden bahsetti. Benim dinlemekten başka çarem yoktu tabi.O anlattıkça dinledim o anlattıkça aglamak istedim. Açtım bi şişe bira daha ve bugünün bir a önce bitmesini bekledim.

Sonra Sergen bana tekrar ve tekrar duygu, düşüncelerini , hislerini , aşkını anlatmaya başladı.Ben onu dinlemiyordum. Aslıyı düşünüyordum ve ne olacagımızı düşünüyordum.Şimdi ben ne yapacaktım? Şimdi ben Aslı'ya o gözle nasıl bakacaktım. Hayat öyle ki geç kalmışsanız eger sizin için işkenceye dönüşüyordu gerçekten.Ben tekrar zamana bırak dedim içimden ve beklemeye koyuldum . Günler haftalar aynı hızda geçiyordu.Hem Aslıyla aynı yakınlıktaydım hemde artık Sergen'in bakışlarının , düşüncelerinin , duygularının farkında. Günler , aylar , haftalar geçiyor bitiyordu

reserved

Üzdü kardeş

Üzdün panpa

Kimler burda ses verin amk ?

duygu bastı beni