değişimin çocukları

öncelikle bir insan neden özgüvensiz ve çekingen olur ona biraz değinelim önbilgi olsun. bu tamamen ailevi ve büyüdüğü çevre ile alakalı bir durumdur beyler. bu insana hayatı boyunca sorumluluk verilmemiş ve küçüklüğünden itibaren kendisine guvenilmemiştir.
misal çocuğun ismi burak olsun.
burak, henüz tek basamaklı yaşlarda iken -belki biraz da evin tek çocuğu olduğundan- biraz poh pohlanarak, biraz şımartılarak büyütülmüş bir çocuk. her istediği yapılmış, her istediği alınmış.

bu kısmı iyi gibi duruyor fakat aynı ilgi şuna da sebep oluyor.

- ben de odun kırcam anne?
- oğlum sen daha ufaksın.

- ben evin üstüne çıkçam anne.
- olmaz oğlum. düşersin.

- ben bigiblet istiyom baba.
- yapma oğlum. düşersin. araba çarpar. bişi olur.

- ben arkadaşlarla heykele çıkçam baba.
- olur mu olum? kaçırırlar valla.

- baba 7 kişi olcaz. yarın dersaneye yalnız gitçem. o zaman dersaneye gitmem yarın.
- tamam git. ama yabancılarla konuşma tamam mı. ahmet'in (ailenin tanıyıp güvendiği burak'ın arkadaşı) yanından da ayrılma tamam mı?

burak'ın yaşı biraz daha ilerledi. hayatına değişik şeyler girdi tabi. bazı arkadaşları yazları çalışmaya başladı. bazı arkadaşları da daha şimdiden iki elin parmakları kadar manita yapmıştı. burak'a bunların ikisi de yasaktı.

- burak oğlum kızlara yüz verme tamam mı?
- hee anne. kızlar da gel bize yüz ver diye yalvarıyodu zaten.
- sen bilmezsin oğlum. sen ne anlarsın?

- baba ben çalışmak istiyorum.
- olmaz oğlum. küçüksün sen.
- baba 14 yaşındayım. ahmet 4 senedir çalışıyo. seneye usta olur heralde. ben daha bi işyeri havası solumadım.
- büyü biraz daha zaten istemesen de çalışacaksın oğlum. sen küçüksün. sen bilmezsin. sen anlamazsın.

aradan epey süre daha geçti. burak şu an 23 yaşında. evde annesi ve babasıyla birlikte yaşıyor. annesi çamaşırları yıkıyor, bulaşıkları yıkıyor, yemek yapıyor ve temizlik yapıyor. babası çalışıyor. burak ise günün büyük bir bölümünü sadece yatarak geçiriyor. neden mi?
nedeni çok açık değil mi beyler ?

bunun sonucunda tüm hayatını acaba benim hakkımda ne düşünürler?, şunu mu yapsam daha iyi, bunu mu?, bunu yaparsam rezil olur muyum?'' tarzı sorularla geçirmeye mahkum kalan, pısmış, iki cümleyi bir araya getiremeyen, belli bir görüşü olmayan, silik insanlar yetişir. görevliye bir soru sormaktan utanan, ayıplanma korkusuyla düşüncesinin açıklayamayan insanlar yetişir. manita olayına hiç girmiyorum zaten.