-
1.
-2Lise 2 ye gidiyordum. Lise 3 lerden bi kız var pek aramız yok tabi beni tanımıyor fazla benimde o zamanlarda pek kızlarla alakam yok ama bu kız farklıydı. Ne bileyim gülüşü bakışları farklıydı işte çok fena hoşlanmıştım ondan. Sonra yavaş yavaş muhabbet etmeye başlamıştık çok sıkta olmasa yinede konuşuyorduk ya o bana yetiyordu. Aradan biraz zaman geçti açıldım birazcık. Ama bilmiyorum kız istemedi herhalde bende fazla üstelemedim ama içimdeki o sevgi hala ilk gördüğüm zamanki gibiydi yani umudumu hiç kaybetmedim kızıda rahatsız etmek istemiyordum fazla içimde saklıyordum her şeyi. Ardan 1 buçuk sene geçti kız mesaj atmaya başladı fazla aldırmıyordum yine umutlarımı yerle bir eder diye ama yinede dinlememek elimde değildi bir sevdiği varmış uzun zamandır ama sevdiği çocuğun sevgilisi var bunuda biliyo yinede sevmiş bana anlattı her şeyi biraz garipsemiştim açıkcası ama onu üzgün görmeye dayanamıyordum sonra zaten benimle konuşunca mutlu olduğunu falan söyledi iyice kaotırdım yine kendimi. Bir gün yine mesaj attı canım çok sıkkın diye yardım et ne olur diye . Ne oldu diye sordum yine o çocuktan bahsetti ama bu sefer bitti dedi artık çevremde bana değer veren insanlara değer vereceğim onların arasınada girmiyeceğim mutlu olsunlar bende mutlu olmak istiyorum dedi ben o kadar sevinmiştim ki anlatamam yani anlatmaya çalışsam bile başaramam her halde. Mesajın sonundada dediki şu olanların üstüne bi frambuazlı pasta olsada yeseydik tabi şakasına demişti ama alıp zütüresim gelmişti onu mutlu görmeyi her şeye değişirdim yalnız ssaat çok geçti. Sabah erken uyanmıştım ilk işim gidip frambuazlı pasta aramak oldu evlerinin yerinide biliyordum o gün gün boyu evde olduğunuda gidip kapılarının önünde süpriz yapacaktım pastayı aldım mum maytap felan yola çıktım yaklaşmıştım evlerine mesaj attı . içine doldu herhalde diyip gülümseyerek açtım mesajı yazıyorduki ; çok mutluyum o çocuk sevgilisiyle arası açılmış inşallah ayrılırlar yakında ikimiz arasında bi engel kalmaz çok mutlu olacağız onunla diye. o an o mesajı okuduktan sonra öyle bir şey olduki lan hani derlerya kaynar sular döküldü diye hah işte nasıl diyim boğazım düğümlendi lan nefes alamadım kaldırıma oturdum yarım saat kendğme gelemedim sinirden pastayı çöpe attım onlara değil lan kendime kızdım beyler değer verince ne olduğunu bile bile yinede kendimi kaptırdığım için ve birkez daha umutlarım yerle bir olmasına izin verdiğim için. Sonra telefonu elime alıp herşey gönlünüzcd olsun diye son mesajımı attım. Ve o günden sonra artık kimseye güvenim, kalmadı lan kimseyle bir şey düşünmez oldum buda herhalde nçbüyük bir drrs olmuştu bana.
başlık yok! burası bom boş!