devlete nasıl ihanet ettiğimi anlatıyorum

daha önceki hakiyelerimi bilenler bilir beyler rezerv alın

bugün yazdığım bi hikaye (bkz: cemaat evine gidince başıma gelenler)

bu gece uyumayacaklar istihbarata gizli örgütlere merakı olanlar takipte kalsın.

evet beyler:

ben lise 2deyken sivilceli 1:80 boyunda normal kiloda sakin bir velettim.
ne futbol oynamayı bilirdim nede bilgisayar. neyse uzatmıyım beni yaşıtlarımdan ayıran tek şey gizli örgütlere dünya tarihine, önemli kişilerin hayatlarına olan merakımdı.
yani genel kültür olarak baya ileriydim. matematik geometri gibi sayısal derslerimde sıfırdı belirtiyim.
bir gün gene dersteyken nöbetçi geldi ismimi okudu müdür çağırıyor dedi.
ben ne olduğuna anlam veremeden üstümü başımı düzelttim.
müdürün kapıyı tıklatıp içeri girdim.
içerde takım elbiseli ciddi bakışlı ve her halinden odadakilerden taşaklı olduğu belli bir adam vardı.
ben, beni çağırmışsınız hocam dedim oda geç şöyle kenara evladım sana 1-2 soru sorucak bu beyler dedi.
adam bana 2. dünya savaşı sonrası dünyada gelişen olayları, masonları ve faaliyetlerini 1960 ve 80 darbeleriyle ilgili sorular sordu.
aldığı cevaplara tatmin olmuştu elindeki kağıdı doldurdu müdüre döndü eğitilebilir dedi
ve odadan çıktılar.

sonra.

up up up

isteyen reserv alsın zorla anlatmıyorum

Ben müdüre ne oldu hocam kimdi bunlar filan dedim. Müdür oğlum ülke genelinde akıllı çocukları belirleyip daha sonra devlet için çalıştırmak istiyorlar.
Banada sordular senin ismini verdim sanırım sözlü mülakatı geçtin daha sonrada yazılı sınavıda geçersen Mite girebilirsin dedi.
Beni 1 hafta sonra sınava çağırdılar. Sınava şubatta girmiştim tam 1 ay sonra martın ortalarında kazandığıma dair kağıt geldi.
Çok sevinmiştim ama hepsi buydu 3 ay geçti hala hiç bir yerden haber yoktu sadece elimde başarılı bir sınav belgesi vardı.
Karneleri aldığımız gün eve geldim. Annem bi zarf geldiğini üzerinde benim adımın yazılı olduğunu gördüm zarfı açtım

O da ne :O

Yaz kampı gibi bir yere çağırıyorlar. Dedim yaşadık bu adamlar mitçi imkanlarda boldur bütün yaz bi yere girip çıraklık yapmaktansa eğlenirim takılırım.
1 hafta sonra herşeyimi hazırladım kapıdan bi servis aldı.
Bizi bir yere zütürdü nerden baksan 4 otobüs çocuğuz ıssız ama belli iyi hazırlanmış bir yer şehrin baya dışında muhtemelen.
Baya tırssamda sonuçta devlet adamı bunlar ne olacakki dedim.
ilk başlarda eğlenceli başlayan eğitimler zamanla ağır fiziki eğitimlere dönüştü dövüş, yüzme,koşma, nefes tutma, silah gibi eğitimler.
işin korkutan yanı 150 civarı çocuk başladığımız eğitime 2 hafta sonunda 30 çocukla devam ediyorduk.
Diğerlerine ne olduğu hakkında bi fikrim yoktu açıkçası akıl yürütmeye bile korkuyordum.
3 ayın sonunda

up up up

Kampı 20 kişi bitirdik. Kamp boyunca yeni çocuklarda gelmişti ama çoğu elendi.
Ben kendimi baya iyi hissediyordum çünkü o böcekten korkan yüksekten korkan karanlıktan korkan insan gitmiş yerine korkularının üzerine gidebilen ben gelmiştim.
Ayrıca iyi sayılabilicek derecede vücut yapmıştım.
O sene okula gittiğim süre boyunca eğitimler devam etti hafta sonu yarı yıl veya bayram tatillerinde hiç boş durmadan ama fiziki eğitimden çok bir yerde toplanıp dünya ve ülke gündeminin konuşulması tartışılması, geçmişte yapılan hatalar ve hükümetin politikalarını konuştuk 17 yaşında bir genç için ağır şeylerdi ama hepimiz artık kendimi ülkeye adamış birer insandık.
O sene okulda pek durgun derslerinde iyileşme olan ve az konuşan biri olarak tanındım.
Sene bittiğinde eve bir zarf daha gelmişti fakat bu sefer

up up up

Beyler istemiyorsanız söyleyin boşuna anlatmıycam. ya 3-5 kişi upla sın yada bırakıyım burda.

Ada eğitimine katılıcaktım gidip gitmeme kararı bana bırakılmış sadece gönüllülük esasına dayanıyordu.Bir an korktum ama içimden lan oğlum düz lise okuyorsun üniversiteye gidip gidemeyeceğin belli değil hadi gittin baban işçi neyle okuycan ? hadi okudun en fazla ne olabilicen öğretmen mi mimar mı? diye geçirdim.Ben bunları istemiyordum öğretmeni mimarı bırak polislik gibi meslekler bile beni kesmezdi.
Baya bir süre düşündüm anne babam gitmememi okulumu okumamı söyledi ama hem gençlik ateşi hem vatan sevgisi hemde geleceğim konusundaki belirsizlik benim gitme kararı almama sebep oldu.
3 gün sonra hazır bir şekilde gelmemi söyledikleri yere gittim bu sefer bir araç yanaştı minibüs veya otobüs tarzı bir şey değil bildiğin otomobil,o an ulan şahsi araç gönderecek kadar önemli bişeyse bu görevin sonu kötü diye geçirdim içimden.
Bizi bir binaya soktular sıraya dizdiler o anda ...

up up up

Sert bakışlı 1:80 boylarında ama vücudu yapılı hatta baya kaslı 50 li yaşlarında bi herif içeri girdi koltuğa oturdu.
Hepimiz meraklı gözlerle ona bakıyorduk,bi süre sadece bize baktı tek tek süzdü.
Sonra içeri bi adam girdi elinde kalın bir dosya vardı dosyayı masaya bırakıp kulağına bişeyler fısıldadı, çıkarken masadaki adam hepsi bunlar dimi dedi
adamda evet ivan dedi çıktı.
Ben içimden ivan ne lan rus ismi değilmiydi diye düşünürken adam konuşmaya başladı.
Ben ivan namı değer korkunç ivan , sizi 1 yıl boyunca eğiticek kişi benim, lise sonu okumayacaksınız biz sizi lise mezunuymuşsunuz gibi diploma verip gerekli üniversitelere yerleştiricez.
Ailelerinizede eğitim sırasında öldüler diycez.
Bundan sonra siz yoksunuz sadece türkiye var vatan var dedi ve çıktı.

up up up

up layın yoksa devdıbını yazmam

Bir CASA tipi helikopterle tam 40 çocuk doldurulduk. Bilmediğimiz bir yere doğru yola çıktık.
Daha önceki eğitimden tanıdığım tiplerde vardı tanımadıklarımda.
Kimse konuşmuyor herkes önüne bakıyor hatta çoğumuz korkuyorduk. Artık yeni bir hayata başlıyacaktık.
Hemen herkes polat alemdar olmak istemiştir ama kimse fedakarlık yapmak ailesinden yakınından uzak kalmak istemez.
Helikopter 1-2 saat sonra iniş yaptı.
Hepimiz indik ivan bundan sonra burdasınız burası sizin vatanınız annenizde babanızda hocanızda benim tarzında duygusal bir konuşma yaptı.
Çadırlara yerleştik, 1 gün dinlenmeden sonra eğitimler başladı.
Ama eğitimler sadece silah at koş yüz tarzında değildi sonu ölümle biten yada büyük yaralanmalarla biten eğitimlerdi.

Eğitimi başarıyla geçen devam ediyor geçemeyenlere ise ne olduğunu bilmiyorduk.

3 ayın sonunda gerçekten evlere gitmeyeceğimizi anladık artık burdaydık ama beklemediğimiz bir şey oldu.

up up up

Sürekliş aslan bey kurtlar vadisi, yok metal fırtına kitabı diyenler dediklerinizin hepsi devlete hizmeti anlatır ben ihanet diyorum kapayın çenenizi ve dinleyin

ivan iyice yumuşamıştı artık eğitimlerde bizi tekmeleyen cezalandıran, gerektiğinde yemek vermeyen ivan baba şevkatiyle yaklaşır oldu.
Eğitimlerde iyice hafifledi, geriye 15 kişi kalmıştık artık hafif tarzda fiziki eğitim alıyorduk, daha çok kitap okuyup tartışıyorduk, yerine görede silah kullanma bomba imha, bilgi toplama soğuk kanlı olma, işkenceye dayanma gibi eğitimler alıyorduk.
Yeni ders yılı başlamıştı. Hepimizi 18 yaşında genç insanlardık ama okulda olacağımıza nerde olduğunu bile bilmediğimiz bir adada 15 genç 3-4 eğitmen ve bize yardımcı olan toplasan 30-40 kişi kalıyorduk.
Ama zamanla alışmıştık.
Artık dil eğitimleride almaya başlamıştık, benim okulda ingilizcem iyiydi ingilizce ve hep merak ettiğimn arapça eğitimi almak istedim zaten bize
ingilizce-fransızca-arapça-rusça-çince-ispanyolca dışında seçenek sunulmadı.
Eğitimlerimiz bu şekil devam etti.
6 ayın sonunda...

up up up

Beyler böyle yapacaksanız anlatmıyım?

Liseyi bitirmiş insanlar olmamız gerekirken biz adada eğitim almış adam öldürme, dövüş,bomba imha silah kullanma gibi konuların yanında şehir hayatında neler yapacağımızda dahil olmak üzere bir çok şey öğrenmiştik.
Elimize diplomalarımız tutuşturuldu ve geldiğimiz gibi casa tipi büyük bir helikopterle adadan ayrıldık.
Artık dünya görüşümüz, düşüncelerimiz ve gelecekten beklentilerimiz çok farklıydı sadece vatana hizmeti düşünüyorduk.
istanbula geldiğimizde herkesi farklı üniversitelere yerleştirdiler yeteneklerimiz doğrultusunda.
Benim konuşmam diyaloglarım iyi olduğum için uluslar arası bilimler fakültesine soktular.
Diplomat yapılacağım belliydi.
Üniversiteye başladım ve

up up up

okuyun beyler yeni bölümler geliyor :D

Hadi beyler up layın az da atıyım yeni partları :D

4 sene okudum.Ama bunu söylemek kolay yaşamaksa çok zordu inanın insanlara kimliğinizi açıklamadan sürekli insanlardan uzak durarak ve adada yaşamanın verdiği yabanilikle çok zorluk çektim.
Ama belliki yukardanda destek aldığımdan not konusunda sıkıntım olmadı bazı dersler kötüde olsa bi şekilde düzeltildi.
2. senemde yeliz adında çok güzel yeşil gözlü bir kızla tanıştım.
Aynı bölümü okuyorduk oda benim gibi büyükelçiliklerde görevli olucaktı bitince.
ilk başlarda pek dikkatimi çekmemişti.
Okuldaki 3. senemde artık kendimi kandırdığımı anladım bal gibide yelize aşık olmuştum ama hayatım boyunca kızlarla aram iyi olmamıştı yeliz normalde çok cana yakındı ama benim pasif olmam yüzünden pek bana ilgi duymadı.

Lan gerizekalılar istemeyen dinlemezler @numped hayırdır la sen ciddi misin ?

özelden yazsana kardeşim

aynen efkarlı uluslar arası bilimler