ibrahim'e bii kaç yer daha gezdirdim. az ama öz gezdirdim yani.
çocuk zaten allah razı olsun çok iyi bi çocuktu. hiç sıkıntı yapmadı.
bana emanetti çocuk.. normalde 1 saat sonra teslim etmemiz gerekmiş.. biz geldik 1 saat önceden tabii bunu sonra öğrendim ben.. ibrahim ben beklerim dedi siz gidin.. beynim dönmüş o gün zaten.. normalde bırakmam tabii.
bıraktık döndük biz semihle evlere..
sonra müdür yardımcısı anamı gibecekti tabii... azar azar azar.. neyse öyle geçiştirdik..
zaten defne de isveç'e dönüyor moraller bozuk

defne isveç'e gidecek uçağa binmeden önce beni aradı..
ağlıyoruz aq çocuk gibi karşılıklı..
kapattık ve o gitti..
bu son sevgili olarak buluşmamızmış farkında değildik ikimizde..

defne isveç'e döndü ve bizim muhabbetimiz 5 ay olduğu gibi messengar a döndü.
6. ayın sonuna kadar aynıydı her şey mutluyduk..
ondan sonra defne normalin dışında bazı geceler eğlenmek için dışarı çıkmalara başladı..
sonuçta büyüktü.. çıkabilirdi, benim güvenim defneye sonsuzdu..

bunları yaparken benden izin alıyodu..
ben de izin veriyorum tabii. sonuçta onların yaşam tarzı bu diyorum annesiyle babasıyla gidiyolar diyorum.. şimdiyse gavatlık diyorum..
1-2 gün olmaya başladı bu çıkmalar.. bi tane de anasını avradını gibtiğimin
tam böyle ağız burun kırmalık bi kardeşim dediği bi eleman vardı.. adı emrahtı..
erkek adam erkek adamın niyetini bilir.. bu huur çocuğu için dedim ki defneye
bak dikkatli ol bi ters hareketi olursa kes dialogunu tamam dedi. güvenmeye devam ettim..

https://www.youtube.com/watch?v=VwDQwh7PvLY

yani ben o kadar saf bir aşıktım ki...
şimdi aklıma geldi facebook şifresi bi ara emrahdefne89 falan bişeydi..
arkadaşım dedi ısrar etti benim de adımı koy.. tamam dedik.. güveniyorum.. çünkü abi imkanı yok aklıma yalan söyleme ihtimali gelmiyor.. bu, bu şekilde biraz daha devam etti...
konuşuyoruz çoğu gece görüşememeye başladık...
8. ayımızdı bir cuma akşamıydı... üzerinde bir şal vardı siyah, saçlarını toplamıştı..
artık karşımda duygularını kaybettiğini farkettiğim bi defne vardı..

bir soru soruyorum, komik cevaplar veriyor aşağalarcasına..
bir şey diyorum dalga geçiyor..
benim uğruna ölebileceğim kadın benimle adeta taşak geçiyor... yapboz tamamlandı beynimde..
biraz daha konuştum çaktırmadan, sonuçta imkanı yok defne yapmaz ya diyorum...
aynı hareketleri devam etti...
o son 2 ayın patlamasını yaşadım.. laptobu kapattım çat diye suratına.
elime telefonu aldım ve şu mesajı yazdım.
bitti.

facebookumdan çat diye sildim çünkü artık onunla tek kelime bile etmeyecektim.
gururumu onurumu öyle bir kırmıştı ki..
bir mesajına daha katlanamazdım...
yaklaşık bir hafta ne aradım ne sordum. isterse dünyalar kadar değeri olsun,
bana yanlış yapan beni hiçe sayan bi kere bile olsa o an biter.
bir hafta sonra babam yanıma geldi.. anlat bakıyım ne oldu dedi..
sen nerden biliyosun, dedim.
defne 2 gün boyunca odasından çıkmamış hüngür hüngür ağlamış, babası beni aradı, konuştuk dedi.

aslında o an çok mutlu olmuştum, değerli olduğumu tekrar hissetmiştim.

https://www.youtube.com/watch?v=h0G1Ucw5HDg

ona yeniden şans vermeyi düşünüyordum..
çok pişmandı, bunu farketmesini sağlamak bile bana yetmişti...
birazcık daha bekleyip arıyacaktım..
ha yazdım ha yazıcam..
beni semih aradı o facebooktan arkadaştı defneyle
-noldu lan gördün mü
+neyi lan
-inanmayacaksın ama olm defne emrah diye biriyle çıkmaya başlamış
+(konuşamadım teli kapattım)

beyler dışarıdaydım biraz daha yazıp sonrasında yatarım haberiniz ola...

işte o an defne benim gözümdeki everestinden düşüsünü tamamlamıştı...
artık bana bu durumun açıklaması mümkün değildi.
günler, haftalar, aylar üzüntümü bitiremedi. ben ne kadar sildim desem de,
defne gibi bır kızın bunları yapabilmesi mümkün olamazdı.
hele sadece ben ayrıldıktan bir hafta sonra.. bitkisel hayatta gibiydim adeta.
bu emrah dallamasıyla çıkmaya başladığını gördükten 2-3 ay sonra..
kardeşi emre facebooktan bana mesaj attı.. açtım baktım
gelen mesaj:
-unuttun mu beni?...

ne kadar cevap vermek istemesem de
içim içimi yedi ve ben de cevap verdim.
evet kabul gururumu ayaklar altına almıştım, ama inanmıyordum böyle yaşayamazdım.
aşkımızın onun için bu kadar mı değeri vardı konuştuk..
çok pişmanım ve çaresizdim anlatacağım dedi. anlat dedim.
bu emrah bini buna demiş ki bir gün benden ayrıldığını görünce defne'nin
-ben artık seninle arkadaş olamam ya benim sevgilim ol ya da bir daha benimle hayatın boyunca konuşma.
ee peki sen ne dedin bu huur çocuğuna dedim.
ben ona çok alışmıştım her yere birlikte gidiyorduk, onun gitmesini istemedim.
zor da kaldım, mecburdum. zaten bir hafta önce ayrıldık. hataydı, dedi.
hani böyle derin bir nefes alırsınız, kafa sola yatar da ağzınızla keşke yapmasaydın be artık çok geç yaparsınız ya..
çünkü benim artık bir şey diyecek halim kalmamış defne benim tanıdığım defne değildi..
her gün uğruna saatlerce düşündüğüm kadın bu kadın değildi..
konuşmamızın sonunda 1 aya antalya'ya gelmek istediğini söyledi.
pek bir şey demedim. veda ettim, kapattım laptobu..

o süre zarfında ara ara yazdı o..
soğuk soğuk cevaplar verdim, uzatmadım.
zaman öyle ya da böyle geçti ve gün gelecekleri güne geldi.
yine kundu taraflarında bir otel ama bu sefer yanında 4 tane hatunla geldi 5 kadın toplamda..
beni pek ilgilendirmiyor gibi düşünüyordum söyledikleri,
öyleydi, yaniii, sanırım.. diye diye kendimi avuturken...
geeeeeeeeldiiiiiiim telefonu beni eridi bitirdi arkadaş.
kalbim yeniden pır pır. ne yapsam ne etsem gene buluşucam.
ama bekliyorum böyle atlamak istemiyorum üstüne hemen.
2-3 gün geçti geldiklerinden ve bir gün telefonum tekrar çaldı.

+artık ne yapmam lazım seni tekrar kazanmak için ( ağlıyordu )
-beni geri kazanamazsın.
yalvardı yakardı biraz buralarda..
+bak tamam uzatmak istemiyorum. benim için defne çok değerliydi onun yeni bedeninin kalbini kırmak istemem. (bunu aynen böyle demiştm)
-o ne demek ya sana yalvarıyorum senin için nerelerden geliyorum son bir kez yüzünü göreyim bari
+tamam ben seni ararım şimdi gitmem lazım
-kalbimi kırıyosun ama aramanı hala bekleyeceğim
+tamam hadi hoşça kal

bir gün semihle dışarı çıktık bu konuyu tartışıyoruz..
ne yapsam.. ne etsem..
hava var ya öyle böyle değil, sağnak yağışlı her yer yarım metre su olmuş.
cebimde 20 lira var. üstümdeki her şey sırılsıklam olmuş.
elimdeki birayı yağmurla karışık içiyorum.
semih farketti bazı şeyleri,
gitmek istediğimi ama gururumun el vermediğini doğrulattı bana, aynen öyleydi.
bana gitmem gerektiğini söyledi.
ben de biraz mırın kırın yaptıktan sonra kabul ettim gitmeyi.
kabul ettim de aqq üzerim sırılsıklamdı, semih bizde değiştir öyle gidersin dedi.
tamam dedim yöneldik semihlerin eve...

bana bir deri ceket, bir de beyaz bildiğin atletten verdi.
üstüm deri ceket altım beyaz atlet aq dışarısı buz gibi donuyorum...
taksiciye sordum, 20 liraya zütürmem dedi hiçbiri..
aradım defneyi otelin adını söyle dedim.
çok mutlu oldu söyledi. bunca yıldır antalya'daydım böyle gibimsonik otel ismi duymamıştım.
neyse bindim otobüsün birine
abi prensus qualizeye gidiyor mu? dedim
buyur yaptı şöför, allahtan arkadan birisi ben biliyorum otur sen dedi.
ayaklarımın vıcık vıcık su dolu olduğuna mı
zütüm donuyor ona mıı
oteli bilmiyorum ona mı yanayım?? hangisine yanayım amk

neyse biraz süre geçti otel çok uzakta değildi..
burda ineceksin aha da burada otel dedi arkadaki abi...
tamam abi eyvallah dedim indim orada.
kapı güvenliğe kadar yürüdüm..
-buyrun yardımcı olayım
+merhaba ben misafir ziyaretine gelmiştim
oda adı cart curt falan istedi.. verdim defnenin adını falan hallettik..
ne kadar kızgın olsamda bir zamanlar uğruna ölebileceğim ve hala duygularını
kaybetmediğim bir kadın sadece 100 metre ötemde resepsiyondaydı..
beni bekliyordu.
ama dıbına koyım beni bir görseni var ya berbatım tabii gibimde değildi o an
saçlar anasının amı gibi ıslanmış, pantolon suyu yansıtıyor... neyse defne göründü
iki eliyle bağdaş yapmış beni bekliyor, tebessüm var suratında.

ben tepkisiz bir şekilde ilerliyorum..
bir yere kadar böyle oldu bu sonrasında ben de tutamadım kendimi gülümsedim.
dibine kadar yürüdüm. bana bir sarılışı var.. sıkıyor öldürecek...
hafiften ağlamaya başladı falan.. dur dedim ,hiç başlama. hadi resepsiyona gidelim, dedim. donuyorum zaten bari biraz ısınırım..ohh diyorum içimden.
otelle uğraşanlar bilir, ziyaretçiler en fazla 45 dk resepsiyonda durabilir.
defne ben konuştum çok rica ettim senin için 1 saat yaptım onu dedi.
bunu söylerken öyle bir anlatıyo ki sanki 2 gün kalıcam aq...
zaten bunu anlatırken 5 dksı gitti. böyle dediğime bakmayın o an çok duygusal anlardı, duygulanmıştım.
neyse geçtik oturduk hemen içeriye
karşımda 4 tane birbirinden güzel barbie bebeği gibi kızlar hepsiyle selamlaştım..

defne benimle dalga geçiyo işte bu senin yaşında bak diyo..
yaşlarımızla hep dalga geçeriz birbirimizin... hepsi güzel ağa gibmişim yaşını diyorum..(içimden)
defne baktı üstüm sırılsıklam, fred perry ayakkabıları vardır sünger bilir giyenler,
ayakkabının amblemi dışında her şeyinin şaftı kaymış, yürümeye utandım onu görünce..
neyse dedim.. defne:
-bekle ben odamdan bir şeyler getiricem üstünü değiş
+nerde
-tuvalete girersin işte
+tamam da hızlı ol fazla vaktimiz yok zaten ( giblemiyordum haniiii noldu lan bana???)

beni meleklerle bıraktı ve odaya kıyafeti almaya gitti...

ben de 4 tane taş gibi hatunu görünce otel playboyuna bağladım..
napııym aq kanımda var.
şakalar, salak salak hareketler yapıyorum. bunlar kahkaha atıyor.
bitanesi hafif türkçe biliyor onunla konuştuk.
sevdim seni dedi gurbetçi ağzıyla... teşekkür ettim.
devam ettim diğer sarışınları güldürmeye..
tam biri fena kahkaha attı kii defne geldi.
+hayırdır iyi anlaştınız galiba ( sadece bana bakarak atarlı)
-hiç ya normal konuştuk (gibtim ortalığın anasını)
+iyi bakalım
o sıra antalya'da yaşasa sümüğünü sildiği mendili vermeyecek isveçli bayan
defne'ye bir şeyler söyledi.
noluya yaptım.
+işte seni şimdi anlıyo musun neden kızlarla konuşturmuyorum çok tatlı bu çocuk diyo, dedi.
beyler orada öyle bir cool takıldım ki içimde burak yılmazlar atlıyor
tazemetalar takla açıyor... kızı görseniz belki ben bile inanmam..
bu muhabbetin üstüne defne kızları gönderdi...
yalnız kaldık...