bir o otobüs geçiyor bir bu... bizimkisi hala gelmedi..
kafamı çevire çevire bir hal oldum...
ama geldiği zamanda cool bir şekilde duruş göstermek istiyordum...
çünkü o benim hep elit, herkesce tanınan... kendine sulanan kızlara bakmayan biri olarak tanıdı...
ki öyleydim de onunla olduğum zamanlar.. asla saygısızlık aklımızdan geçmezdii..

ve beklenen otobüs geldi biraz geride durdu durması gereken yerin...
beniiiim her şeyim o otobüsteydi, kapısının açılmasını bekledi, yavaşça basamaklardan indi..
bu anları ben salise salise yaşıyorum tabiii.
hepsi aklımda sanki az önceymiş gibi...
iner inmez göz göz geldik, koştu yanıma... bir sarıldık birbirimize ki... sanarsınız yeşilçam sahnesi.. aldım bunu kucakladım daireler çiziyoruz..
adımı sayıklayarak seni çooooooooooook özledim diyor..
ben de diyorum ben deeeeeee ulan...
hadi dedim zaten çok vaktimiz yok akşam dönmen lazımmış. zamanımızı iyi değerlendirelim.
dönmesi lazımın nedeni arkadaşlarının ailesiyle gelmiş beni görebilmek için yoksa ailesi izin vermiyormuş...
tamam dedik buna da şükür sen yanımdasın o bir saniyesi benim için cennet..
buna da şükür

1 gün daha konuştuk telefondan.. gece vakti gelecek otele geçecek..
biz de sabah buluşacaktık..
geldi, gelir gelmez aradı... nasıl mutluyuz anlatamam artık aynı şehirdeyiz...
engel yooooooook aynı şehirdeyiiiiiiiiz.
gece 2-3 gibiydi.. otele geçti.. kararlaştırdık uyumuyoruz 7 gibi buluşuyoruz..
benim okulum var tabii 21 yaşında bir bayanın rahatlığı yok üzerimde..
normal okul kıyafetlerimi giydim.. çantama koydum asıl giyeceklerimi..
kısa zaradan aldığım krem rengi kısa şort üzerimde puma siyah tshirtüm...
parfümüm saatim...
-ben çıkıyorum hadi sen de gel dedeman carrefoursanın önünde buluşalım..
+beni almıcak mısın nasıl gelicem buradan, dedi..
-ney bi de taksiyle alıp gelirsem burdan düğün masrafımızı veririm, atla gel dedeman yazan otobüse..
+tamam( itiraz edercesine tamam değildi, sadece bana değer veren bir tamamdı)

mutluyduk artık sadece dakikalar kalmıştı..

https://www.youtube.com/watch?v=nX1VeFBo9AQ

o gün ne kadar birbirimize söyleyemesekte deliler gibi birbirimize aşık olmuştuk...
artık o benim olgun kadınım.. ben onun asil beyefendisi...
her gün messenger'da buluşma saatleri belirledik...
saatlerce camda konuştuk... bunu 1 gün aksatmadık yaklaşık 5 ay boyunca..
o isveçte..ben antalyada.. camdan birbirimizi gördüğümüz an dünyanın en mutlusu oluyorduk...
kolbastı oynuyorduk camda karşılıklı... öğretiyordum ona...
camda karşılıklı şarap içiyorduk.. gül veriyordum ağzımdan.. alıyormuş gibi yapıyordu..
yastığa sarılıp dans ediyorduk karşılıklı...
şarkılar söylüyorduk.. bizim dışımızda hiçbir şeyin farkında değildik...
zaman akmış gitmiş umrumuzda değildi..

çıktım evden hemen yola koyuldum.. çok heyecanlıydım..
bu saatte üzerimi nerede değiştirebilirdim ki???
heyecandan bunu düşünmeyi unuttum.. etrafa bakınıyorum..
yeni kapıyı açmış bi kahveci abimizi gördüm.. 50 li yaşlarında bi abi..
girdim içeriye ardından:
-abi biliyorum çok saçma ama kız arkadaşımla buluşucaz üstümü değiştirmem lazım izin verirsen hemen şurada değiştireyim, dedim.
+tamam yeğen değiştir şurada...
o abiden allah razı olsun...
üzerimi değiştirdim çantamı sırtıma taktım carrefoursa dedemana yürüyorum..
ben zaten nerelere gideceğimizin, ne kadar harcayacağımın planını yapmıştım..
ama daha önce shakespeare'de kahvaltı yapmamıstım girdim içeriye fiyatları öğrendim.
normal bi paraya patlıcaktı kahvaltı.. tamam dedim buraya geliriz...
yolumuzun üstünde bir taksici buldum.. anlattım durumu abi böyle böyle..
bütün gün bizi sen dolaştır, ama bana uygun bi fiyat çıkar gün sonunda..
tamam dedi.. aldım telefon numarasını.. yemek yiyip gelecez yanına dedim.. çantamı atabilirim dimi bagaja dedim at dedi..
tabii başka ne diyecek amk antalya'yı onunla dolaşacaktık...
artık az zaman kalmıştı..
antalya'yı bilenler bilir.. carrefoursanın önünde bir bank var.. giriş tarafının önünde..
oturdum oraya onu beklemeye koyuldum..
şekilden şekile giriyorum gelirse böyle olıyım yok böyle olıyım...
başladım beklemeye...

shaekespare' e geçelim dedim.. bizim taksicinin yanından geçerken göz kırptım.
gülümsedi o da bana.
gittik oturduk. ben tabi menü beynimde gelmiştim az önce zaten. direk çaktım
bilmem ne breakfast lütfen bayana da aynısından...
meyve suyumu elle sıkılmış mı portakal suyu istersin diye sordu garson..
defne yeter daha fazla masraf olmasın bakışı yaptı...
sıkılmış olsun lütfen iki tane dedim...
garson gitti siparişler için.
5 ay boyunca uğruna her gece dağlar deldiğim kadın karşımda, masamda.
oturduğu sandalyenin aynısına ben oturuyorum. ellerimiz masanın üzerinde, sımsıkı sarılı..
ayaklarımızla alttan oyunlar yapıyoruz.
neyse çok geçmeden kahvaltımız geldi..
ama biz o an yemin ederim alakamız yok yemekle..
yumurtayı aldık tokuşturma oynuyoruz.. ben yendim sen yendin yapıyoruz...
orada bile çocuklar gibi eğleniyoruz.. o kadar mutluyuz ki umrumuzda değil hiçbir şey..

orada yaklaşık 1 saat falan oturduktan sonra hesabı istedim.
45 lira gelmişti hesap uygun buldum o an..bütçeme göre..
50 lira koydum kalktım. beyinsiz garson yürüyen adama hesap kutusu mu getirilir aq salağı??
arkamdan koştu getirdi kutuyu.. defne al al dedi,yok dedim bahşişti o... al diye ısrar etti defne..
aldık mecbur aq rezil olduk biraz ama gibimde değildi..
telefon numarasını aldığım taksiciyi aradım hemen önümüze geldi.
bindik, nereye gidiyoruz diye sordu. defne birkaç şey alacaktı..
ışıklar, dedim.. kollarımın arasında defne.. sarıldım öptüm ellerinden

https://www.youtube.com/watch?v=nVuw8fp3ZDI

5.ayımızın sonuna gelmiştik..
mutluyduk ama daha bir kere bile ellerimizin kavuşmamasının hüznü vardı üzerimizde..
defne'nin ailesi oldukça varlıklıydı..bir gece vakti... telefonum çaldı..
-sana sürpriz yapacaktım ama heyecandan duramadım. söylüyorum hazır mısın??
+ney söyle bakıyım ben de heyecanlandım...
-2 gün sonra yanındayım kundu'da bi otele rezervasyon yaptım.. ama seninleyim...

o an arka arkaya 5 evladım olsa böyle duygular hissedemezdim...
sevinç mutluluk karşılıklı ağlıyoruz... enfes anlardı... sabaha kadar konuştuk.
ama unutmamalıyım ki ben öğrenciydim.. param pek yoktu.
o benim için isveçlerden gelecek ben onu otobüse mi bindiricem.. yok dedim bu böyle olmaz..
aradım dayımı hemen
dayıma anlattım durumu.. çok parası olan bir adam değildi. ama böyle anlarda sorgu sual etmezdi... sordu ne kadar lazım diye.. söylerken içim acıdı çünkü bu onun için iyi paraydı..
tamam dedi kapattı telefonu.. kapattıktan hemen sonra yolladı parayı...
ohhh dedim şimdi gelsin işte.. hiçbir engel kalmadı

kadınım ve ben.. antalya'da

Macaristandan hikayeni takip ediyorum lan. azıcık değer bil. hadi.

Devammmm

tamam beyler cumartesi bitiriyorum burada buluşalım.

indim. bir iki adım attıktan sonra başladım konuşmaya:
-dün yeterince düşündüm. sen benim için çok değerlisin
+sen benim için her şey
-defne zaten kötüyüm söyleme şöyle şeyler
+ne olacağız biz böyle?? sensiz yaşamak ne kötü alışamıyorum
-ben alıştım sanki. gururumdan her gün acı çekiyorum.
burada biraz mutlu olduğunu hissettim, beni dinlemek istiyordu.
+önümüzde tek engel mesafeler mi yani.. her zaman olduğu gibi?
-işte ben de bütün gece bunu düşündüm.
+nasıl yani?
-artık benim için tek engel mesafeler değil
+ne
-ben bunu uzun uzun düşündüm. beni iyi dinlemeni istiyorum.
+anlat dinliyorum..

Yazacağın hikayeye sokam. Utanmadan cumartesi bitiriyom diyosun bi de

panpa kalbimi kırdın bu hikayeyi aslında bitirmek istemiyorum
yani benim için bitmemiş gibi avutuyorum kendimi
halden anla

moralim cidden çok bozuktu.
ama ona birden dönecek kadar da gavat değildim.
bekleyecektim. o da bekleyecekti.
hem sonunda yeniden defne'ye kavuşacaktım. ona güvenim sonsuzdu.
bunu düşünerek kendimi mutlu ediyordum en azından.
okula gittim.
müdür yardımcısı çevirdi:
-nereye geliyosun sen
+sınava hocam geç kaldım biraz
yanındakilere beni göstererek
-sınava geliyormuş şuna bakın(güldüler ilk birden sinirlendi oç sonra)
sen burayı dingonun ahırı mı sanıyosun lan
sınavın bitmesine yarım saat kalmış sen sınava geliyosun vay paşam
yürü odama adını yazacağım
+peki hocam

disipline verecekti son anda babam devreye girdi. sonradan gibildi ebem tabi..
onu bunu gibtir et de artık defne yoktu hayatımda ne kadar bekleyecektim ki?
kendim de bilmiyordum.. ama uzun bir süre yoktu defne

bu hikaye hala bitmedi
ben burada nasıl bitireyim lan

Anlatıyonmu

+seni çok seviyorum. ölene kadar da beklerim
-ben de
+ama gel haaa beni unutma(ağlamaklı gülümsemeli)
gözlerim doldu artık ben de ağlıyordum.
-her şeyin üzerine yemin ediyorum. bundan 1 sene sonra mı 3 mü 5 mi 10 mu
her neyse bilmiyorum ama
geleceğim ve sen benim sonsuza kadar kadınım olacaksın.
+inşallah
-olacak bana güven sen sadece dediğimi yap... ve artık birbirimize daha fazla acı çektirmeyelim. telefonu kapatıyorum sim kartımı kırıyorum. sadece dediklerime uymanı ve beni beklemeni istiyorum
+seni her zaman bekleyeceğim. seni çok seviyorum.
-seni çok seviyorum kadınım. bekle beni.. hoşça kal
+ölene kadar bekleyeceğim... her şeyim çok çok çok çok öpüyorum seni.. kokumu unutma
-unutamam ki.. daha fazla ağlatma beni... görüşeceğiz
+inşallah

telefonu kapattık. sim kartımı kırdım.

-hani sen bana seni engellediğim için kardeşinden yazmıştın ya
+evet
-şimdi bütün aileni engelleyeceğim. telefon hattımı değiştireceğim.
ve sen bana bu süre içinde yazamayacaksın, konuşmayacağız.
+gerçekten saçma saçma şeyler yapıyosun, sen ne yapmaya çalışıyosun...
-bunları yapmaya beni sen zorladın defne.
+yeterince üzülmedim mi? yeterince çektim bu artık bitsin.
-o kadar kolay değil..
sana her şeyim üzerime yemin ediyorum ki..
senin sürekli yanındaymışım gibi olacağım. her hareketinden haberim olacak
sen sadece benim kadınım gibi olmaya devam et.
zamanı geldiğinde ben senin gerçekten yanında olacağım
o günden sonra artık hayat bizim hayatımız. sen sadece dediğime uy
+napayım ya... tamam o zaman söz veriyorum. çok bekletme beni ama olur mu?
-ben senin uğruna ölürken seni nasıl bekleteyim?