dertliyim ve anlatacağım panpalar

aydından ayrılma vakti gelmişti artık. aydından izmire oradanda balıkesire geçtik. kapılar bir gün önceden açılacaktı çadır kuranlar için. gittik çadırımızı kurduk. mala baglamıstım iyice beyler. yanımdaki kızdan nefret ediyordum. kendi sucumu ona yüklüyordum aslında. denize dahi girmedim o sıcakta. konser saatine kadar hep çadırda uyudum. güneş sabah 6da üzerimizde dıbına kodugumun yerinde. beyin kanaması geçirir insan o sıcakta. konser saatine yakın biraları peşpeşe içiyordum hep. pentagram sahneye çıkacaktı beyler. hala begenerek dinlediğim az sayıda ki gruplardan biridir. oturdum aliye ile sahneye dogru bakıyorduk. daha sonra biraz mesafeli bi şekilde yan tarafıma 3 kız oturdu binler. i̇çlerinden bitanesi vardı ki beyler. saçları kızıl , beyaz tenli , yeşil gözlü bi afetti. aliye’yi artık gibime takmıyordum. ama o kıza bakıgımıda görmesini istemiyordum. kızla uzun uzun bakıştık beyler. daha sonra ayaga kalkıp sanırım kafasıda biraz güzel olacak ki dans etmeye başladı tek başına. mini eteği , kızıl saçları , beyaz teni ve fiziği ile çok iyiydi. aliyeden iyiydi o da kesindi. aliye mor saçlı dudak ve kaşda piercing balık etli kumral tenli bi kızdı. kız bana dogru bakarak dans ediyordu. garip olmuştum ki salak gibi aliye’ye bunu belli ettim. aliye de diğer tarafıma oturdu ve kız gitti kendi yerine oturdu. ben uyumak istiyorum diyerek çadıra gittim ve kuyrugum gibi peşimden geldi aliye. o gece hiç istemediğim halde aliye ile birlikte oldum. çadırdan kaçmam ve o kızı bulmam gerekiyordu. uyuyor taklidi yaptım aliyeye istediğini verdikten sonra. o da bi süre sonra uyumaya basladı. ama çadır kilitliydi ve aliye anahtarı saklamıştı. heryere baktım çadırda ama anahtarı bulamadım. sanırım bi yerine sokmuştu aliye. o geceyi de uyuyarak geçirdim. sabah oldu kahvaltı vs. ardından aliye duş almak için kabinlerin yolunu tutmuştu bende içmeye erkenden başlamıştım. buldugum ilk gölgelik yerde biramı içmeye başladım. daha sonra o kız yanıma geldi binler. karanlıkta görmüştüm çok hosuma gitmişti. oysa daha güzel oldugunu daha sonra fark ettim. ama melisimden daha güzel değildi. belki de melisden daha güzeldi ama bi melis olamazdı gözümde. tanışma faslından birlikte birer biradan sonra gece şurada seni bekliyor olacagım dedi. i̇smini hatırlamıyorum. ne kadar zorlasamda hafızamı aklıma getiremedim bi türlü. herneyse aliye duşunu almış ve sağa sola bakarak gözleri beni arıyordu.

çok fazla geçmeden aliye de geldi. herkes sahnenin oraya toplanmıştı. etrafımızdaki çadırlar bomboştu. bira eşliğinde sigaramı içiyordum bende. sigara dumanını içime çektikten sonra aliye bir anda dudaklarıma yapıştı. çok şaşırmıştım. bu şaşkınlıgı üzerimden bi süre sonra atıp bende karşılık vermeye başladım. çadır kilitledik ve aliye yıllardır susuzmuş gibi dudaklarımdan ayrılmıyordu. mor ve ötesi sahneye çıkmamıstı biz başladıgımızda , mor ve ötesi bitirdi bizde toparlandık. çadırda ilk defa birisi ile beraber oluyordum. kıçımı taşlar acıta acıta beraber oldum orada aliye ile. sabah oldu ve otogardan aydın yolculuguna geldi sıra orada yaz okuluna kalan kuzenimde kalacaktık. festivale daha 5 gün filan vardı çünkü. otobüsün en arkasında çiftlik kişilik koltuk vardı. ve oldukça mükemmeldi ön taraflara göre biraz daha alçak ve yan taraflarımız boştu. otobüs bile çadırdan daha rahattı beyler. 15:30 otobüsüydü akşama kadar uyudum. uyandıgımda gecenin yarısıydı. aliye hala uyumamıs müzik dinliyor ve o karanlıkta dışarıyı görmeye çalısıyordu. uyandıgımı fark etti ve öperek

-paşamız günaydın . dedi gülümseyerek.

ben ise yarı uykulu bi şekilde ne tak yiyorum diye düşünerek baktım aliye’ye. kendi kendime “ aldın en büyük riski yedin bu taku bari yüzüne gözüne bulaştırmadan eğlenmeye bak “ dedim. aliye ile saçma sapan barışa rock dedikodusu yaptık bi süre. bi süre sustuktan sonra aliye dudaklarını ısırarak bana bakıp

-otobüs fantezim her zaman oldu. dedi sinsi bi gülüş ile
bende geri çevirecek değildim. oldukça heyecanlı geldi banada.
-herkes uyuyor mu acaba ? dedim ve yakınımızda olan kişilere bakmaya basladık. herkes uyuyor gözüküyordu.
-tam zamanı bence. dedi aliye.
-başla o zaman ? dedim bende.
elini fermuara zütürdü ve operasyonu ağzı ile başarılı bi şekilde bitirdi.

sabah 5 civarı aydında indik ve kuzen karşıladı bizi. 7-8e kadar muhabbetden sonra herkesin uykusu gelmişti. kuzen odamızı gösterdi ve odasına geçti. bizde yataga geçtik aliye ile. uyuyacaktım ama aliyenin bu cinselliğe susamışlıgı 11:30a kadar sürdü. abartmıyorum beyler. 8den 11 bucuga kadar her pozisyonu denedik. daha sonra uyumama izin verdi. öğleden sonra uyandık ve biraz sevişdik. aydını gezdik. akşam yemegi için bişeyler aldık ve eve tekrar döndük. aydının sıcagıda fena beyler. anasını gibtiğimin yerinde nasıl bi sıcak var hala anlamıs değilim. herneyse aliye yemek hazırlar iken kuzen ile bende dışarı çıkalım dedik. ekmek unutmuştuk zaten. telefonumu evde bıraktım salak gibi. aramayan melis aramış ve aliye ile konuşmuş. eve gittim aliye bahsetti bana. anasını gibeyim ne tak yiyeceğimi düşünür iken aliye’ye bişey çaktırmamaya çalısıyorum. bana takmış , ayrıldım ben ondan diyerek aliye’yi kandırdım. ya melis ? melis ile nasıl biz olacaktık artık ? sevdiğimi kaybetmiştim. artık istanbul’a döndüğümde düşüneceğim bunu diyerek maceraya devam ettim.

mal mısın amk diyorsunuz belki şuanda. neyine güveniyorsunda öyle diyorsun diye. elimde bişeyim yok zaten panpalar. ne olacaksa olsun durumundaydım. verdiğim tepki sonrasında iyi bir dayak yedim. aslında dayak yediğimde pek söylenemezdi. bi kaç tekme ve yumruk sonrasında yığıldım zaten. umurumda değildi. onlarda bi tak yediklerini zannedip gittiler. yağmur yağıyordu demiştim ya panpalar. üstüm başım çamur içinde , birazda dudagımı patlatmışlar oradan gelen kan ile eve dogru yürürken marketci dayı gördü beni. anlattım. pederi arayıp söylemiş ve sabah eve geri dönmemi söylemiş peder. dayak yediğime sevindim panpalar. dönüyordum melisime kavuşacaktım. sabaha kadar uyumadım. heyecanlıydım , acaba hala beni bekliyor mu endişeside vardı içimde. sabah oldu ve marketci dayıdan yol paramı alıp geri döndüm. bir an önce eve gittim. o kadar çok özlemiştim ki. güzel bi uyku iyi gelecek düşüncesindeydim ki öyle de oldu. rüyamda melisimi görmüştüm. akşam ev halkı ile bir toplantıdan sonra odama çekildim ve direk pc başına geçtim panpalar. melis msndedir diye. msndeydi konuştuk , istanbula geldiğimi söyledim. çok sevinmişti , ama görmek istiyordum bu sevincini, özlemini bana sarılmasından anlamalıydım. yine aynı yer yine bakırköy/tomruk kafede bulustuk. özlemimizi giderdik , sarıldık ve hiç birbirimize sunmadıgımız kadar hayatlar sunduk dudaklarımız ile birbirimize. o da hikaye yazmış ben sürgünde iken. babam kötü adam o prenses ve ben ise zindana hapsolmuş bi prensmişim. çok hoşuma gitmişti. çocukca olsada yazdıgı şeyler , aklının bi ucunda yer etmişim ki yazmıştı.

o denli aşık oldugumun farkında değildim beyler. bu olay oldugu halde. gerçekten aşık olduguma inanamıyordum. bir işe girdim ve çalısmaya basladım panpalar. melis ile hafta sonları görüşüyorduk. hep aynı şeyler yaşanıyordu. ben çalışır iken o arkadaşları ile taksimdeydi hergün. herkes melisimi istiyordu. elimden almak için sıraya girmişlerdi sanki. fark ediyordum artık bulustugumuzda. mesajları susmuyordu. ben ise oldukça monoton bir hayata dahil olmuştum. netlog denen zımbırtıda ekleyen kızları kabul ediyordum. bunlardan “ aliye “ isimli kız ile oldukça iyi anlasmaya basladık. melis ile beraberliğimiz devam ediyordu tabi ki. aliye ile konusmamız artık daha samimileşmişti. kız artık bana iyice iş oluyordu. zeytinli rock fest. vardı ağustos ayında ve davet etmişti beni. elinde fazladan bileti varmış gidelim beraber demişti. bakarız diyerek beklemeye almıştım aliyeyi. melisin annesi ve babası ayrı idi. zaten pek düzgün bi çocukluk yasamamıstı. babası tekirdağda yaşıyordu ve meliste festival zamanına yakın bi zamanda tekirdağa gitti. annesi ile arası oldukça kötüydü çünkü. aile sorununu banada yansıtıyordu. soğuk davranıyor , giblemiyordu. bende aliye ile festivale gitmeye karar verdim. önce barışa rock daha sonrasında aydın oradanda zeytinli rock fest. melise bi süre mesaj atamayacagım dedim. sebebini sorunca ailem ile bazı sorunlarım var diyerek geçiştirdim. o da kendi derdinden pek beni umursamadı açıkcası. iş yerinden izin aldım 1 hafta memlekete gideceğim diyerek. önce barışa rock a gidildi. aliye ile aramızda bir şey yoktu o güne kadar. gece mor ve ötesi çıkacaktı sahneye. bende çadıra geçtim biramı alıp çadırımdan dinleyecektim. çünkü çok yorgundum. aliye ve arkadaşlar sahne önünde bi yerlerdeydiler. Daha sonra aliye aradı beni

-neredesin ? dedi aliye.
-çadırdayım. diyerek cevap verdim bende

ne tak yiyeceğiz diye düşünüyorduk. bostancı vapuru varmış. i̇yi öyle yapalım bari dedik ve bostancı vapurunu bekledik bi süre. geldi vapur ve dönüş yolculugu başladı. melis yine omzumda uyumakta , elleri ellerimde. kalbim düğün arabasından atılan zarfı yakalamışcasına mutlu iken aklım yıldızsız bir gökyüzünde yolunu kaybetmişcesine karışıktı. ama melis artık benim sevgilimdi bu beni oldukça heyecanlandırıyordu. melisi uyandırdım ve artık bostancıya gelmiştik. bostancıdan kadıköye geçtik ve oradanda eminönüne. yolumuzun üzerindeydi tubanın evi onu bırakıp daha sonra melisi bırakmak için yola devam ettik. meliside bıraktıktan sonra mutlu bi şekilde evin yolunu tuttum. 22.04.2007 hayatımın kuşkusuz en güzel günlerinden birisi oldu. daha sonra sürekli görüşmeler vs. devam etti. daha samimi olduk, sen olmazsan yaşayamama kadar devam etti. ta ki ben babam ile arayı bozana kadar. bi gece kafam güzel iken yakalamıştı. o geceye dair hala hiç bişey hatırlamamaktayım. evden kovmuştu o gece beni. yazlıga bi nevi sürgüne yollamıştı. çantamı topladım ve bakırköye ilk gittiğimiz cafe olan tomruk cafeye gittim. melis geldi durumu anlattım. sanırım aylardan mayısın sonları filandı. o kadar zor gelmişti ki onu bırakıp gitmek. ne zaman döneceğimi bilememek onu bu kalabalıgın içerisinde bensiz bırakmak. çok zor gelmişti panpalar. yediğim taka mı yanayım yoksa melisimden ayrı kaldıgıma mı ? dayanamadım ve melise sarılıp ağladım o gün vedalaşırken. i̇lk kez göz yaşlarımı görmüştü. o bana sarıldıkça , öptükçe daha zor geliyordu bırakıp gitmesi. ama gittim panpalar , ardıma bile bakmadım. baktıgım zaman gidemeyecektim biliyordum. pederin bizi affetme ihtimali varsa o da suya düşerdi gitmesem. ve artık gitmiştim. ne sigaram var ne param ne kontorüm. gidiyordum marketten ne yiyeceksem alıyordum başkada bişey yapmama izin yoktu. artık dayanacak gücüm kalmamıştı panpalar. 2 hafta geçmişti melisten gelen mesaj sayısı gün geçtikçe azalıyordu. bu benim aklımda soru işaretide bırakmıyor değildi. cebimde 3,5-4 lira filan vardı kontorlü telefon kartı aldım ve gece arayacaktım melisi.

hiç unutamam panpalar o akşamı. yağmur yağıyor ben bitik bir halde telefon kulubesine dogru gidiyorum gözlerim dolmuş bi vaziyette. neredeyse ağlayacaktım. aradım , aradım , aradım , aradım… telefonu açmıyordu yada duymuyordu. tutamadım gözyaşlarımı oturdum ve ağladım. sanırım göz yaşlarım yağmurları kıskanmıştı. mayıs ayı oldugundan dolayı pek fazla kalabalık olmazdı. hiç kimse tatile gelmemişti daha. kalktım yürüyordum eve dogru. 3-5 alkolik saçım uzun oldugundan dolayı sanırım “ ne ağlıyorsun lan top ? “ diye seslendiler. baktım ve giblemeden devam edeyim dedim. tekrar seslendiler.

-kime diyoruz lan huur cocugu ? diye.
bu lafın ardından zaten bitik olan ben bitik bi şekilde.
-gibtirin gidin dıbına koyduklarım. dedim

kum oldugundan dolayı üstü kirlenmesin diye montumu çıkarttım ve serdim. uzandık , artık dalgaları dinleyip gökyüzünü izliyorduk. tekrar cesaretimi toplayıp melise dogru döndüm yüzümü. o da bana doğru bakmaya başladı artık. o kadar çok heyecanlanmıştımki neredeyse tekrar gökyüzüne bakacaktım melise bakamayıp. gözlerini kapattı “ gel seni bekliyorum “ dercesine. ve bende o şekilde yaptım. ellerini tuttum ve dudaklarından bir hayat aldım kendime. o kadar güzeldi ki beyler anlatamam. ilk kez aşık oldugumu fark ediyordum. ve o temas ile benim hayatımın seyri tamamen değişti panpalar. iyi mi desem kötü mü desem hala bi fikrim yok .

dudaklarımız birbirinden ayrıldıgı vakit gözlerine bakamadım. döndüm tekrar gökyüzüne baktım. gökyüzünde bulut dahi yok iken yıldızları görebileceğim hissine kapılmıştım.

-ilk kez beni böyle öpen birisi oldu , çok farklısın. dedi
bu her ne kadar benim moralimi bozsada mutlulugum ağır bastı ve bozuntuya hiç vermedim. oysa ne demekti lan o ? ilişkimizin ilerleyen zamanlarında duyacak olsaydım gibtiri çekerdim. ama buna göz yumdum .
-teşekkür ederim , daha çok tadacaksın bu dudaktan. dedim saçma sapan bi gülümseme ile.
uğur ve tuba hala yiyişmektelerdi.
-biralarrrr ? diye seslendim uğura.
huzurlarını bozmuştum belli ki çok ters baktılar. ama sevişmek içinde gitmedik oraya. biralar ile geldiler ve içmeye başladık. melis ellerimi tutu ve uğur ve tubanın şaşkın bakışlarıyla birlikte tubadan “ oooo “ sesini duyduk. melis ile gülümsedik sadece. biralar içildi uğur ve tuba tekrar aynı yerlerine gittiler.

-vapurda öpecektin ya. dedi melis
-evet ? dedim.
-ben çektim kendimi o zaman üzerime gelmemen çok hoşuma gitti. bi başkası olsa inatla ısrarla öpmeye calısırdı. dedi
gülümsedim ve
-zorla sana hiç bir şeyi yaptıramam ve yaşatamam. dedim.
melis tekrar omzuma başını koyup denizi izlemeye devam etti panpalar. koluma sarılmıştı. saat 17 civarıydı. 17:30da vapur vardı onu kaçırırsak bir sonraki kabataş vapuru 2-3 saat sonraydı. melis omzumda rahatsızlık vermeden , bir kelebek ağırlıgı ile yatıyordu. ben ise “kez beni böyle öpen birisi oldu “ lafına takmıştım kafayı. i̇nanın gözlerim dolmuştu panpalar. hala bunu yazar iken gözlerimin doldugu gibi o zamanda dolmuştu. bu laf bana çok ağır gelmişti. sustum ve kafamda soru işaretleri ile denizi seyir etmeye devam ettim. o an için bi sorun olmayacagını biliyordum. çünkü daha yeniydik. ama bi kaç ay sonra ? bi kaç yıl sonra ? böyle gereksiz konusmaları her şeyi yaptırabilirdi bana. saat 17:15 civarıydı hızlı bi şekilde koşar adım ile iskeleye dogru gittik. sanırım vapurun hareket zamanından 5dk. önce iskeledeydik. nasıl bi talihsizlik ki her zaman geç kalkan vapur erken gelip erken gitmişti.