dertli artık bıkmış sıklmış panpalar gelin

belki şuraya iki am capsi koysaydım daha çok hora geçerdi sizde haklısınız
http://tinyurl.com/cn4wdzb

evet gelin kardeşlerim
bilmiyorum ... tek bildiğim birşey var artık bıktım beyler, nereden tutsam çözülüyor... zaten uçurumun eşiğinde gebe bırakılmış hayatlarımız her geçen gün dahada iğrençliğine gömülüyor... hep bir şeylere umut, hep birşeylere bel bağlıyorum. ama her seferinde bel bağladığım,uçurumdan düşerken bir umut hayatta kalırım diye tutunduğum dalı da kendimle birlikte uçurumun derinliklerine çekiyorum... sonra durup bakıyorum yeter diyorum uğraşamyacağım diyorum bitsin artık diyorum boşluğa bırakıyorum tam kendimi derken arkama dönüp baktığımda bana bel bağlayanları görüyorum bu azim verecek şey bile uçurum,hüzün,kahır oluyor benim için... yine dayanılmaz sancılara pansuman yapıp sokağa çıkıyorum bir umut bir kement uzanır çeker beni diye, hani birisi çıkarda gerçekten içinden bir gülücük uzatır ne bileyim yüreğimin kırık yerlerini yapıştırmaya çalışır diye ama olmuyor... bildiğiniz gibi yine hüsran... insanlara iyiye olan hasretimi doğanın güzelliğini kurtuluş çabalarımı anlatmaya aşkı anlatmaya çalıştıkça onlar kapılarını suratıma kapatıyor, kapatmayanlarsa malum yanındayım edalarıyla kapılarından içeri alıp en saf duygularımıza tecavüz ediyorlar... bıktım beyler bugün iyice emin oldum ki bizler bu hayatın küçük yaşta tecavüzüne uğramış sonra terk edilmiş ve gibilecek yaşa gelincede hep bir şeyler verme umuduyla kandırılmış huurlarından farksız değiliz...
işte tüm bunlar sebebiyle ben karamsar,sosyal fobisi olan,manik depresif, aksiyete bozukluğu olan alkolik bir binin tekiyim ve sanırım da böyle kalması en iyisi beyler... köy filmindeki gibi amk ben bu sınırları olan küçük dünyamda iyiyim ama bu sınırları ben çizmedim toplum çizdi ...
özet: kötüyüm beyler :(

beyler birer çift sözde siz ekleyin

@3 @5 okuyun işte panpa okumassanızda canınız sağolsun

@6 eyvallah panpa

@8 saolasın panpa okuduğun için

yokmu beyler benim gibi dertli panpalar .(

@12 eyvallah can

@14 gif ile özetlemişsin duygularını panpa eyvallah saolasın

@15 işte panpa farkında değilsin ama hep belkiler üzerine kurlu hayatımız ha dediğin gibi ksımetler çıkmıyor değil dediğin gibi çıkıyor ama anlatıığım gibi onlarıda beraberimizde sürüklüyoruz yahut onlar bizi sürüklüyor o uçurumdan aşağıya anlayacağın bu kanun panpa aslanlar hep antilopları yemeye devam edicek ve hiç bir zaman antiloplar aslanları yiyemiyecek bizde bu hayatta antiloplar olarak dünyaya gelmiş şansız kişleriz fazlada umut besleme.
umut işkenceyi uzatır.

@16 kesinlikle panpa bunları beni de anlayanlar olduğu için burada yazdım zaten şüphesiz tek değiliz bu haytta çıkarımız yok panpa hayatın geçrkleri bunlar panpa unutma yenilmeye mahkumuz öyle yada böyle sadece kimisi avını yemden önce izlemeyi seviyor tüm mesele bu

@20 panpa hak vermiyor değilim ama çok hızlı koşan bir antilopta olsan hatta antiloplarıda yiyebilecek güçte bir hayvanda olsan bu günün birinde gelip yine birilerinin seni yemeyecek olduğu manasına gelmez bıktım panpa anlıyomusun artık bıktım gelmiyor işte o dıbına kodumu şansı gelmiyor olmuyor işte amk anca telkinler alıp umut bağlayıp duruyoruz

@21 çocukluk yıllarımız hemen hemen aynı geçmiş panpa.
farkımız yalan söylemeyeceğim ben lisede bir ara sordum kendime neden kaybediyorum diye sonra antilop olduğumu unutup aslanlar gibi takılmaya başladım onların ortamında bulunmaya onların özbenlikleriyle hareket etmeye başladım çok bin birisi olup çıktım toplumun deyimiyle sonra ne mi oldu kendimden iğrendim panpa o nefret ettiğim insan tipi olup çıkmıştım nerden çıktığımı nerden geldiğimi unutmuştum bunu aslanlar benim yüzüme vurduklarında anladım ve sonra işte yuvama döndüm.bu durumu buz devri filminde kendini kuş zanneden o son dişi mamuta benzetirim mamut olduğundan haberi olmayan ağaçlarda kuş gibi kilosu olmasına rağmen asılı durmaya çalışan o dişi mamut gibi

@24 hak verdiğin için teşekkürler panpa

@25 panpa bak üzmek istemem yada umutlarını kırmak falan ama ne yazık ki anlaman gerekn nokta dediğin gibi 10 adımda atsan diğerlerine göre yinede düşmeye mahkumuz geriye panpa çünkü çekerler panpa arkandan çekerler düşürürler.@27 dede biraz bahsettim hani . çok şanslar yakaladım aklımın ve zekamın bana çok yararı oldu lise yıllarında çok popülerdim panpa koskocaman lisede devlet imkanlarıyla dilim sayesinde 4 ülke gezdim herkes bütün kızlar hayran hayran bakarlardı am züt muhabbetine girildi yine gibi algılanmak istemiyorum ama okulun en popüler kzılarıyla falan çıkmıştım panpa gel gelelim sonra yine dediğim gibi ensemden tutup yerle bir ettiler panpa onların postalları çok büyük kaldırırlarsa ayaklarını indirdiklerinde ölümün oluyor panpa şimdi onlar kendi paralarıyla iste4dikleri ülkeleri geziyorlar benden bir farkları yok sen ne kadar on adım gidersen git onların senden 50 adım ileride giecek güçleri var sadece istediklerini yapıyorlar biz ise mecbur kaldıklarımızı ve elimizde var olanları

@29 seninde şukunu verdim panpa şimdi gibtir git

@32 ikili ilişkiler konusunda çok güzel bir noktaya değindin panpa. bildiğin üzere mağaralar gizemlidir kapalı kutu gibidirler insanlar içinde ne olduğunu merak ederler gelirler senin gizemine gelirler merak ederler sonra içeride sıkılıp çekip giderler çünkü onlarda biliyor mağaralar ziyaret edilmek içindir yaşanmak için değil. forrest gump filmini izlediysen bilirsin panpa forrestten farkımız yok o gidenlerin hepsi yarın öbür gün o kız gibi haytının sonuna geldiklerin geri dönecekler şunuda merak etme bizde yine onları haytımıza alıcaz çünkü mağaralar hep aynı yerlerinde dururlar kımıldamaz yada kaybolmazlar asla..

@34 doğru panpa 22 yaşındayım ama bulunduğum yeri ve hayatı sogulamaya başlayalı uzun yıllar oldu 14 yaşında çalışmaya başladım babam öyle pekte tutumlu ve ilgili bir insan değildi uzun yıllar turizmde çalıştım 4 ülke gezdim çok yalnız kaldım lise 1 de cemaat yurtlarında kaldım sonra ışık evlerine çıkardılar ezildim ev abiliğine büründüm insanlara nasihaatlar verdim dini öğretmeye kalktım sonra ayrıldım bin geçen bir hayatım oldu sonra dediğim gibi yine ezildim enseme vurdular ve çöplüğüne dönmemi söylediler döndüm ama alkole başladım bunalıma girdim 3 intihar girişimim oldu ki hala solunum yollarımda ki hasar devam ediyor 2009 yılında alkol tedavisi aldım en genç hastaydım oradaki kendimi felsefeye verdim tanrı kavrdıbını yitirdim ve şimdi artık geçmişime bakıyorumda bunları o yüzden yazıyorum panpa. ama vereceğin öneriler ve telkinler varsa bir büyüğümsen eğer büyüğüm olarak dinlemek boynumun borcudur yaparmıyım bilemem ama en azından karşıma çıkarsa birgün farkındalığım olur.

@39 dedim ya panpa beklemiyoruz aslında hayatlarımız bundan ibaret.

@40 link olmamış panpa

@43 cevap verdim panpa teşekkürler