Merhaba kardeşlerim.Bu entryi gören ve derdi olan kardeşlerimiz varsa yorum olarak yazsın,hep beraber yardımcı olmaya çalışalım. Yani bu başlıkta amacımız hem maddi hem manevi olarak birbirimize yardımcı olup nasıl bir aile olduğumuzu göstermek.
NOT:KESiNLiKLE PRiM DEĞiLDiR iSTERSE 0 ŞUKU 1000 YORUM OLSUN ŞUKUYA DEĞiL DERTLERE BAKACAĞIM

Dışardan çok özgüvenli biri olarak görünüyorum panpa herkes beni önemsiyor ama bunlar konuşmaya bile çekinme durumuna geliyor bir şey sormaya bile korkuyorlar tersliyeceğim diye dediklerim karşımdakilere önemli geliyor ama bu beni yalnız yapıyor. Kendimden utanıyorum aslında o kadar özgüvenli falan değilim, karşımdakiler dış görünüşümden aldanıyor olabilir. Özgüven ekgibliği var ne kadar birilerini sevsemde hiç açılmaya güvenim olmadı..

Utanıyorum kendimden.

Hangi birini yazalım be baba

Fakirim yalnızım dostum. sevdığim, akrabam yok bu hayatta birtek ailem birde sağlığım var ne giderim nede gelirim var :(

Ailevsel huzurum yok
kişisel huzurum yok
1 tane bile arkadaşım yok
sevgilim yok
özgüvenim yok
tipsizim
zayıfım
huzurum yok
uyku düzenim yok uyuyamıyorum
yemek düzenim yok yiyemiyorum
kişisel bakımım yok
sosyal ortamım yok
asosyal ortamımda yok
hobim de yok
huzurum da yok be pnp :/
daya yaşım 17

Babam 21 yıldır cezaevinde 3 ay oncede annemin akciğer kanseri oldugunu ogrendik tek varligim gözümün önünde yavaşça oluyor ve buna yapicak birsey yok kanser ilerlemis isim gücüm evim var cok şükür

yaşı küçük olan da var benden büyük olanda. tavsiyem ânı yaşamanız. gerçekten üzmeyin herhangi bir sebepten dolayı kendinizi. siz üzülsenizde yıpransanız da hayat sizi beklemeden geçiyor gençler hayatınıza bakın. benimde dertlerim var üzülüyorum evet ama hayat devam ediyor. benim derdim sizde olsa neler olurdu acaba annesiz babasız bir çocuk olsaydınız. neyse daha gençsiniz böyle küçük şeyleri dert ettiğinize göre. ben de ânı yaşamayı lise sonda öğrendim, denemelisiniz 😉

pgibolojiden anlarmısın bilmiyorum ama neyse

kişilik bozukluğum var ama kişiliklerimi istediğim gibi değiştirebiliyorum

ama kişiliklerimden bir tanesi kendi kendine geliyor kontrol edemiyorum

onu nasıl kontrol altına alabilirim

Bizim sınıftan bi kızı seviyorum ve kimseye söylemedim. Ayni zamanda çocukluk arkadaşım da deli gibi seviyor kızı. Çocukluk arkadaşım şansını denedi ve reddedildi gerçi ama hala seviyor huur. Neyse bu kız başka bi cocugu seviyordu çocukla baya konusmuslar ama çocuk başka kızı tercih etti.Kiz sildim onu artık geri donse gene kabul etmem diyor.(arkadasca konusuyorum).Ama geçmişi unutamamis hâlâ bana onu zamaminda ne kadar çok sevdiğini falan anlatıyor. Benim tek umutlu olduğum yön ise kızın bana sürekli olarak yakışıklı olduğumu vurgulamasi.

2 aydır konuştuğum kızın 4 aylık çıktığı varmış. Salak hissediyorum

pampa bak anlatayım 2 3 sene önce okulun ilk günü kaynaşma fasıllarıfalan filan törene çağırdılar tabi boy uzun en arkaya attılar binler sağa sola bakiyorum tanıdık biri varmı diye solunma baktım o kız ilk görüşte aşk denilen gibimsonik olay var ya onu yaşadım törende kaçamak bakışlar falan atıyorum işte yukarı çıktık oturdum en arkaya bi önüme geçti tanıştık falan direk ekledim bütün sosyal medyadan tabi o zamanlar mahalleden kardeş dediğimiz insanlar var canımı dahi emanet ediceğim çocuk yanimda çocuk dedi öndeki kızdan hoşlandım ben diye haberi yok benim hoşlandıgımdan çıkmaya başlamışlar falan kızla konuşuyorum bundan haberim yok kız sonunda dedi senden hoşlaniyorum falan dedim bende senden ama dedi sevgilim var dedim hasgibtir mutluklar dedi yanlış düşünme seviyorum onu ama senin kadar degil ağlasammi gülsemmi bilemedim amk o zaman dün gibi aklımda sonra yanımdaki çocuktan mesaj geldi kanka kızla çıkmaya başladık diye dedim kimle hani öndeki falan hayırlı olsun falan dedim çocuga kıza sordum kim sevgilin falan diye dedi yanındaki çocuk dedi ayrılıcam zaten çıkarız seninle dedim o çocuk seni cidden seviyor zor bir hayatıda var ayrılma unutalım birbirimizi laga luga yapti ilk başlarda kız sonra tamam falan dedi 1 hafta sonra ayrılmış çağırdı o zaman yanina beni dedi sensiz olmadı yapamadim onunla dedim ne yapiyim huur cocuklugumu adam seni sevmiş benden önce onu sevmissin ki çıkmışsın o çocukla barış birbirimizi unutalım
sonuç : Hala çıkıyorlar evlenicekler ve bilin bakalım nikah şahitleri kim olucak ? onu beyazlıklar içinde görücem ayni masada imzalar atıcaz ama yan yana değil hocam düşün nasıl bir dert ?

Aylardır çok srvdiğim kız beni reddetti zor geldi başta ama ölüm gibi geldi hatta ama bana çok değer verdiğim bir abim sen elmayı seviyorsun diye elma seni sevmek zorunda değil ama ne yaparsan yap içki komasına da girsen eğer kalbin huur olmamışsa sevdiğin kadın reddettiğinde hayatını giber orda sana güç gerekli hee ama her gün görüyorum ne kadar kendimi tutsamda kalbim bir farklı atıyo be ulan yine yaktırdın bi sigara

Sevgilim yok kizlar sadece arkadas olarak goruyor tek hobim kendime kurdugum ufak labaraturda zaman gecirmek

Bugün doğum günü be bense köşede ağlıyorum. Haketmedik abi vallahi haketmedik.

Kızı seviyorum mu sevmiyorum mu bilmiyorum. Birine sevip bağlanmayı acizlik olarak gördüğüm için arkadaşım onla görüşmek istemişti ve aracı olmuştum düşünün. Kız bunu reddetti. Kızla arada konuşuyoruz gayet renkli eğlenceli konuşmalar oluyor ama zamanında onu arkadaşıma ayarlamak istediğim için bana o gözle bakar mı bilmiyorum. Böyle bir şey yapma sebebim hem sevip sevmediğime güvenmemem ve de acizlik olarak görmemdi.Ama şuan kalbime söz geçiremiyorum napayım ben

Panpa kendimi fight clubta ki edward norton gibi hissediyom ben ben değilimde olmak istediğim kişi gibi davranıyom. uzun süredir hayali bi arkadaşım var hayali olduğunu bildiğim için şizofrenide sayılmam ama cismi belli biri var. insanlardan daha çok güveniyom ona çok kararsız kaldığımda bana kendi düşüncesini söyler filan bende kabul ederim. Aslında olan benin hiç yapmayacağı şeyler yaptırıyo filan bana. Dayanmak gittikçe zorlaşıyo bütü kararları o almaya başlıyo bazen zar zor tekrar kendime geliyom. O tarz şeyler
Edit: deli miyim lan yoksa?

Kız var panpa.

kız benden kısa 1.68 falan. Gözleri kahverengi, saçları kestane rengi. süslü egoist bir pelinsu değil. Dahası aslında çok iyi saf yardımsever biri. Bazen düşünüyorum. Beni aşıyormu diye. Neyse. Aynı sınıfta yan yana oturuyoruz. acı olan ne biliyormusun, bana kanka diyor 'bro' diyor . her hitap edişinde içim acıyor. Tabi tanıdık zamanla bir birimizi. Bu bendeki alınganlığı (malım aq) fark etti. Duygularımı anladı, "çaktı olayı". Ama belli etmiyor. Bana garip davranmaya başladı. Mesela okul dışında karşılaştık, selam knk diyorum, birşey demiyor. Okul dağılırken görüşürüz diyorum giblemiyor. Sevmiyor belli. Halbuki bir ömür birlikte geçirebilmemiz için neyimi vermezdim be. Yapabileceğim birşey yok.

Onu yokladım yani. çok güzel hayalleri var. Okuyup pgibolog olmak istiyor. Öyle bi anlatıyorki hayallerini, bölmeye kıyamazsın. Şimdi biz sevgili olsak, bu kız dersleri boşlayabilir. Boşlamasa bile girmez kafasına... O yüzden onu zorlamamak içinde açılmıyorum yani.

Unutamıyorum be panpa. 3 senelik iliskim 3 ay once bitti ama hala icim sızlıyo. sevgilisi varmis simdi bide, dusundukce kafayı yiyorum ölmek istiyorum laaaaan

Derdim yok

insanlardan nefret ediyorum