Beyler öncelikle söyleyim ben prematüre bir insanım yani erken doğum 7 aylıktan daha az doğmuş küvette hayatta kalmayı başarmış bir insanım büyürken özel takviyeler ve 16 yaşıma kadar her gün ilaç kullanmak zorunda kalan bir insanım şimdi size anlatacaklarım 16ıncı hasta kontrolülmde başıma gelen bir olay;
Beyler biz kayseriliyiz ve kayseride tedavi görüyordum kahraman maraşta oturduğumuzdan yakındı kayseri neyse orada doktorum vardı ama prematüre doktoru Türkiyede oldukça azdı yani bizim zamanımızda 5 tane falandı biri kayseride idi neyse kontrole gittiğimde sabah erkenden kalkmış yine dayımgilden çıkmıştık kahvaltı yapmadan erciyes araştırma hastanesine geldik eski bina vardı o zaman işler daha uzun sürüyordu babam sıraya girdi banada beklemek kaldı bende kapı dibindeydim ve kapıdan baktığımda yatan bir çocuğu gördüm hemen hemen benim yaşlarımdaydı içeri girdim baktım yanında anne babası var köyden gelmişler çocukta yatıyor sessizce nesi var diye sordum kanser dedi baktım harbiden morluklar vardı yüzünde ve başında sonra babam geldi tuttu adamla görüştü filan bende hala çocuğun yanındayım annesi dedi senin neyin var dedi bende erken doğum dedim sıkıntılı günler geçirdik dedim kadın dediki bak oğlum dedi oğlum senin yaşlarında dedi 14 yaşında iken baş ağrısı ile geldik biz köyden dedi kanser çıktı dedi şimdi son evresinde bekliyoruz ölmesini dedi sen sıkıntı etme dertlerini dedi oğlumuzun diğer kardeşinide bu yüzden kaybettik dedi kadın gitti odada tek benle oğlan kaldı ve baktım yüzüne baktım çıktım arkamı dönüp babamın yanına doğru gittim ama ayaklarımın titremesinden yürüyemedim afalladım babamın yanına vardığında bir dakka deyip geri döndüm kapıda annesi vardı adresinizi verirmisiniz dedim o zamanlar samsun kızaklı telefon var ona kaydettim ve kontrolüme gittim ve geçen yaz ziyarete gittim köylerine beni hoş karşıladılar Allah razı olsun ama çünki onlar benim çok önemli birşeyi görmemi sağladı aslında benim sıkıntılarımın sıkıntı olmadığının hepsinin geçici olduğunun anladığım hayatımın dönüm noktası işte o kapıdan girip o çocuğu gördüğüm andı o gün bu gündür 16 yaşım ve öncesindeki ben ben değilim o başka biri ben başka biri sizde böyle olun beyler farkına varın aslında dertlerimiz dert değil ne yani son çıkan telefonunumuz olmamışsa yada dublex bir evimiz yoksa ne olmuş yani beyler hayattaki hiçbir derdimiz kendimizden önce gelmez beyler beni okuduğunuz içinde size teşekkür ederim ...
Hayattaki değeriniz bilin her anın tadını yaşayın ...