Bir gun biz genc kiz bahcede odun kirmakta olan babasinin yanina gider.Der ki baba seninle dertlesebilir miyim biraz.
Baba da isine devam ederek tabi kizim der.
Kiz baslar konusmaya anlattikca anlatir, susmadan yorulmadan.Yok efendim istedigi hayati yasayamiyormus, sevgilisiye aralari bozukmus, istedigi kiyafetleri alamiyormus... boyle yarak kurek dertler iste.
Baba sabirla dinlemis ve tamam demis kizim senin dertlerine care bulucam ama benim dediklerimi harfiyen yerine getirmen lazim.Kiz da hemen atlamis tamam diye.
Baba kirmis odunlari demis su odunu tam suraya koy, bunu bu tarafina digerini yanina, bunu diger tarafina falan sonunda odunlari bitirmisler.
En son baba demis ki simdi sona geldik kizim cik bakalim evin catisina bak assagi ne goreceksin.Kiz da heyecanla kosa kosa cikmis catiya assagi bakmis assagida buyulu iki kelime yaziyormus

DERDiNi gibEYiM.

Yani diyorum ki dert yarak gibidir,en buyugu bende sanarsin.