evet beyler çok dertliyim.. kendi halinde kimseye zararı olmayan bir insandım istanbula atamam çıkmıstı... ilk defa geliyordum gözümü yeni hayata acıyordum cıcegı burnunda memurdum... maasım iyiydi işim iyiydi.. 3 4 ay sonra bi kızla tanıstım.. beni tamamlıyordu... hayatıma girdi bi anda her şeyim oldu ve en kısa zamanda hayatımın her anında olmasını diliyordum... ben adanalı o ise urfalıydı kültür farkı vardı..

sabah uyandık kahvaltımızı yaptık güzelce.. sonra annem nikaha gidecek miyiz diye sordu eşim ben gelmek istemiyorum dedi.. ben de gitmemiz gerektiğini söyledim.. tekrarları gitmek istemediğini.. aradan 1 saat falan geçti ben annemi gitmemek üzere ikna etmeye calıstım annem bozuk attı bana ben de tamam gidelim dedim mecburen ayda yılda 1 defa geliyo annem heveslenmiş gidelim diye kırmayayım dedim.. eşimin yanına gittim bana gitmek istemdgini söyledi.. ben de gelmesini istedigimi söyledim o da ısrarla gelmek istemdgini söyledi.. ben de ona bozuk attım.. ama o yanlıs anladı sanki ben annem onun gelmesini istiyormusum gibi davrandı.. halbuki ben eşim ve kızımı da yanımda istiyordum nikahtan sonra onları gezdirmek istiyordum.. eşimde bu ters tepti ve bana tepkili bi şekilde nikaha geldi.. o günden sonra olanlar oldu işte

eşim o gün nikaha annem zoruyla gittigine inandı hep.. düşünmedi benim istedigimi.. nikah boyunca suratı asıktı.. gülmedi hiç.. kendi morali bozuktu benim moralimi de bozdu orda... sonra haftabası geldi ikimiz de işe gidiyoruz işte ben işten geç geliyorm 10 11 gibi falan.. salı günü annem beni aradı eminenin neyi var diye ben de ne oldu ki dedim.. yanıma gelmiyor.. gelince yüzüme bakmıyor... beni istemiyor gibi dedi.. bakın annemi cok iyi tanıyorum.. bu evde her işi yaptı eşime yemek yaptı, ütüsünü yaptı, evi temizledi, cocuga baktı biz işteyken ve bi kere bile bunları yaptıgını dile getirmedi...

bi gün eşim bana mutsuz oldugunu ve gelmek istedigini söyledi.. o döenm ben de iş olarak cok yogundum burda kendisiyle ilgilenemeyecegimi söyledim ve bir süre daha sabretmesini istedim.. tamam dedi.. annemle anlaşamadıklarını söyledi bana.. ben ise anneme yakıştıramadım çünkü annemin huyunu suyunu bilirim ben.. eşim önce bana yemek vermiyor dedi.. sunu yapmıyor bunu yapmıyor dedi.. her neyse bu sıkıntılar oldu eşimi adanadan urfaya yolladım... annemler ilk haftasonunda özlediler eşimi ve kızımı... yanlarına gittiler ziyarete..

annem hazırdı kapıda beni bekliyordu ben de eşimin yanına gittim söyledim annem gidiyor diye.. kapıya geldi.. annem bu iş böyle olmaz dedi.. yüzüme bakmıyorsun odandan dısarı cıkmıyorsun dedi.. eşim de sinirlendi falan tartıstılar.. annem sinir krizi geçirdi.. evde ooturdum annemin haline ağladım.. annemin çenesi tutulmustu sinirden.. 1 saat falan kendine gelemedi.. eşime cok sinirliydim.. annem karsısında o hitapla konusmaması lazımdı.. ne olursa olsun anneydi o ve saygı duyması gerekti.. annemi sakinleştirdim bi gece daha kaldı bizimle..

neyse orda da rahat durmamıslar annemler adanaya geçti 2 3 gün sonra eşim istanbula geldi.. aramız bozuktu.. olaylar onu kırmıstı, o da beni kırmıstı.. ben aldırmıyordum loğusa diyordum bişey olmaz dıyorrdm... haa bakın beyler annemler doğumdan once istanbula geldiler her türlü desteği çıktılar eşime. ev değiştirmem gerekiyordu onu değiştirirken annem kendi evini tasır gibi geldi yardım etti eşyaları ayarladı ve evimi taşıdı.. her neyse yeni bi hayat baslamıstı bizim için cocugumuz vardı evimiz daha güzeldi falan filan işte..

ben annemle öyle anlaşamam amk.. ben geldiim 1 ay sonra dıs görevden bir süre izinliydim.. o dönemde eşimin hamile oldugunu öğrendim cok mutluydum.. eşim de mutluydu ailem de.. sonra aylar geçti doğum yaklastı.. annemler gelinlerinin ve torunlarının yanında olmasını istiyordu..ben de istiyordum tabi ki .. eşimi ve cocugumu emanet edebileceğim en güvenilir yer orasıydı.. eşim istemiyordu.. istanbulda kalmak istiyordu sebepsiz.. annesinin kendisine bakacagını söylüyordu.. annesi istanbulda yol iz bilmez baslarına bi iş gelse ben calısıyorum yardımcı olacak kimse yok... ama ailemn yannda öyle değildi her türlü imkan vardı.. 2 araba var evde havalar güzel..

ama problemlerimiz bitmiyordu bizim.. sürekli tartısıyorduk.. ben kaynanamı aramak istemiyordum konusmak istemiyordum eşim zorla aramamı söylüyordu.. istemeyerek arıyordum kadını.. eşim ve annem arasında ise soguk rüzgarlar esiyordu.. düşünün bi erkeğin annnesiyle eşinin arasında problem oldugunda erkek nasıl arada kalır.. ne kadar zorluk çeker.. ben o durumdaydım işte..

aileleri tanıstırdık annemle tanısmaları pek de iyi olmadı bekar evi işte kirli paslı olur bilirsiniz annem gelmişti beraber karsıladık.. annemle onu eve bıraktım ben ise işe gittim.. annem cok titizdir evin halini görünce cıldırmıs hemen kendni işe vermiş.. kız ise sasırmıs benimle ilgilenmedi bile diye..

çarşamaba günü yine annem aradı soyledi eminenin neyi var diye ben de bişey demedim.. annem gitmek istiyordu mutsuzdu.. evde huzuru yoktu.. bu arada biz de eşimle küstük konusmuyorduk falan.. neyse perşembe günü oldu annem gitmek istedigini belirtti ben de işteydim o gün.. calısıyordum gec geldim eve.. saat 11 gibi eve geldim.. annem hazırlanmıstı.. eşim konusmamıstı kendisiyle.. eve geldiğimde annem sinir küpüydü gelinine sinirliydi..

ve sımdı evde yalnızım.. tek basıma kaldım 2 güne ailemn yanına gideceğim.. kafamı dagıtmk ıcın..

aradan 3 4 ay geçti eşimle aramızı düzelttik o dönem ama sorunu çözemedik... bundan 2 hafta önce annem yanımıza geldi... dayımın oğlunun nikahı vardı burda.. annem cuma günü geldi akşam 7 gibi eşim geldi... kına gecesi vardı.. gidilecekti.. eşim bişey demedi hazırlandı gittik geldik güzelce.. ertesi gün izinliydim eşimle cıktık gezdik kızımızı anneme bıraktık.. gezdik tozduk falan filan cok iyiydi aramız.. ertesi gün yani pazar günü nikah vardı...

iki arada bir deredeydim.. eşimle ilk ciddi tartısmamız, ablamın nişanıydı.. ablam nişanlanacaktı ve ben de ailemle gitmek istiyordum. maddi durumum o dönemler iyi değildi arkadasımın kredi kartıından ucak bileti aldım, eşim cok kzmıstı bana maddi durumumuzdan ötürü gitmek istemiyordu.. cok tartıstık o gün benden nefret ettgini boşanmak istediğini söyledi. hakaretler havada uçuşuyordu. ailem üzerinden bana yükleniyordu. ailemin düğünde bizim için hiçbir şey yapmadıgını söylüyordu. eşyalarımı ben kendm almıstım.. bunu yüzüme vuruyordu babamın eşya almasını gerektğini söylüyordu.. ama işte kültür farkı var ya bizim orda da mesela yatak odasını kız tarafı alır ya ben hepsini kendim aldım bir kere laf demedim ailen bişey almadı diye. ama o her seferinde yüzüme vurdu.. dayanamıyordum artık hakaretlerine ve dolmuştum iyice sabrım taşmıştı.. bana beni ve ailemi çekemeyeceğini söyledi.. bu son damlaydı. ya ona patlayacaktım ya da derdimi birisiyle paylaşacaktım.. yanlış kişiyi seçtim.. ablama anlattım.. nerden bilebilirdim ki o an onda ters etki yapacagını... o da içine atmıştı.. saklamıstı derinlerde..

ben nişan yaptıgım dönemde eksilerde geziyordum param yoktu ordan burdan buldugum borcla nişan yaptım.. orda da sıkıntılar yasadım tabi... parasızlık falan bayagı belimi bükmüştü.. ha babamdan istesem vermez miydi verirdi tabi ki ama isteyemedim işte memur olmusuz sonucta

o gece eşime bişey belli etmedim cok sinirlyidm ama sakin davrandım sıcak davrandım.. sonraki gün annemi yollladım cuma günü akşamı.. tüm bu olaylardan ablamın ve babamın da haberi olmustu hepsi cok sinirliydi ve benim halime üzülüyordu.. çektigim dertlere üzülüyorlardı.. c.tesi günü sabah evdeydim eşim ablama msj atmıstı yasanan olaylarla alakalı ve az önce bahsetmıstım ya ablama derdimi anlattım diye işte o zaman onun pişmanlıgını yasadım.. ablam eşime bu konuyu acmıştı ve ortalık iyice karısmıstı.. eşim bosanmakta kararlıydı.. ortada 8 aylık bi kız cocugu.. bi şekilde bunu da halletim.. çözdük sorunu konusarak... ama asıl olay c.tesi gnü patladı.. bakıcı kadın cocuga bakamıyordu ve birisinin bkaması lazımdı eşim ya işten cıkacaktı ya da8 aylık cocugu krese verecektik annemle görüştüm ben hangi yüzle geleyim dedi.. eşim gelmesini istiyordu menfaatleri için.. kaynanam gelemiyordu o da kaynanasına bakıyordu evde.. annem gelemeyecegini belirtti.. eşim bir daha torunum var demesinler tarzı cumleler kurup benim ailemi yok saydı..

dün anneler günüydü.. eşim ve annem konusmuyorlar ikisi de birbirini engellemmiş telefondan... ben dün kalktım işee gittim annemi sabahın 9unda aradım ve bir daha da telefonla görüşme yapamadım yoğun bir gündü.. bu arada çocuga kimse bakamaycak oldugu için eşim ablasına gitti ablası bakacaktı cocuga eşim de ordan işe gidip gelecekti.. neyse işte ben aramadım kaynanamı buraya gelmişlerdi kayınbabamla birlikte günü birlik.. eşime aramadı falan demişler.. eşimle bu konuda bugun cok tartıstık ve artık boşanmak istedigini davayı acacagını söyledi bana.. su an belki de dünyanın en mutsuz ınsanıym cunku kızımdan ayrı kalacagım eşim artık umrumda değil onu kafamda bitirmiştim ben ama kızımı cok ozledım 2 gundne beri görmüyorum onu.. kızım da bana cok duskundur benden baskasının kucagına gitmez ben ortamda varken..

düğün bitti herkes gitti biz gittik.. eşim işe başlayacaktı 2 3 gün daha kalıp evimize geldik.. ha bu arada bakın ailem cok değer verirdi eşime.. bendn cok severlerdi eşim cok cana yakındır aileme sevdirmişti kendini.. neyse işte ben meslegim gereği yılda 2 3defa il dısına cıkarım evliliğimin 2.ayında urfaya gitmem gerekti.. gittim de.. annemi cagırdım istanbula eşimin yannda kalması için .. annem geldi yanında kaldı bir süre.. görmeniz lazım anne kız gibiler aralarından su sızmıyor..

neyse işte benim bu borcumdan ailemin haberi yoktu.. sadece ablam biliyordu o da kredi cektigim bankada calısıyordu o donemler hesaplarımı sureklı kontrol ederdi ve farkında vardı..

bunu bana anlattı annemin durumunu anlattım falan atlattık bu durumu.. daha sonra 5 aylık sevgili iken nişan yapmaya karar verdik.. aileler tanıstı vs... bi haftalık izin alabilmiştim bi hafta içine tüm işleri yetiştirdim ve nişanlandık.. tabi aramızdaki kültür farkı aramızda o dönemden itibaren sorunlar yaratmıstı bunun farkına vardıgımızda cok geçti çünkü babası cok kızardı nişanı atsaydık...

neyse gel zaman git zaman biz tüm problemlere ragmen eylül ayında evlenmeye karar verdik aileler de onayladı ama sevgilimn annesi benim borcum oldgunu bilmesine ve babamın da emekli oldugunu bilmesine ragmen kendi adetlerine göre su kadar altın isteriz diye tutturdu.. bi şekilde hallettik onu da sevgilim araya girdi falan filan bir sürü tartısma oldu.. o gün kaynanamdan sogumustum özellikle biyerde söyleyıp benim kulagıma gelen ahmet için değmez ama sizin istediğiiniz gibi olsun demesi beni çıldırtmıstı..