hayat yorucu geliyor, 22 yaşındayım her taku düşünüyorum, insanları da sevmiyorum amk, hiç bir taku anlamıyorum hiç kimsede hiç bir tak bilmiyor hayatla ilgili, gelip yaşayıp ölüyor, herkes mi bu kadar çok düşünüyor ben mi bu kadar çok düşünüyorum.

müzikler, filmler, kitaplar, karılar ,uyuştucu , alkol , din ,aile , arkadaşlar bu kavramların hepsinin içinde yaşıyorum ama ne yaptığımı ne yapacağımı bilmiyorum ya anasını gibeyim çok sıkıldım, çok biliyorum, hiç bir gibim bilmiyorum bu yazıyıda artık yazmıyorum yazdığım şeyi de gibeyim yazmıyorum da

dertlerin anasını si.