Arkadaşlar iyi akşamlar derdimi anlatmak istiyorum bana ağır geliyor artık herkes kendi hikayesini en acıklı sanar derler sizlerinde elbet dertleriniz vardır burda bi nebzede olsa dökmek istiyorum

Annem ve babamla aram biraz limoniydi çok iyi değildik sadece işimiz olunca konuşuyorduk sebebi ise ben özel okula gidiyorum ve babama yardımcı olmuyormuşum att yim iş bulamıyorum bi yandan özel okulda okuyorum babamında borcu var tek başına çalışıyor zamanım oldukça yardım ediyorum ona okuldan okul bitti deyip derse gitmeyip yardım ettim ediyorum bunca yıl boyunca bana hep bi işe yaramıyorsun yardım etmiyorsun diyorlar alttan alıyorum ailemdir ne diyebilirim ki bugün annemle kötü oldu aramız sabah uyandığımda suratıma karşı değilde mutfaktan bağırarak konuşuyordu diyordu ki "yok şu kuzenin şöyle çalışıyor okuyor şu böyle falan filan sen bu evi otel gibi kullanıyorun anca yatıyorsun baban seni okutuyor sen nankörlük yapıyorsun sen bi evlat değilsin" dedi dayanamadım zoruma gitti beni evladı olarak görmüyor gibime geldi bende evden çıkarken "senin benim gibi bir oğlun benimde bana inanmayan anneye ihtiyacım yok " dedim iyi mi yaptım bilmiyorum ama sıkıntılarım var okulu dondurup istanbuldan şehir dışına çıkıp orda çalışıcam yetti artık. Okuyan okumayan herkese teşekkürler anlatmamıştım kimseye rahatladım biraz sağlıcakla kalın.

bi sg amk liselisi

Işte biz o gün tükeneceğiz

Boşver tüm ana babalar öyledir. Durup dururken kızarlar.