depresyonun bokunu çıkartanlar gelsin

@162 aynen panpa.. yalnızlık iyidir!

bukowski reyizin dediği gibi;

"I don't hate people, I just feel better when they aren't around."

http://30.media.tumblr.co...bysj6oMo1qfqscno1_400.jpg

çoğunluk ankaradan galiba bu şehirde var bi takluk

@194 bence bu şehirde bir tak olmadığı için bu haldeyiz. beton yığını gibik bir şehir

@195 üst geçitlerin depresyon üzerine etkisi bir araştırılsa ya

@196 o biletler tutma olasılığı 10üzeri eksi bilmem ne
bize bir tak çıkmaz

@197 araştırılmalı bencede
ha bir de kaldırımlardaki mantarları unutmamak lazım

abi sizi hiç mi heyecanlandıran bişey yok dünyada?

@201 fizikteki ilerlemeler
ama onda da hevesim kursağımda kalıyor. çünkü başka bir ülkede olsaydık belki bizde öncü olabilirdik

@203 ne yaptın sen ya of of
sen yaz yorum yazarım ben gardaşım

@203 yanındayım gardaş

yok mu başka derdini anlatacak olan
anlatın lan

@201 heyecanlanacak bir şey söyle

olum anlatıyoz ya giblemiyonuz amk okul yok faaliyet yok iş yok arkadaş desen arayacak 1 insan kalmamış dışarı cıkıyom bir tak yok eve dönüyom. son çare işe giriyim şöle hafif işe girince çevreyi tekrar toplarım hayatımı düzene sokar işi bırakırım diye düşünüyom ama hala eyleme geçemedim..

beyler ben yatıyorum iyi geceler size sabah kalkamıcam yoksa

tek basıma yasıorm ne okula gitmek istiorm ne insan görmek. kapıcıya bile acmıorm lan kapıyı .yannanı yemiş miyim beyler sizce

@208 işe gir olum iyi düşünmüşsün
hemde eline biraz para geçer belki bir sosyal hayatın olur

@210 intihar ne zaman

@207 sabah uyanıp evden çıktığında etrafına bakman yeterli. binaları, yolları, arabaları, parkları, bahçeleri görünce insan mutlu oluyor; "bunları biz 100 senede yapmışız, daha iyilerini de yapabiliriz" diyor. ben öyle diyorum en azından...

bu heyecan verici değil midir şimdi? tabii ben metrobüsün kapıs açıldığında mutlu olabilen bir insanım(bazı istasyonlar hariç * )

sosyalleşmek insanın elinde değilki illa birileri yardım edicek sizi depresyondan çekip çıkarıcak yoksa ayvayı yediniz

@1
bak kardeşim
ben tanzanyanın masai kabilesinin idealist şefiyim. geçenlerde tanzanyaya gelen ayna ekibi sayesinde internetle tanıştım. saolsunlar giderken bir adet dizüstü bilgisayar ve 3g modem bıraktılar biz de onlara teşekkür olarak tanzanya kahvesi verdik. internet bizi yağmur dansına çıkma derdinden kurtardığı için internetle bağlantım sadece meteorolojinin internet sitesine girip çıkmak olmuştu ta ki bi safari cipinin arkasındaki inci giber yazısını görene kadar. kabile çadırına girer girmez gördüğüm yazıyı arattım ve inci sözlükle tanıştım. inci sözlük şu ana kadar gördüğüm en eğlenceli şeydi ve hayatımda ilk defa bu kadar gülüyordum. inci sözlük kabilemizi de olumlu etkilemişti. aramızdaki bağları ve organize olma duygumuzu inanılmaz derecede güçlenmişti herşey inci sayesindeydi. kabilemiz bu duyguların pekişmesi sayesinde en savaşçı kabile olmuştu. herşey yolundaydı taaki senin gibimsonik başlığına rastlayana kadar. sadece bi tane de değil gördüğüm her gibimsonik başlık sana aitti ve bu beni ve kabilemi çileden çıkardı. sinir hastası oldum ve tanzanyadaki dünyanın en güçlü ve şifalı otları da bana çare olamadı. kabilemi yönetemez oldum. bölgedeki diğer kabiledekiler, kabilemi yerle bir ettiler kadınlarımıza tecavüz ettiler ve bütün yiyecek kaynaklarımızı tahrip ettiler. şimdi kabilenin büyücüsü sayesinde yerini tespit ettim ve uçakla nairobi aktarmalı olarak yanımda 44 kabile üyesiyle yanına geliyorum. seni oturtacağımız kazıkları hediyelik eşya diye gümrükten geçirdik. msjı aldın umarım geliyoruz bin kurusu geliyoruz...