depresyondayım

Bugün 14 Şubat sevgililer günü gıda sektorunde çalışıyorum. Bize ne tipler geliyor ne kızlarla elemanın ses tonu karı gibi ama kız kaldırıyor tıp yok ama kız kaldırıyor
Allah'a şükür elim yüzüm düzgün fizikte iyi sporda yapıyorum çabalıyorum 3 aydır ama beni kahreden şey değer görmemek
yürüdügüm kızlar yürümeye değmeyecek 10 üzerinden 6 lik kizlar bunlardaki ego hiçbirinde yok hep adımı senden bekliyorlar zikerim böyle isi mk hem egolular hem güzel değiller elin yabancısı böyle mi illaki egoluları vardır ama bu kadarda değil beyler
Birde kafamı bozuk atan şeylerden biri de bu kızlar hiç adım atmaz mı mk
Anca uygun fırsatı oluşturacaksın o zaman olur ben neden oluşturayım o oluştursun mk bu zamana kadar olusturdukta ne oldu

Kaşarlar çok kullanır bunu

Yataktan çıkamama kararı aldım

herkes gelsin ve beni yalasın

http://c12.incisozluk.com...11509/0/2311180_o151e.jpg

depresyondayım huurlar

Sürekli uyu.. sürekli uyu. Uyu. Uyu. Sürekli. Sürekli..

Dizilerde izlediğimiz , reklamlarda bizi bağımlı eden sosyal genç hastalığına yakalandım.

Üniversite sınavından bi gib olmadıktan sonra depresyona girdim , çocukluk arkadaşlarımla kavga ettim , sevgilimle kavga ettim ve kendimi fantanın reklamındaki çocuklarda buldum.

Konserlerden konsere akan , hesabı alman usülü ödeyen , fazla çevresi olmayan , hiçbi ortamda tak gibi yanlız takılmayan çocuklar gibi olmayı istedim gel gör ki ;

Bulunduğum şehir Ankara konser desen Hüseyin Kağıtın konseri var , hesap desen genelde bana girer ( ailemin durumu iyi ) çevrem çok fazla sincanın gülüyüm.

Böyle hayatı gibeyim var mı bi çözüm yolu kafama sıkmamdan başka

yanımda kimse olmadığından değil yalnızlığım, yalnız olduğumu söyleyebileceğim kimse olmadığından yalnızım ben.

Eşofmanlarını giy açık havada 2 saat yürü çok iyi gelecek

hayatımdaki herkesi vurmayı

göksel'in geniş kitlelerce sevilen şarkılarından biridir .

(bkz: göksel) le ilgili bir entry yok amk yerinde

git zehir dalgalar bul üfle üfle ayılırsın bi bakmışın dışarda kovalıon

çok yalnızım.

hep aynı şeyler dıbınakoyayım . eskiyi atmak istiyorum yeni bir şeyler denemek istiyorum ama hep 1 ekgib . ya 1 ekgib ya 1 fazla . artık sevmeyeceğim diyorum . 2 güne mal mal tesadüflerle hayatıma biri giriyor . ben mi bu kadar malım ? insanlar mı bu kadar huur çocuğu . bu sorular arasında deprosyon yaşıyorum beyler.

mesela son 4 aydır dışarı hiç çıkmadım
annem ayakabılarımı kilere kaldırdı diyim sen anla

panpa kız ark.ım beni terketti 5 yıl oldu 5 yıldır evimde kendime hayatı zindan ediyom.
çıkma şansın varken çık belli bi zaman sonra alışkanlık haline geliyo

depresyon dayım stress amcam

inşallah bu hafta doktora gideceğim.