-
1.
+23 -4Güvensizlikten özgüvene
Aptallıktan zekiliğe
Bir kendini açığa çıkarma hikayesi
ilahiyatcipanpa'nın ilahiyatçı olmadan önce ki hayatı kendi kaleminden.
Koltuklarınızı şimdiden ayırın... Zira okuyacaksınız...
Bölüm 1 : Başlangıç
O zamanlar lise 3'e gidiyordum, yarıyıl tatilinin bitmesine bir gün kalmıştı ama bu zerre umurumda değildi, umurumda olan sevgilimin Almanya ya gitmesi ve bizim durumumuzun nasıl olacağıydı. Sabah 5'de olan uçak için güneş yüzlü kız ile havaalanına gittik, duygusal anlar falan filan derken bunu yolcu edip eve döndüm, garip ama heyecandan uyuyamıyordum içimde nedensizce bir heyecan vardı. Yolculuğu 6 saat felan sürüyordu sanırım. Vardığında mesaj attı, konuştuk ama pek bir soğuktu, sonra bir anda durup dururken oracıkta yannan gibi benden ayrıldı. Zaten benim için her şey bundan sonra başladı.
Edit: Hikaye bittiği okuyan herkese teşekkür ederim. Yeni görenlere de şiddetle tavsiye ederim. -
2.
+14Bölüm 1.1 : Depresyona giriş
Bunun şokunu kaldıramadım beyler , her kalp her şeyi kaldıramaz hele nedensizce olursa ayrılık bunu hiç kaldıramaz defalarca sorar kendine. Ayrılığın ertesi günü ikinci dönem başlamıştı, düşük enerjiyle pek giblenmediğim, silik bir tip olduğum okuluma gittim. Arkadaşlarıma bakıp; dıbınıza koyim yeniden, seninde, evet seninde, seninde diye içimden sövüyordum... Aklımda hala güneş yüzlü kız vardı, bunu neden yapmıştı ki hala şoktaydım ve durumun aslında düşündüğümden daha kötü olduğunu 2 ders sonra anladım. Durup dururken ateşim çıkıyordu, anlayacağınız pgibolojim bedenimi etkiliyordu. Okulun ilk gününden rapor alıp eve gitim ve bütün gün yattım. Ertesi gün yine aynı bezginlikle okulun yolunu tuttu ve daha ders bile başlamadan kustum. Bu iki gün devam etti, artık doktora gitme vakti gelmişti. Doktorların hepsi aynı şeyi söyledi fiziksel bir sorunu yok. Bu yüzden pgibiyatr'a yönlendirdiler. Bu sırada depresyon yüzünden durmadan yazı yazıyordum, bilen bilir beyler depresyon yaratıcılığı diye bir şey vardır. Hayatımın en taktan ama en verimli zamanının aynı zaman olacağını kimse tahmin edemezdi, öyle ki geceleri uyanıp hayata dair aforizmalar ile defterimi dolduruyordum. Tam bir varoluşçu olmuştum. Acım beni düşünmeye sevk ediyor, düşünceler ise uykumu kaçırıyordu. Bu sırada pgibiyatr ile ilk
görüşmemi de yapmıştım. Cümleye şöyle girdiğimi hatırlıyorum '' Freud'un bir sözü vardı bedenimizi hasta eden ruhumuzun baskısıdır... '' . Her pgibiyatr'ın yaptığı şeyi yapıp antidepresan verip yolladı.
Yerlerinizi alın beyler ! Biraz daha rez gelsin 4 part yazdım zaten beklemezsiniz -
-
1.
06 saat uçak yolculuğu ne amk evladı Almanya Türkiye arası en uç havaalanlarını alsan 3.5 saat
-
-
1.
0panpa yeni gördüm kusura bakma, aktarmalı gitti ayrıca arabayla polonyaya da geçtiler
-
1.
-
2.
0saati sallamış olma ihtimali var fakat uçağın yanaşması otobüsün gecikmesi geç kalkması (oçların yol veremmesi) inişte iznin geç verilmesi (bi tur atıyosun kocaman) ondan sonra bi tane de ıskalasa inişi olur belki ya bilmiyom belki uçağı beklemeyi falanda katmıştır
-
-
1.
0yok panpa söyledim yukarıda ki arkadaşa, aktarmalıydı bir de arabayla polonyaya geçtiler
-
1.
-
3.
0Sonradan tahmin ettim panpa kusura bakma eyvallah
diğerleri 1 -
1.
-
3.
+9Bölüm 1.2: Yaratıcılık ve depresyondan çıkış
Artık antidepresanın da etkisiyle durmadan uyuyor, yazıyor ve düşünüyordum, başka hiçbir şey umrumda değildi. Şiirler bile yazıyordum:
Geleceğim bilesin
Ne dediğim umrumda değil
Sözlerin üstünde söz vardır
Gecelerin üstünde gece
Gece üstüme çökünce
Geleceğim bilesin
Geleceğim bilesin
Nerede olduğun umrumda değil
Şehirlerin içinde şehir vardır
Anıların içinde dize
Dizeler gözlerinde birleşince
Geleceğim bilesin
Bu durum çevremin de dikkatini çekmişti, düşüncelerimi yazılarımı okuyanlar benden etkileniyordu ama tabi ben bunu farkedemeyecek kadar yazmaya odaklanmıştım. Yazılarım okul gazetesinde yayınlanmaya başladı hatta yıllardır tanıdığım ama konuşmadığım kızlar gelip bunu gerçekten benim mi yazdığımı soruyorlardı. Günler geçtikçe bu duygusal ve melankolik havamdan çıkıyordum çünkü hayatta kalıcı hiçbir şeyin olmadığını anlamıştım hatta bununla ilgili yazılarımda Söyleyin bana kim ölmedi şu fani dünyada, hangi hayat, hangi karar, hangi aşk, hangi savaş... diye bahsetmiştim. Olayların bir nedeni olduğuna
inanmaya başlamıştım, yaşadığımız her olayın gizli anlamlar taşıdığını ve bunları çözdükçe bizi daha bilge yapacağını düşünüyordum. Ben ise bu olayda ki dersimi almıştım; Her şey geçicidir. ve dersimi aldığımda da iyileşmiştim. -
4.
+13Bölüm 1.3 : Okul biterken gelen popülerlik.
Artık kısmen de olsa depresyondan kurtulmuştum üç ay gibi bir sürede. Bu arada derslerim sınıfı geçmeye yetiyordu sağolsun hocalarım durumumdan dolayı sözlüleri hep yüksek girmişlerdi. Mutluydum, depresyon bana bir hediye vermişti: düşünebilme yeteneği. Melankoliden çıktığım için artık gördüğüm her nesneye alternatif bir şey düşünüp proje haline getirmeye karar verdim. Bunlar arasında parklarda ki spor aletlerinden elektrik üretme, yıldırım enerjisini depolayarak kullanma gibi şeyler vardı. Okulda farkedilir biri olmuştum. Bu arada durmadan okuyordum ama yine de beni doyurmaya yetmiyordu.
Okulun bitme zamanı ise nihayet gelmişti. Güzel bir vedadan sonra yaz tatili başladı.
Hazır yazdıklarım buraya kadardı beyler isteğiniz varsa yeni part olan özgüven ile devam edicem -
-
1.
+1Yardır
-
2.
+1tamamdır !
-
1.
-
5.
+8Bölüm 2 : Özgüven
Yaz tatili sırasında kendimi gözlemledim, aslında düşüncelerim felan güzeldi ama özgüvensizdim. Bunu aşmaya karar verdim ve derhal kitapçının yolunu tuttum. Erdal Demirkıranın ben dünyanın en akıllı insanıyım ve adam dediğin benim gibi olur kitapları gözüme çarptı, ilginç gelmişti bende aldım. Kitapları bir çırpıda okudum. Arkadaşım neredeyse hiç olmadığı için sürekli odamdaydım, bende bir karar verdim: o odanın içinde bir ay boyunca özgüvenim için çalışacaktım. Düşündüğüm gibi yaptım bir ay boyunca kendimi odama kapatıp 13 tane kitap okudum başta erdal demirkıranın kitapları olmak üzere ve bu kitapları ikişer kere okudum. Garip ama yürüyüşüm felan değişmişti, günde 6 saat uyuyup her gün zihin egzersizleri yapıyordum, bunları yapmamı sağlayan ise sadece kitaplar ve hayal kurmaktı. Artık hazır olduğumu hissediyordum, bir arkadaşımı arayıp buluşmak istediğimi söyledim. Özgüvenin ve taktiğin sınanacağı yeni bir döneme adım atacağımı bilmeden yola çıktım. -
6.
+9Bölüm 2.1 : Kız
Sıradan erkek muhabbetleri ile zaman öldürüyorduk, her şey normal gidiyordu ama kendimden daha emin duruşum ve konuşmam beni mutlu etmiyor değildi. Bir ara arkadaşım telefonunu bana bırakıp bir yere gitti. Ulan binlik değil mi benim aklıma da telefondan bir kız numarası bulup onla tanışmak geldi, açtım rehberi bir ton kız vardı, o sırada uzaktan arkadaş görününce en başlardan Aslı diye gördüğüm numarayı hemen ezberledim. Telefonunu arkadaşıma verdikten sonra Aslı'nın numarasını da kendi telime kaydedip dualar eşliğinde whatsapp'ı açtım. Çirkin çıkmasını istemiyordum ama beklediğim gibi olmadı kız gerçekten güzeldi. Kendinden gayet emin bir tavırla resmi arkadaşa göstererek yeni yengen dedim. Gülüp el hareketi yaptı.
(Beyler bundan sonrası kızı tavlamak için yaptığım manipülasyonlar yer alıcak!) -
7.
+5Okuyan panpalarım yorum yazsın şukulasın felan bana da motivasyon gelsin bu hikayeyi yazmayı istiyorum
-
8.
+9Bölüm 2.2 : Plan
Akşam eve geldim, Aslıyla nasıl konuşmaya başlasam diye düşünürken, telefondan bildirim geldi. Arkadaşım canı sıkılanlar diye whatsapp grubu kurmuş Aslıyı beni ve bir kızı daha eklemişti. Ananıskim dedim. Gruba hemen mesaj atmamam gerekiyordu biraz ağırdan almalıydım. Bu arada grupta mesajlaşmalar başlamıştı. Aslı beni bu gruba neden aldınız. diye soruyordu. Grup sevmiyor bu iyi bir şey diyip yavşakça güldüğümü hatırlıyorum. Tam o sırada muhabbete girip Merhaba o.O dedim. Sıradan muhabbetler, birbirimize ısınma derken o gün geçti. Ertesi gün gruba arkadaşım yazdı ve muhabbet başladı, bu sırada ben Aslıya özelden nasıl mesaj attırabileceğimi planlamıştım. Pusuya yatmış çita gibi herkesin çıkmasını bekledim. Sadece Aslı kaldıktan sonra yeni gelmiş rolü yaparak konuşmaya başladım. Artık planımı uygulamaya sokabilirdim. -
9.
+9Bölüm 2.3 : Beyin
Ben aşk denilen şeye inanmam beyler aşk sadece ve sadece bir beyin işlevidir bana göre. Planımda buna yönelikti Aslının beynini ele geçirmek. Bunun için ilk başta dengesiz ama gizli bir tavır sergileyip onun dikkatini çekmeliydim. Aslı da tek olduğuna göre planıma giriş yaptım. Ona pgibolojik bir test bildiğimi onun üzerinde denemek istediğimi söyledim. Kızlar bu tür şeylere hasta olduğu için merakla kabul etti. Bende son derece alakasız bir test uydurup Aslıya gönderdim. Testi yaptı. Bu sırada geç yazmaya başlamıştı bende fırsattan istifade etmem gerek diye düşünüyordum. Testin sonucu olarak eskiden arkadaşımın Aslının nasıl biri olduğunu bana anlattığı yazıyı gönderdim. Onu bu kadar iyi analiz edebilmeme şaşırmıştı bende planım son derece iyi gittiği için memnundum derken bir anda gruptan çıktım. 2 dk sonra Aslı mesaj attı noldu diye bende amacıma ulaştım artık grup önemsizdi dedim. Bunu yapmakta ki amacım aklında soru işaretleri oluşturup benim hakkımda düşünmesini sağlamaktı ve beni ne kadar düşünürse benden hoşlandığını zannetmesi de o kadar kolay olacaktı. -
10.
+13Bölüm 2.4 : Düşünmek
O akşam Aslıyla gece 03:30 civarına kadar konuştum bu sırada dibine kadar saçmalıyordum ama bu saçmalama benim yılışık olduğumu sanacağı cinsten değildi. Ona hayaller kurduruyordum, galaksiler arası evlendirme programı gibi saçma hayaller. Bu sayede hem gülüyor hemde benle iyi vakit geçirdiğini düşünüyordu. Ben ise onun konuşamalarını sürekli analiz ederek nasıl biri olduğunu daha iyi anlamaya çalışıyordum. Bunda başarılı olmuştum zira saatlerce özelden konuşmuştuk. Sonunda yatma zamanı geldi ve uyuduk. Rüyamda Aslıyı gördüm. Bu ise bana aslının benden etkilendiği kadar benimde Aslıdan etkilendiğimi anlatıyordu. Bu rüyadan nasıl faydalanacağımı düşündüm ve rüyayı aslıya anlatmaya karar verdim. Bu sayede hem gizemli bir konu olduğu için onun dikkatini çekecek hem onla aramda bir bağ olduğunu düşünecek hem de hafiften hoşlantı sinyalleri göndermeye başlayacaktım. Bir taşla üç kuş yani. Rüyamı Aslıya anlattığımda her şey tam beklediğim gibi gitti hedefime git gide yaklaşıyordum ve bu beni çok iyi hissettiriyordu sanki bir satranç oynuyordum. O gün böylece bitti ve ben 12. sınıfa geçeceğim için dersane zamanı başladı. Bu yüzden yaklaşık 1 hafta boyunca hiç konuşmadık. Aslında bu da planımın bir parçasıydı çünkü onla ilgilenirken birden ilgiyi kesmem sonucu meraklanacak beni düşünecekti. Konuşmadığımız o haftadan sonra haftasonu dersanedeyken arkadaşım aradı ve ellerimin buz gibi olmasına sebep oldu. Gerçek taktiği şimdi yapmalıydım kafam fikirlerle dolmaya başladı. -
-
1.
+1Rez panpa rez yardır sen
-
2.
0tamamdır panpam
-
1.
-
11.
+9Bölüm 2.5 : Özgüvensiz
Arkadaşım Aslılarla takıldığını çıkışta yanlarına gelmemi söyledi fanta konserine gideceklermiş. Birden buz gibi oldum çünkü benim planımda böyle bir şey yoktu. Bütün o özgüvenim sarsılıyordu. Derhal tuvalete gidip yüzümü yıkayıp kendime baktım ve birden kahkaha attım git ve göster kendini diyerek motive ediyordum kendimi. Yanımda süper bir esans vardı bu esansın onları çektiğini kızlardan dinlediğim için hep yanında taşırdım o esansı kaşlarımdan göbeğime kadar sürdüm :D Kulaklığımı taktım ve Eminem dinleyerek yola çıktım ama titriyordum heycandan. Nerde lan özgüvenin diyordu içimden bir ses ama rahatlamaya çalışıyordum derken uzaktan bunları gördüm ama arkalarından dolanmaya karar verdim çünkü eğer uzaktan geldiğimi görürlerse bu heycanlı halime bakarak beni hemen özgüvensiz olarak kodlayacaklardı beyinlerine. Arkadan birden gitmeliydim ki ikimizinde ilk gördüğü zaman olsun ve şartlarımız eşit olsun. Yanlarına varmıştım ama karşılarına daha çıkmamıştım en son derin bir nefes alıp çıktım. Önce arkadaşıma selam verip elini sıktım Aslı beni inceliyordu sonra Aslı elini uzattı, yılların özgüvensiz adamı olarak eski alışkanlıklarım tekrar gün yüzüne çıkıyordu elim titriyordu napmalıyım derken hepsini şaşırtcak bir şey yaptım hızlıca Aslının elini sıkıp olduğum yere bağdaş kurarak oturdum :D Otursanıza dedim gülerek. Hepsi bana katıldı. Bunu yapmamda ki amaç oturarak kendimi sakinleştirmek ve ortama alışmaktı. 10 dk sonra oraya iyice alışmıştım artık titremiyordum. -
-
1.
+2panpa sırf sana mesaj atayım diye kullanmadıgım hesabı actım bir konu hakkında bana dönebilir misin?
-
2.
+2olur panpa yaz sen ara verdiğimiz bir zaman cevaplarım
-
3.
+1Çok seri panpa halini anlıyorum ayni davranışlar aynı ruh hali bendede var ama ben biraz daha rahatım. Cok sardı devam up up up
-
4.
+2güzel taktikmiş ha, başım sıkışırsa olduğum yerde bağdaş kurup oturucam .D
diğerleri 2 -
1.
-
12.
+10Bölüm 2.6 : Dokunuş
Yürürken konumum hiç değişmiyordu Aslının yanı. Bu sayede birbirimize daha çok alışacaktık hatta bir süre sonra dikkat ettim Aslı da istemsizce benim yanıma geliyordu içimde ki bin kahkaha atıyordu resmen. Kızlar telefonları çıkarıp resim çekmeye başladı ben ise burdan nasıl malzeme çıkarırım diye düşünürken buldum Aslıya istemsizce dokunarak ! Bunu uygulanın işe yarayacağından emindim çünkü ben ne yaparsam bir süre sonra Aslıda istemsizce aynı şeyleri yapıyordu onu resmen kontrol ediyordum birbirimize uyumlanmıştık. Aslında o da beni kontrol edebilirdi çünkü dediğim gibi uyumlanmak çift kişilik bir eylemdir ama o bunu bilmediği için ipler elimdeydi. Yaklaşık 3 saat takıldık ben birazda fikirlerimle kendimi zeki hissettirmeye başladım onlar için okunacak bir kitap izlenimi bırakıyordum. 3 saat sonunda kızları bırakıp arkadaşla yemek yemeye gittik giderken arkadaşım bana sana bir şey dicem dedi biliyorum onu etkiledim dedim güldü zütün mü kalktı pekekent dedi. Önce inmesi lazım dedim yine güldük. Aslı o konuşmadığımız hafta arkadaşıma beni merak ettiğini söylemiş sesimi falan. O hafta birden ilgiyi kesmekle ne kadar haklı olduğumu tekrar anladım. Arkadaşla yemek yedikten sonra dağılacaktık çünkü bunlar konsere gidecekti. Yemek yedik (ben yemedim nolur nolmaz geğiririm kızın suratına felan diye :D) ve kızların yanına gittik tam vedalaşırken Aslı sende gelsene bende bilet var dedi. Gelmek istiyordum ama hayır demem gerekiyordu taktik gereği bende blöf yapıp yok dedim. O ısrar ettikçe yok diyordum sonra bütün grup ısrar edince tamam dedim. Hepsi sevindi. Şimdi sıra konsere gitmekteydi ama önce Aslının ablasını ve arkadaşlarını almalıydık kafamda gökkuşaklarıyla yola çıktık. -
-
1.
+2gibiş kısmına ne kadar kaldı amk
-
2.
+2baya var amaç gibiş değil panpa asıl amaç burda yol önemli olan başarmak değil yolda olmaktır :D
-
3.
0hatice değil netice önemli olan, hem neticenin zütü daha büyük
diğerleri 1 -
1.
-
13.
+4beyler bu part biraz uzun olucak sanırım biraz daha zaman gerekcek ama bu bölümün adı Şah mat !
-
-
1.
+1Gibiş burda mı başlıyo panpa :D
-
2.
+1Yardır gelsin panpa. Hızlı yaz ama giberim elini kolunu. Senin uyguladığın taktikleri bende uygulamıştım amk işe yarıyor :D
-
3.
0gibişe çok var panpa :D
diğerleri 1 -
1.
-
14.
+8Bölüm 2.7: Şah mat!Tümünü Göster
Aslının ablası ve arkadaşlarının yanına giderken bunun ne kadar önemli olduğunu düşünüyordum eğer aslının ablası ile iyi anlaşırsam bu devasa bir adım olurdu. Kısa bir yoldan sonra yanlarına vardık ve sadece merhabalaştık ondan sonra konser alanına kadar hiç konuşmadık yanlış bir şey yapmak istemiyordum. Konser alanına girdiğimizde daha başlamasına 45 dk vardı ve herkes yorulmuş belini tutuyordu tabi bizimkilerde ben de ilk tanışmam da yaptığım taktiği yapıp hiç konuşmadan birden yere oturdum. Önce ayakta 5 sn bana baktılar ama zerre umrumda değildi sonra gülerek onlarda bana katıldı. Bu sırada ben elime bir taş alıp onla oyun bulmuştum Aslıyla beraber oynuyorduk diğerleri de bizi izliyordu. Artık onlarda sıkılmış olmalı ki onlarda oynamaya başladı. işte istediğim hamle de buydu ablasıyla konuşma fırsatı yakalayacaktım. Sıra ablasına geldi derken biz ablasıyla muhabbete başladık baya iyi anlaşmıştık ona çantamdan kitap açıp bir sayfa gösterdim şansıma bu sayfa onun hayatıyla ilgili çıkarım yapabilceği şeyler yazan bir sayfaydı bu onun beni daha çok sevmesini benden daha çok etkilenmesini sağladı. 45 dk çabucak geçti konser başlamıştı. Neden bilmiyorum ama beyler ben bu konserleri hiç sevemem çok yapmacıktır. insanlar zorla kendilerini eğlenme moduna sokup zorla eğlenir. Bende zerre rol yapmıyordum olduğum yerde bekleyip göz ucuyla sürekli Aslıya bakıyordum işin iyi yanı o da sürekli bana bakıyordu bu onun benle ilgilendiğini ve beni daha çok tanımak istediğini gösteriyordu. Ben ona baktığımı hiç belli etmiyordum. O sırada onu sağa sola felan çekip dayamasınlar diye koruyordum :D bu hoşuna gidiyordu. Konserin ortalarında aramızda bir muhabbet geçti bende Aslının gözlerinin içine derinden bakıp çenesini tuttum. Heyecandan sarsılmıştı ben ise gayet rahattım çünkü beni sürekli kesmesi ve benim bunu bilmem artık hedefe ulaştığımı gösteriyordu. Biraz süre sonra konserden çıkmaya karar verdik ve kaybolmamak için el ele tutuşup kapıya yöneldik aslı önümdeydi ve el eleydik. Bu fırsatı değerlendirmem gerekiyordu bende elini çok hafiften sıktım bu eline odaklanmasını sağlayacak onu heyecanlandıracaktı. Derken beni şaşırtan bir şey oldu Aslıda elini sıktı. içimden artık sonlara ulaştığımı düşünüyordum. Konser alanından çıktıktan sonra yürümeye devam ettik Aslı kendi eliyle bana çerez yediriyordu sanırım mat olmaya yaklaşmıştı. Ayrılıp eve geldim. -
-
1.
+7Panpa ablasını gibtin lan dimi
-
-
1.
+4Yuh amk bi kızı gibsin
-
2.
-1yannan kac santim senin
-
1.
-
2.
+1hahah yok panpa :D
-
-
1.
+3geldim lan bin bitirmeden kaçarsan ya da zütün kalkarsa cinli herif gibi seni bulur giberim aq
-
1.
-
1.
-
15.
+10Bölüm 2.8: Sevgili
Eve geldiğimde yorgunluktan uyuyamadım çünkü 24 saattir bir şey yememiş olduğumu anladım. Ayrıca 9 saate yakında ayakta durmuştuk. işin iyi yanı bu 9 saat Aslı ile geçirdiğim zaman anldıbına geliyordu. Yemek yiyip yattım. Ertesi gün Aslı durmadan konser gününden bahsediyordu bu da beni mutlu ediyordu o gün daha doğrusu o hafta hep konser günü muhabbetiyle geçti ama konserden sonra ki gün için ilginç bir notum var ki o gün acayip ishal olmuştum :D neyse ki daha hemen buluşmazdık. O bir hafta sonra ben artık taktik felan uygulamıyordum çünkü yere bırakılan bir cisim düşer. Bu da öyleydi ben bırakmıştım o da ağlarıma düşüyordu. Konserden 2 hafta geçmişti ben çıkma teklifi etmeden nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde çıkmaya başladık. Sürekli bu süreci kafamdan geçirip özgüvenimi tazeliyordum. Yaklaşık 1 ay normal sevgili olarak yaşadık artık bir farklılık olması gerektiğini düşündüm ve yeniden bir taktik bulmaya çalıştım. Çok geçmedi kki taktiği mi buldum. Aslıyı tavlarken yaptığım ve düşündüğüm her şeyi aynı buraya yazıyor gibi ona anlatacaktım! Bu hem beni zeki görmesini hem ona çok değer verdiğimi hemde süprizlerle dolu olduğumu düşünmesini sağlayacaktı ayrı olarak ona bir süprizim daha vardı. -
-
1.
+5her bulduğuna oturursan isalde olursun kabızda aq
-
1.
-
16.
+7 -1Bölüm 2.9: şiir
Ona bütün olanları anlattığımda cidden çok etkilendi hangi kız etkilenmezdi ki. Diğer süprizime sıra gelmişti. Beyler kızlar ayrıntıları sever bende ayrıntı bir süpriz hazırlamıştım buluştuğumuz bir gün cebimden konser günü yerde otururken oynadığımız taşı çıkarıp verdim o zaman sevgili olunca vermek için cebime atmıştım. Kız nedense çok mutlu oldu. Günlerimiz güzel geçerken yaratıcılığımı tekrar konuşturmaya tekrar bir şiir yazmaya karar verdim. Depresyon zamanından bu yana ilk defa şiir yazacaktım. Şu şiiri yazdım okuyunca diğer kızla oturup ağladılar
Gözlerinin içinde okyanus gördüm o gün
gemimle birlikteydim açılmıştım sana
uzaklaşıyordum kıyıdan gittikçe
kayboluyordum engin senlerde
gözlerinin içinde katil gördüm o gün
yaklaştı bana elinde ki hançerle
sonra göz göze geldik senle
katil sapladı hançeri göğsüme
gözlerinin içinde masal gördüm o gün
evvel zaman içindeydik yaşıyorduk birlikte
okudum hemen senle sonuna kadar; sonu ise
sonsuza kadar mutlu değil beraber yaşadılar
onlar duygulanıp ağlayınca ben içten içe kahkahalar atıyordum :D bu şiir olayını devam ettireyim dedim çünkü aklıma bir binlik gelmişti. -
-
1.
+2hemen neyzen tevfik ten o meşhur şiiri mi patlattın
-
1.
-
17.
+10BEYLER DEVAM EDEYiM Mi YOKSA KALSIN MI ?
birde başlığı taşımalarının dıbına koyim küfürlüdeymişiz sorun olmaz burda sövmem herhalde değil mi -
-
1.
+3devam et aq
-
2.
+2devam bin
-
3.
+2Devam panpa devaaaam
-
4.
+2Panpa devam çok samimi bir hikaye biz buradayız okuyoruz
Edit: imla. -
5.
+2ediyorum beyler tamamdır
diğerleri 3 -
1.
-
18.
+2Devam ediyorum beyler yemek yedim geldim
-
19.
+6Bölüm 3 : Yaratıcılık gösterisi
Aklıma gelen binlik şuydu beyler osmanlıca bir şiir yazıp kıza göstericektim ve kız bu şiiri evde akrabalara okuyup sedefi diye biri yazmış nasıl sizce diye sorcaktı. Kendimden emin olduğum için bunu düşünmekte tereddüt etmemiştim. Aslıya söyledim tamam bekliyorum dedi. Bende bir kitap vardı arada osmanlıca kelimeler oluyor aşağıda da anlamları yazıyordu aldım kitabı karşıma bakıyorum sağdan soldan kelime seçiyorum. Yeterli kelime olunca şiiri yazdım. Tam hatırlamıyorum ama şunun gibi bir şeydi
Bad-ı saba'dır bana canın
canıma bir canan gerek
canandan uzak geçen zaman
cefr-ü cefa demek
Bana mukadder can sen isen inanırım
suretinden derine dalarım
siretim aşk yoludur
her adımına bir gül koyarım
(son 4 dizeyi unuttum) Bunun gibi sağdan soldan kelimelerle sedefi mahlaslı bir şiir yazdım. Sıra Aslının bu şiiri akrabalara okuması gelmişti bende bekledim. Akrabaları tek bir şey söylemişler eskiler böyle severmiş işte kızım :D ben bunu duyunca kahkaha atmaya başladım bir ben gülüyorum bir Aslı gülüyor. Bu arada feci bir hava bastığımın da farkındaydım yani :D Daha sonraları bir iki şiir daha yazmıştım. Günler geçtikçe artık kavgalarımız da artıyordu kısa keseyim sonunda ayrıldık ama depresyondan çıkarken öğrendiğim her şeyin geçici olduğu felsefesini benimsediğim için üzülmedim. Yoluma devam ettim bu sırada ailemin evden gitmesi gerekti 3 haftalığına. 12. sınıfın ortalarıydı kar yağıyordu. Ben artık kendimi geliştirdiğimi empati yeteneğimi arttırdığımı düşünüyordum ve yeni bir kız üzerinde bunları denemek istiyordum -
-
1.
0gibtiğin kısım bura demi panpa
-
-
1.
0evet ama olay biraz garip panpa osbir çekilcek bir şey değil haberin olsun :D
-
2.
+1işemeli sıçmalı bişey mi panpa
-
3.
+1yok panpa milyonda birlik bir durum işeme sıçma daha çok oluyordur bundan :D
-
4.
0kızı giberken arkasından gelipmi gibtiler
diğerleri 2 -
1.
-
1.
-
20.
+7Bölüm 3.1 : Gösteri
Ailem evden gittikten sonra ben tek olmanın huzuruyla yaşarken bir gün kuzenim bize geldi. Sevgilisiyle buluşması gerekiyormuş ama çıkmak için benle çıktığını söylemesi lazım yani benide yanında zütürmek istiyordu. Hayır dedim baya ısrar etti en son kanka başka bir kız daha varmış dedi beyler ses yavaş çekimde kulağımda yankılandı resmen :D o soğuk havaya rağmen deri ceket giydim ve yola çıktık kızların yanına gittiğimizde kuzenim ve sevgilisiyle daha önce tanıştığım için rahattım ama diğer kızla muhatap bile olmadım çünkü güzeldi ve bakmayacağını düşündüm ya da sevgilisi vardır dedim. Yürürken kuzenimin sevgilisi bana cinler ve paranormal şeyler hakkında bir şeyler sordu ben bu konuda baya bilgiliyimdir beyler lisenin başlarından beri bir şeyler yaşadım o da hikayelik bir konu tam :D neyse ben anlatıyorum. Konuştukça açıldım. Hatta Aslıdan sonra o kadar hasret kalmışım ki bir kıza, bildiğin stand up yapıyorum kahkahalarla yürüyoruz kuzenim hatta dıbına koyim cem yılmaz oldun demişti sonradan. Sonra biraz gezdikten sonra kızları eve bırakmaya sıra geldi. Kuzenim ve sevgilisi önden yürürken diğer kızla biz tek kalmıştık dedim fırsat bu fırsat. Bütün kızlar kendilerinin nasıl biri olduğunu erkeklerden duymak ister bende analiz ettiğim kadarıyla kıza kendisini anlattım hoşuna gitti felan biz baya muhabbet yaptık orda ve kızları bırakttık kuzenle. Eve doğru yürüyoruz bana baktı nasıl dedi bin gülüşü yaparak bende gülerek ayarladım olum ben onu dedim kahkaha atıp küçümseyerek baktı. Bizde o sırada eve geldik.
başlık yok! burası bom boş!