Up yp p

evin tek kızı ben kalmıştım artık. erkek kardeşim hastaydı, babam zaten sürekli içiyordu, her gece içiyordu... tüm parasını içkiye yatırıyordu, evde yiyecek bir şey kalmamıştı. okuldaki arkadaşlarımdan utana sıkıla borç para alıyordum, en azından kardeşim bir şeyler yesin, vücudu canlansın diye, dilencilik bile yapmayı düşünmüştüm... eve her geldiğinde leş gibi içki kokuyordu babam, sürekli kusuyordu, bağırıyordu, çağırıyordu, evin her tarafına kusuyordu, her şeyi maf ediyordu, her gün kusardı ben nefesimi tuta tuta temizlerdim. açlıktan nefesim kokuyordu... okuldaki arkadaşlarım benden tiksiniyordu... ayaklarıma giyecek bir ayakkabım bile yoktu... terlik ile okula gittim savaş, terlik ile... okul müdürü okula böyle girmememi söylemişti. öyle bir okuldaydım ki, kimse kimse yardım etmiyordu, sadece acıyorlardı...

eve her geldiğimde babam her zamankinden daha kötü oluyordu. küçük kardeşimin öksürük nöbetleri başlıyordu... yaşıtlarım arkadaşlarıyla sinemalara giderken, ben evde alkol kusmuğu temizliyordum. okumak istemiyordum artık, okuyamıyordum zaten, cebimde beş kuruş yoktu, hiçbir öğretmenim de yardım etmiyordu.

esin: her gün böyleydi, her gün babamın anneme sarhoşken küfür etmesini dinlerdim. 16 yaşıma giriyordum, stresten sinirden saçlarım bile yıpranmıştı. zayıflamıştım ama hala çok güzeldim. ilokuldayken rapunzel derlerdi bana... saçlarım o kadar uzun ve güzeldi ki... ama nereden bilebilirdim her şeyin böyle kötüye gideceğini... babam her eve geldiğinde kardeşimin öksürmesine bağırıyordu, yeter artık geberemedin gittin anasının bini diye... itiraz edemiyordum babama, o kadar güçlüydü ki, anneme yaptığı işkenceyi bana bile yapabilirdi... kardeşim öksürmemek için kıpkırmızı oluyordu. ilaçları da yavaş yavaş bitmek üzereydi... regl pedi, test kitabı için biriktirdiğim parayı kardeşimin ilacına vermiştim. babam olacak huur çocuğu, hep içkiye veriyordu parayı, bir kere bile paranız var mı demiyordu. her gece komşulara rezil olmaktan bıktık... hep şikayet ederlerdi, çok içerdi savaş, çok içerdi babam... her içtiğinde daha kötü olurdu. benim babam bu olamazdı, içkiden gözü dönmüştü, yüzü moroarmıştı. ses telleri yırtılasıya kadar anneme küfrederdi... yalvarırdım ona baba anneeeem yooook, duymaz seniii diye... her yalvardığımda ağlardım... Allah'a dua ediyordum, Rabbim al da canımı kurtulayım bu işgenceden diye.. ama hemen töbe ettim, kardeşim vardı, o 9 yaşındaki küçücük çocuğun günahı neydi ? ben ölürsü kim bakacaktı ona, babam zaten hepten hayattan kopmuştu.

Esin: anlayacağın her şey tak yoluna kadar gidiyordu. bir gün eve geldiğimde, babam kardeşime bağırıyordu yeter ulan öksürmeyeceksin artık, uyuyacağım ben diye. artık dayanamamıştım, tüm sinirimle babama bağırdım
- yeter artık yeter, ne istiyorsun küçücük hasta çocuktan ha ne istiyorsun, adam gibi koca olsaydın annem seni başkasıyla aldatmazdı, işin gücün sürekli içip içip kusmak, ne işe yarıyorsun lan şu evde, gücün ancak küçücük çocuklara ve kadınlara yeter diymi puşt, bir kere bile şu eve 2 ekmekle geldin mi ha, geldin mi ? sen nasıl bir babasın, millet kızını hava yağmurlu diye okul bahçesinde bekliyor, sen ise bir taka yaramadığın gibi bir üstüne üstlük kardeşime vuruyorsun, ulan hiç mi allahından korkmuyorsun be adam he !!!

ardından babam sinirlendi ve elini sıkarak ne diyorsun ulan huur sen diye yüzüme iki tane tokat attı, kardeşim öksürerek ağlıyordu, ben ise yerde dayak yiyordum, karnıma karnıma vuruyordu. öldüresiye kadar dövüyordu beni..en son hatırladığım kadarıyla bayılmıştım. küçük kardeşim, ağlayarak abla abla diye beni ayıltmaya çalışıyordu. kalktığımda yüzüm gözüm kanlar içindeydi. upuzun saçlarım sanki isyan ediyordu... ayıldığımda kardeşime sarıldım, sarılarak ağladık, ağladık, ağladık..

Ben sürekli depresyondayım okumadım

esin: her şeye eyvallah dedim... ta ki o korkunç olayı yaşayasıya kadar..

esin ağlamaya başlamıştı, hızlı hızlı lavaboya gitti, herkes ona bakıyordu, ardından geldim:
-esin ne oldu ? bekle

esin: savaş git anlatamayacağım artık,

ben: tamam sakinleş bekliyorum.

esin tuvaletten çıktığında yüzü kıpkırmızıydı... sakinleşmişti...

ben: istersen anlatmayabilirsin...

esin: yok anlatacağım. madem buraya kadar anlattım, bundan sonra da anlatacağım.

esin: her şeye tamam demiştim... ama artık o olaydan sonra, bileklerimi kesmeye karar verdim...

her zamanki gibi kardeşimi uyutmuştum... kendime bir şeyler hazırlamıştım. babam ise her zaman içmekle uğraşıyordu. yemeğimi yedikten sonra, yorgunluğumu gidermek için duşa girmiştim. üzerime rahat bir şeyler giymiştim. rahatça uyumak için, altıma tayt, üzerime bluz giydim. ardından salonda televizyon izliyordum. babam yine her zamanki gibi, içip içip gelmişti. bu sefer kusmuyordu, karşımdaki koltuğa oturdu ve bana baktı. ama bu bakışlar hiç normal bakışlar değildi. yavaş yavaş rahatsız olmaya başladım. gözü vücudumun başka yerlerine kayıyordu. ardından ekledi babam olacak pis herif

- kızım annen gitti biliyor musun ? sen de gidersen kardeşine kim bakacak ? özür dilerim sana vurduğum için..bir daha yapmam, bak sana o çok istediğin ayakkabılar aldım.

bir şey diyemedim. usulca yanıma yaklaştı. saçlarıma dokunmaya başladı, ne yaptığını hala anlamıyordum. elleri saçlarımdan sonra boynuma doğru ilerliyordu. artık rahatsız oluyordum.
-ne yapıyorsun baba dedim
- hiç uzun zamandır sevmiyordum kızımı, özlemişim dedi.

yavaş yavaş dudaklarını yanaklarıma zütürdü, sarhoştu, leş gibi içki kokuyordu, eliyle yüzüme dokanıyordu, yanaklarımı okşuyordu. diğer eli bacaklarıma doğru gitti. artık rahatsız olmuştum,

- iyi geceler baba ben gidiyorum dedim.

ardından kolumdan tutarak:

-dur bekle nereye gidiyorsun gel, annen gittiğinden beri inan boşluktayım. gel buraya dedi.

ben ise korkudan çığlık atıyordum:
- durrrr yapmaaa baba kızınım ben senin kızın.

artık gözü dönmüştü... çok güçlüydü, ağlıyordum, eliyle ağzımı kapadı. aynı annen gibisin dedi bana... eliyle ağzımı kapadı, diğer eliyle benim ellerimi tuttu. artık çaresizdim. boğazlarım yırtılasıya, ses tellerim kopasıya kadar bağırıyordum ama kimse duymuyordu... babam altımdaki taytı indirdi ve elleriyle cinsel organımla oynamaya başladı. çığıyordum ama duyan yoktu... her defasında '' oh ohhhh' diye inliyordu. sarhoştu, ne yaptığının farkında değildi. babam bana tecavüz ediyordu. kardeşim zar zor odaya geldi. gördüğü manzara karşısında babama vurmaya başladı. ama küçücük elleri o hayvan herife işlemiyordu. babam kardeşimi kucaklayarak

odaya gitti. ben ise pencereyi açtım, atlamak istiyordum. tam atlayacakken beni kollarımdan tuttu. zorla tüm üstümü soydu ve penisini içime sokmuştu. artık kız değildim. karşımdaki babam değildi. hani filmlerde olur ya, tecavüze uğrayan kızlar mutlaka tecavüz sırasında karşıdaki adamın kafasına vazo kırarlar ya, işte benim öyle bir şansım yoktu... babam zorla bekaretimi elimden almıştı... en sonunda içime boşaldı, ve duşa gitti...

ben ise sayıklıyordum, gözlerim bir şeyi görmüyordu.

esin anlatmaya devam ediyordu:

esin: kendimdem geçmiştim, tir tir titriyordum, bedenim soğuktu, sanki ölüm meleği yanıma gelip gitmişti. bu sefer yalvardım allah'a, al canımı diye. daha 16 yaşındaydım ben, 16 ya 16 yaşındaydım ben. arkadaşlarım aileleri ile piknik yaparken ben ise babamın altında bekaretimi kaybetmiştim. hayat o kadar acımasızdı ki.

babam bana tecavüz etmişt, şu an bile söylerken içim titriyor... o an öyle bir ruhum halindeydim ki, 3 gün konuşamamıştım korkudan... ne oldu ? bana tecavüz etti, bunu yapan babam ya babam !!! bekaretimi babama teslim ettim... daha 16 yaşındaydım... 3 gün konuşamamıştım.

Up .

kardeşim ise öksürmekten ciğerleri parçalanmıştı... o şerefsiz huur çocuğu babam hala içmeye devam ediyordu... ertesi gün eve gelmişti. o an o kadar pgibolojim bozuktu ki, onu görünce odaya gidiyordum, çığlık atıyordum. bir şey yapmayacağım, bağırma diyordu. bir anlık hataydı oldu bitti, unutmaya bak diyordu. böyle baba mı olur yaa ? her gün beddualar ettim ona, ben bu hale düştüysem yarısı da babam denilecek bin yüzündeydi. o lanet günden sonra, o tecavüzden sonra her günüm hemen hemen kabusla geçiyordu.. küçük kardeşim ise durumu daha kötüye gidiyordu. beni o eve bağlayan tek şey küçük kardeşimdi, onu da kaybedersem, o evde durmam için hiçbir sebep yok... ellerim titriyordu her gece, üşüyordum, o günden beri hayatım karardı.

esin: bedenim her gün üşüyordu, ertesi gün dayanamadım. marketten aldığım jiletle bileklerimi kesmeye karar verdim...

banyoya gittim, ilk önce saçlarıma baktım... uzun, gür saçlarım ne hale gelmişti. ağlıyorlardı, inadına bana isyan ediyorlardı neden senin pis vücudunun bir parçasıyız diye. dayanamadım, aynanın karşısına geçtim, makasla boynumun bitişine kadar bütün saçlarımı kestim. belime kadar gelen saçlarımı kestim. bir çırpıda... her saç telimde bir acı vardı sanki... gözlerimden yağmur tanesi gibi gözyaşları dökülüyordu... benim değildi aynaya baktığımda bu yüz... kısa saçlarımla kendimi tanıyamıyordum, ne kadar zayıflamıştım...

jileti aldım, duvara karşı filminden öğrendiğim bir şey vardı. eğer yatay kesersen hayatta kalırsın, dikine kesersen ölürsün diye... ben de dikine kesiyordum bileklerimi... tam kesecekken kardeşim çağırdı ablaaa, su getirir misin ? diye...

o an sanki haykırırmışçasına tüm içimi boşaltacak şekilde ağlamaya başladım. şimdi öleyim mi ben ? eğer ölürsem kardeşim ne olacak ? benim bu hayattaki tek varlığım kardeşim, onun için de ben... eğer onu bırakıp gidersem nasıl rahat rahat uyuyacağım toprağın altında ? jileti olduğu gibi yere bıraktım ve elimde bir bardak su ile, kardeşimin yanına gittim.

Beat: nerden bileceksiniz- ahmet kaya

iyi gider

Devam sardı

esin: yoruldun mu ?

ben: hayır, sadece biraz şaşkınım.

esin: istersen kalkalım, senin de içini daraltım.

ben: yok hayır dinlemek istiyorum. ben bir kahve daha söyleyeyim

esin: anlattıkça üşüyorum biliyor musun ? insan hatırladıkça, hava ne kadar sıcak olursa olsun üşüyor. keşke her şey babamın bana tecavüz etmesiyle kalsaydı. asıl ondan sonra başlıyor her şey...

ben: dinleyeceğim, ne kadar iğrenç olsa da dinleyeceğim.

esin: tamam bakalım, şurada 1.5 saatimiz kaldı. anlatabildiğim kadarıyla anlatayım. son kez soruyorum gerçekten dinlemek istiyor musun ?

ben: evet.