Beyler çalıntı DiE konuşan olmuş o hesaplar zaten benim hesaplarım ya şifresini unuttum yada silik yedi şimdi tekrardan yazıyorum.

ama nereden bilebilirdim ki bir fahişe olacağımı ? gitmeliydik o evden, kalacak, gidecek bir yerimiz yoktu ama gitmeliydik. yoksa bu evde dayaktan ölecektik. bana inanıyorsun değil mi ?

ben: inanması güç, şaşkınım sadece şaşkınım.

esin: ben bile bazen inanmıyorum biliyor musun yaşadıklarıma ? ama ne yapalım, yaşandı... acı ama gerçek. devam ediyorum anlatmaya

esin: artık o evden çıkmalıydık, sokaklar bile daha huzurluydu... artık kararım kesindi... kardeşimin eşyalarını ve kendi eşyalarımı topladım, o içmeye gittiğinde evden çıkacaktık... bu yaptığımız ne kadar doğru bilmiyordum o yaşlarda... ama yine olsa yine yaparım. bana tecavüz eden o babam denilen herifin yanında ne işim vardı ? eşyalarımızı toparladıktan sonra bir kaç lokma bir şeyler yedik. açlıkla o kuru ekmek o kadar lezzetli ve tatlıydı ki... bir şeyler yedikten sonra evden çıktık... hava yine soğuktu, bu dıbına kodumun antalyası hep zor zamanlarımda soğuk oldu... nereye gideceğimizi bilmeden sokaktaydık. kardeşim üşüyordu çok üşüyordu, ona üzerimde hangi ceket varsa verdim. ama yine üşüyordu... rüzgarın olmadığı bir yer arıyorduk kendimize, şöyle başımızı sokacak... ama yoktu... sokak tenhaydı, tehlikeliydi, her ne kadar antalyada olsa yine de tehlikeliydi... korkuyordum ama bir
taraftan da babam denilen içest huur çocuğunu bıraktığım için çok mutluydum... kendimize yatacak bir yer aradık... en sonunda bir tane dükkanın girişinde dinlenmeye başladık... çok yorulmuştuk... kardeşim hastaydı, yorgundu, öyle bir öksürüyordu ki... yavaş yavaş uykuya dalmıştık... dona dona, üşüye üşüye... ah keşke o zamanlar sen olsaydın keşke, belki üşümezdik.

#rez kardeşim acele et biraz

rezz hızlı yaz pnpa

esin: sabah uyandık, insanlar işine gidiyordu, herkes ikimize bakıyordu, ama sadece bakıp geçiyorlardı... telefonum çaldı, bu telefonu da satmalıydım, sokaklarda aç aç dolaşamazdım. telefonum çaldı arayan öğretmenimdi :
- esin kızım devamsızlıktan dolayı disipline verildin, üzgünüm ama nerelerdesin sen kızım, hiç mi uğramıyorsun sen okula ?

konuşmadan kapattım telefonu.

ne okulu be, ne okulu, o kadar derdim varken, bir de okulla mı uğraşacaktım. şimdi diyeceksin bana okumak isteseydin her türlü koşulda okurdun yok öyle bir şey barış yok. sokaklarda yatıp da , babası tarafından tecavüze uğrayıp da, bir taraftan kardeşine bakmaya çalışan biri nasıl okuyabilir ?
sabah uyandık sokakta.. sokaklardaydık artık... gelen geçen bize bakıyordu, kardeşimi uyandırdım, uyuyordu üşüye üşüye uyuyordu.. uyandırmak istemedim ama uyandırmak zorundaydım.

Režzzzžzzz

114 rez alayım

Okurum belki

Okurum bi ara rez

yaz artk aq

ben: bir şey soracağım ?

esin: dinliyorum, sigara içer misin, ha pardon içmiyordun değil mi sen...

ben: hiç mi yardım eden olmadı size, antalyanın insanlarını böyle bilmezdim...

esin: insan her yerde insandır savaşcım, antalyası istanbulu yok bunun. insanlar o kadar vicdansız ki, bizi gören acımak yerine, bizden tiksiniyor. kardeşim ve benim gibileri görseler tiksinirler, ama giderler küçük osman'a ağlarlar. böyledir insanlar, yaratıktır, vicdansız bir yaratık... işte sabah kalktık, benim yiyecek bir şeyler bulmam lazımdı... kardeşimle çok güzel bir yer bulduk... ıssız ama güzeldi, boş bırakılmış bir bina bulduk... oraya yerleştik... boş bırakılmış bir bina olsa da iyiydi, en azından insanların bize tiksinerek bakmasından kurtulurduk... kardeşim öksürüyordu,onu vücudunu sıcak nefesimle ısıtmaya çalışıyordum, hastaydı çok hastaydı, gözleri kızarmıştı, dudakları kurumuştu, doktora zütürmeliydim onu, doktora... kardeşim bana baktı ve kısık sesle bir şeyler dedi :

- abla seni çok yormuyorum değil mi ?

bu sorudan sonra boğazım düğümlendi, gözlerim yaşardı, ama tuttum kendimi ağlamadım, ona güçlü olduğumu göstermeliydim...

Savaş bir dakika...

(lavaboya gitti esin, lavabodan ağlama sesleri geliyordu, girdim lavaboya... )

ben: esin ... ağla ağla... ağlamak da gülmek kadar rahatlatıyor insanı...

Uydur AMK uydur kesin yaşanmıtir bu

ne depresyonu gülerek okurum

Okumayın depresyona girdim

Rezervasyon

Okunur belki

hadi aq yaz artk yarm saat oldu

Yaz knk