rezervasyon

Yazsana

Evet arkadaşlar uzun bir süre oldu biliyorum. Devam edeceğim dedim ama bazı nedenlerden dolayı sözlükte aktif olsamda hikayeye devam edemedim.
Ama şimdi devam etmememi engelleyecek hiç bir sebep olmadığı için devam edeceğim.Öncelikle nerede kaldığımızı bir hatırlayalım.

Zeynep'in bana sarf ettiği kırıcı sözler sonunda kendimi bitkin halde sahada bulmuştum. Oradan devam ediyorum.

Saat kaç olmuştu bilmiyordum, havaya baktığımda ikindi vakitleri hava kararıcak düzeydeydi. Birinin beni dürtüklemek olarak tabir ettiğimiz işi yaptığını gördüm.
Yüzüne baktığımda tanımadığım ama okulda yüzüne aşina olduğum biri gibi gözüküyordu. Yerden kalkmam için yardım etti.
Merhaba dostum, yerde böyle yatınca bir durumun var zannettim uyandırdım galiba özür dilerim. Çocuk iyi bir niyetle yapmıştı bunu Teşekkür ederim. diyip
bende iyice kendime gelmeye çalıştım. ismini sordum ona Umut dedi. Memnun olduğumu söyledim, kendisi çok cana yakın birine benziyordu.Bu sitede mi oturuyorsun
Aynen biz de yeni taşındık. Antreman yapmaya gelmiştim, senin yerde olduğunu görünce uyandırdım. dedi. Teşekkür edip topumu buldum.Okulda karşılaşırsak, muhabbet edip
takılırız. diyip oradan ayrıldım. Sonra aklıma Zeynep'in o sözleri tekrardan geldi. Yine moralim bozulmuştu.Ama bunun önceki gibi yıkıcı olmasına izin vermedim. Kendime gelip
evin yolunu tuttum. Annem beni karşıladı.''N'oldu olum geç kaldın.'' bende ona arkadaşımla karşılaştığımı onunla uzun süredir konuşmadığımızı ve muhabbete daldığımızı söyleyip ufak bir yalan söylemek zorunda kaldım. Sonra soğuk bir duş aldıktan sonra yatağıma geçip erkenden uyudum.

Sabah kalkıp elimi yüzümü yıkadım hazırlanabildiğim en güzel şekilde hazırlandım. Sonra kendime sinirli bir şekilde bakıp süzdüm. Beğendiğim fikrine kapılınca kapıya yöneldim.
Annemi öpüp kahvaltıdan bir kaç bir şey ağzıma attıktan sonra dışarı çıktım. Enerjik hissediyordum kendimi. Mücoyu aradım,

B:Lan, dıbına koduğum neredesin aşağı in
M:Tamam lan iniyoz.

diyip tavırlarına maruz kaldıktan sonra o taşaklı adamı gördüm.(Tamam muallak değilim)Sonra birlikte yürümeye başladık.Ama dünden eser yoktu. Hızlı adımlarla okula geldik.
Ama Müconun bir şeyi var gibiydi.

B:Ne oldu la bir şeyin var gibi

M:Yok aga ya ama sana vereceğim kötü bir haber var.

Böyle diyince bende korkmuştum açıkçası. Gerçi bu muallaknin ağzından kötü bir şey çıktığı yoktu.O yüzden de olabilir.

M:Kanka Zeynep okuldan ayrıldı.

Ben bunu duyunca şok olmuştum. Neden ama?O olayın üstüne olamaz diye düşündüm.

M:Kanka sana söylemedi, ilayda biliyormuş bir tek. Galiba o tavırları da o yüzdendi. Zaten artık bir şey olamaz diye düşünüp öyle davrandı galiba.

dedi.Ben ise kafamda parçaları birleştirmeye çalışıyordum. Nasıl olur dedim? Daha ilk aydan nasıl diye sorular sormaya devam ediyordum.

B:Gitti mi peki?

diye bir soru yönelttim

M:Dün ayrıldı. Başka şehre gitmek zorunda kalmışlar.

Haydaa diye bir iç çektim. Yapacak bir şey yoktu.Ama ulaşabilsem mutlu olurdum,ki telefonu da kimsede yoktu galiba.(Öyle biliyorum o zamanlar :/)

B:Yapacak bir şey yok kardeşim,gel girelim.

Dedim ve ders görmeye devam ettik. Ayşenurla karşılaştık ona selam verdim.Ama muhabbet etmedik bugün, biraz da moralim bozuktu.

Sınıfa girince direk ilayda'yı gördüm. Gözlerini çevirdi. Konuşmak istiyordum onunla.

B:Neden bana söylemedin?

Müco'nun söylediğini biliyor gibiydi.

i:Kendi öyle istedi.

B:Ama, neden?Neden böyle bir şey yaptı.
i:Bilmiyorum, takma sende daha fazla.Öyle bir şey yaptığım için özür dilerim.Ama kendiside biliyordu zaten. Anlamıştı.

Evet, farkettirdiğimi biliyordum ama abartmışım galiba. Daha sonra biraz kafamı topluyayım diye sıraya kafamı koydum.
Tenefüs ziliyle kendime geldim.Ama sınıf boştu. Daha sonra bizim Gandalf dediğimiz hoca yanıma geldi.

H:Reghtar, oğlum ne oldu böyle?
B:Yok bir şey hocam gece uyuyamamışım.
H:O yanındaki kız okuldan ayrıldı diye böylesin değil mi?

Vay dıbına koyim okulda da herkes tanıyormuş Zeynep'i

H:Takma kafana bende senin zamanlarından geçtim. Bende çok fare peşinde koştum.(Elindeki yüzüğü gösterdi.)Ama bende sonunda kediyi kaptım.
Telefonunu açıp karısıyla olan fotoğraflarını gösterdi.(Gerçekten kediyi kapmıştı.)

Bir hocanın bile öğrencisiyile böyle muhabbet edebilmesi beni mutlu etmişti.

B: Hocam çok teşekkür ederim.Ama gerçekten iyiyim. Toparlıyorum kendimi.
H:Tamam bakalım dikkat et kendine.

diyip sınıfın kapısına doğru yöneldi. Herkes sonra tekrar içeri girdi.Ben de kantine gitmek için ayağa kalktım.

Kantinde oturup çubuğumu yerken Umut'un yanında Mücahit ve Emir ile yanıma geldiğini gördüm. Taşak muhabbeti yapıyorlardı galiba.

M:Ooo paşam tek oturuyorsunuz bakıyorum. Hoca zütünü mü gibecekmiş?
B:Boş boş konuşma lan. Adam teselli etmeye çalıştı neyse oturun
E:Reghtar bu Umut bizim ortaokuldan arkadaşımız.
B:Biz zaten tanışıyoruz onunla
U:Aynen :D

öyle orada muhabbet ettik.Biz birlikte sınıfa çıkarken Umut da bizimle geldi. Babası müdürle konuşup bizim sınıfa aldırmış onu.
Çok iyi oldu açıkçası Emir bini arkada tek başına oturunca kendimi kötü hissediyordum.Ah jean greyim de bizim sınıfa gelse ne güzel olurdu aslında.

Evet bugün tekrardan devam ediyoruz.

Sınıfa geçip muhabbete devam ettik.Ama içim içimi yiyordu.Bir şeyler yapmalıydım,ama elim kolum bağlı oturmaktan başka bir şey gelmiyordu. Dersler bittikten sonra herkes evine dağıldı.Ben Müco ve Umut birlikte yürüyoruz. Malum 3'ümüz de aynı sitede oturuyoruz.Ama yolumuz boş durur mu?Önümüze Mehmet ve tayfası çıktı. Hani diyorum ya vasıfsız herifler. Aynenn öyle.

Mehmeti bundan sonra Me: tagıyla anlatıcam kafanız karışmasın.B benim.

Me:Şş birader bir baksana

Biz ise yürümeye devam ediyorduk ama ardından kolunu Umut'un omzuna attı.3-3'tü aslında. Biliyorum hani diğer hikayeler gibi, yine bir çaktım,bir soktum,bir gömdüm. Diye anlatmasam da maalesef dayak yiyen taraf biz değildik. Zaten öyle bir hamle yapmasından
amacının dalaşmak olduğunu anlayabilmiştik. Amaa bu sefer benim sinirimi çıkartabilecek birisi vardı.Hem dünün acısı,hem de bugün öğrendiklerim.

Sonra zaten olanları biliyorsunuz. Kavga ettik ama ben böyle hani bunun gibi kendimce önemsiz olan şeyleri anlatmayı sevmiyorum. Bizim Müco biraz hırpalanmış.Ama onun da kanka dudağımda hafif bir apse gibi şişlik var bir şey değil. Diyordu o da.Biz de zafer kazanmış edasıyla değil ama enerjik şekilde evlerimize gittik. Annem terleyip yorgun olduğumu gördü.

A:Yine mi maç yaptınız :D
E:Aynen rakip kolaydı ama bu sefer
A:Belli belli

Gülüştükten sonra ben odama geçtim. Sonra dinlenmek için duşa girdim. Dışarı çıktığımda bilgisayarımın başına geçtim. Dota da bizimkilerle biraz takıldıktan sonra oyunu kapattım ve balkona çıkıp etrafı seyretmeye başladım.

insanlar mutluydu, mutlu olmak önemliydi. Neden?Çünkü mutlu olmak demek yaşaman için sebep demektir. Mutluluk bir zafer midir? Yoksa sadece bir savaş ganimeti midir? insanlar mutluluğun tadını çıkarsın.Biz de savaş ganimetimizi aramaya devam edelim. Veya kazanmaya?

Sabah bu sefer telefonumun çalmasıyla uyandım. Ekrana baktığımda tanıyamadığım bir numara vardı. Acaba? dedim.

Kanka valla yazıyon mu lan rez rez