Denizin içine “foşş” diye daldık. Denize daldığımız anda sadece karanlıkları görebiliyordum ve birkaç metre uzağımda parlayan bir fener vardı. Fenere doğru yüzmeye başladım. Her yüzüşümde daha aydınlık oluyordu ve Sadık abiyle yan yana kaldım. Elimi “ne bakıyon birader” gibi dermiş gibi salladım “ne yapacağız?” demek için. Sadık abi tek parmağıyla bana yukarıyı gösterdi, ağzını gösterdi ve gemiyi gösterdi. Yaklaşık 4-5 kez bu hareketi yaptı fakat ben bir şey anlamadım sonra Sadık abi yavaş yavaş yüzeye doğru çıkmaya başladı bende onun peşinden yüzeye doğru çıkmaya başladım. Yüzeye çıktığımızda “oğlum mümine haber verelim tüp yollasın” dedi. “Sadık abi tüp yokmuş” dedim. “Hasgibtir lan” dedi ve “Selim”, “selim” diye bağırmaya başladı. 3-4 kez bağırdıktan sonra Amcam güverteye doğru çıktı “ne var lan” dedi. Sadık abi “Mümine söyleyin odasında ki tüpü yollasın” dedi. 4-5 dakika bekledikten sonra haber gelmedi ve gelen giden yoktu Sadık abi bana baktı “neyse Önderim gibtir et derin nefes al dibe dalıcağız, tutabilirsin dime nefesini” dedi. “Tutarım abi” dedim. “Hadi” dedi son kez derin bir nefes aldık ve suyun içersine girdik. Suyun içerisine girerken ağzımdan nefes vermem gerekirken heyecan yapıp burnumdan nefes verdim ve bir anda nefessiz kaldım, kendimi sıktım fakat 4-5 saniye dayanamadım ve daldığım gibi var gücümle yüzeye çıkmaya başladım. Yüzeye çıktım derin bir nefes aldım ve tekrar daldım, Sadık abi beni görmemiş ve derine doğru dalmaya devam ediyordu, ben karanlıklar içinde el fenerini takip ediyordum. Denizin çok dibine girmeden feneri takip ediyordum Sadık abi beni farketmiş olacak ki nefes tazelemek için bana doğru geri yüzmeye başladı. Yani aslına bakılırsa Sadık abiyle ben bir şey beceremiyordum ve bize tüp lazımdı tekrardan 5-6 metre ilerimizde olan gemiye doğru yüzmeye başladık.

Sadık abi gemiye doğru çıkmaya başladı, yan tarafta ki merdivenlerden gemiye çıkıyordu bende denizde onu bekliyordum. Karanlıktı ve el feneri Sadık abideydi o gemiye doğru çıkınca gemiye atladı ve artık gözden kayboldu. Yaklaşık 5-6 dakika beklemeden sonra kimse gelmedi bende gemiye çıkmak için hareketlendim. Gemiye doğru yüzdüm ve merdivenlerden yukarıya doğru çıkmaya başladım. Tam merdivenden çıkarken merdivenlerden inen sadık abiyi gördüm “nereye lan” dedi “ee abi seni bekledim gelmedin bende yukarıya geliyordum” dedim. “in in oğlum” dedi ve tekrar denize inmeye başladık.
Denize indiğimizde Sadık abinin elinde bir tüp ve sırtında bir tüp vardı, tüpe bağlı bir fener vardı artık her şey daha güzel olacaktı. Sadık abinin bana vermiş olduğu çanta şeklindeki tüpü sırtıma taktım ve ucunu ağzıma dayadım. Sadık abi eliyle 1-2-3 hareketi yaptı ve derinliklere doğru dalmaya başladık. Etrafımı net şekilde görüyordum. Sadık abiyle ben yaklaşık 30 dakikalık bir tüple var gücümüzle dalıyorduk. Etrafımızda çok fazla dağılmış tak vardı. taklar her yanda uçuşuyordu. Bayağı bir dalış sonrası kaya gibi bir yere geldik denizin en dibinde büyük kayalar vardı ve gariptir ki küçük bir yolcu gemisi vardı. Yani anlayacağınız bu takun nerden geldiğini çözemedik fakat haberimiz yokken bir gemi kalıntısı bulmuştuk. Sadık abi bana baktı yukarı işareti yaptı ve 2 dakikalık bir yüzüş sonrası yüzeye çıktık. Sadık abi şaşkındı “oğlum gördün mü lan? Gördün mü?” diyordu.

“Sadık abi bu kadar büyütme alt tarafı bir kalıntı” dedim. Sadık abi yüzüme baktı ve avuç içiyle alnıma sert şekilde vurdu “ulan görmedin mi?” dedi. “Neyi abi?” dedim. “Geminin içinde insanlar vardı gördün mü?” dedi. “Hahhaha abi çıldırdın mı sen?” Fakat Sadık abi titriyordu “çabuk gemiye çıkalım, çabuk” diyordu. O alel acele şekilde gemiye doğru çıktık. Gemiye atladığımız anda Sadık abinin eli, ayağı deli gibi titriyordu. Amcam görünce Sadığa sert şekilde tokat attı “önder ne oldu lan” dedi. “Vallahi amca birşeyler söyleniyordu fakat ben anlamadım denizin altında insan gördüğünü söylüyor falan” dedim. Bir anda çevredekiler gülmeye başladı fakat mümin abi hızlıca koştu sadığa yaklaşıp “dağılın dağılın” dedi. Mümin abi elini Sadığın başına koydu ve dua okumaya başladı sadığa baktı “Ne gördün anlat oğlum” dedi. Sadık titreyen sesiyle anlatmaya başladı.

Sesi titriyordu. “Mümin abi Önderle dibe girdiğimizde bir gemi kalıntısı gördük. Bak Allah seni inandırsın gemide insanlar vardı. Gemide 4 kişi vardı güvertede oturuyordu ve yanlarında ayakta 2-3 kişi vardı. Gemi kalabalıktı ve kısık sesli konuşan insanlar vardı abi yemin ediyorum gördüm.” Diyordu. Kimse buna inanmıyordu bir anda Mümin abi bana döndü “Önder sen ne gördün?” dedi. “Abi vallaha ben bir şey görmedim sadece gemi gördüm gemi parçalanmış kayaya girmiş içi falan yosun tutmuştu bir anda Sadık abi heyecan yaptı yukarı çıktık.” Dedim. Bunları söylediğim anda Engin abi, Sadık abiyi soydu ve üzerindeki dalış kıyafetlerini kendisi giydi. “Önder sen benimle gel beni o yere zütür” dedi. Mümin abi Engin abiye baktı ve “Enginim seni bir okuyayım” dedi ve elini alnına koydu dua okumaya başladı. Mümin abi duasını bitirince “hadi Önder” dedi ve gemi merdivenine doğru yürümeye başladı. Amcam yanıma geldi “Önder dikkat et oğlum bu Engin pis yüzer bak sakar bir insandır.” Dedi. “Sıkıntı yok amca” dedim ve Engin abiyle suya dalış yaptık. Daha ilk dalar dalmaz ayağım da bir ağırlık hissettim lan ne oluyoruz tarzı etrafımı süzerken alttan farkettim ki Engin abi beni dibe doğru çekiyordu yaklaşık bir 10 saniye boyunca Engin abi beni dibe kadar çekti ve denizin 3-4 metre altına kadar daldık. Engin abi eliyle “nerede” işaeti yaptı. Bende “gel” işareti yaparak sol tarafa doğru yüzmeye başladım. Engin abi peşimden geliyordu.

Beyler ben bırakmayacam da sizde uyumayın şunu bitireyim öyle beraber uyuruz. Sizi seviyorum.

(bkz: ahtapotniyazi1996) boş kalmasın buralar hunharca devam

4-5 dakikalık bir yüzme sonrası gemiyi seçebiliyordum. Elimle “burası” işareti yaptım ve gemiyi işaret ettim. Engin abi bir anda beni itekledi ve önüme geçti gemiye doğru yüzmeye başladı. Engin abinin beni iteklemesiyle beraber yan tarafta ki küçük kaya parçalarına kolumu vurdum o kadar çok acıdı ki abartı gibi gelse de canım çok acımıştı. Neyse kafamı yere eğdim kolumu tutuyordum. 15-20 saniye cenin pozisyonunda durduktan sonra kafamı bir kaldırayım Engin abiye bir bakayım dedim. “Bismilahirrahmanirrahim” etrafımda engin abi yok fakat 15-20 tane insan var. Lan gözlerim sanki bana yalan söylüyor ciddi ciddi denizin altında eski tip kıyafetli 20 kişiye yakın kişi vardı. Bir anda kalbim hızlıca atmaya başladı ve yüzeye hızlıca yüzmeye başladım. Ben yüzüyordum gemide ki insanlar beni seyrediyordu. Ciddi ciddi suyun altında ki gemide ki insanlar bana bakıyordu ölecekmişim gibi hissettim. Arkama hiç bakmadım Engin abiyi falan komple aklımdan sildim ve var gücümle yukarıya doğru çıkmaya başladım. Denizin yüzeyine geldiğimde Amcamlara ait olan gemi yoktu, etrafıma baktım yüzeyde ne Mümin abiler vardı, ne Rıfat vardı ne de gemi vardı ulan ne yapacaktım ben bu denizde kalırsam çıldırabilirdim. Artık son çare gökyüzüne baktım o kadar çok korkmuştum ki orada denizin en dibine tüpsüz dalıp intihar etmeyi bile düşündüm. Ne yapacağımı bilmiyordum gemi yoktu.

işi olan uyusun beyler yarın okursunuz bende 2:30-3:00 gibi noktalarım. Yarın devam ederiz yani ilgiye bağlı

Yemek yiyorum gelecem

Kıyı çok uzaktı ve kıyıya gidersem yorgun düşüp boğulabilirdim. Ne olacağından bi haber bekliyordum ve denize sırt üstü uzanmıştım sadece çok güzel bir tatildeymişim gibi hayaller kuruyordum fakat delircek gibiydim orada gördüklerim beni çok etkilemişti. Yaklaşık 2 saat denizin üzerinde kaldım ayak parmaklarım ellerim buruş buruş olmak değil bumburuşuk(bu nasıl kelime la) olmuştu resmen. 2 saat geçti ve denizin diğer yanından kırmızı ateş figürleri geliyordu “haaa” dedim kesin beni arıyorlar. Sesli şekilde denizin tam ortasında “amcaaaaaa, engin abiii, kaya abiiii, kaptan, rıfatttt, heyyyy” diye bağırıp duruyordum. Nihayet bana doğru biri yüzmeye başlamıştı sadece kulak sesleri duyuyordum. Bana doğru gelen biri vardı bir anda kendimi güvende hissettim ve bana gelen kişiye doğru baktım. Bana doğru yüzen kişi Kaptan Mümin abiydi “oğlum iyimisin” dedi “abiiii” dedim. “Tamam oğlum geldim” dedi ve beni sürüklemeye başladı beni 50 metre falan civarı sürükleyerek zütürdü nihayetinde gemiye çıktım ve gemiye beni yatırdılar. Amcam çok korkmuştu belli oluyordu Sadık abi biraz kendine gelmişti “ne gördün, ne oldu” dedi. “Abi sana yemin ederim denizin altında batmış olan gemide insanları gördüm” dedim. “Ahhhh bee” dedi. “anlıyorsun dime şimdi beni” dedi. “Anlıyorum abi” dedim. Amcam sert şekilde “engin, engin nerde” dedi. Amcama baktım “bilmiyorum” dedim. Kaptan mümin abi üzerine bir havlu almış “oğlum engini nasıl bilmiyorsun seninleydi” dedi. “Abi en son gemide insanları gördüm korkuyla yukarıya doğru yüzdüm engin abi gemiye girmeye çalışıyordu” dedim. Sefa Dayı beni biraz süzdü “gitti garibim çoktan boğulmuştur” dedi. Mümin abi, sefa dayıya sert şekilde baktı “bu kadar vurdum duymaz olma engin bilir işini” dedi ve amcama dönüp “ne yapacağız şimdi Selim” dedi. Amcam çaresizce bakıyordu.

Rıfat söze girdi “babam dalacakmış şimdi” dedi ve babasına “baba ne olursun dalma bak vallaha ben çok korkuyorum ya sana bir şey olursa” dedi. Kaya abi söylenilenleri duymazmış gibi “bişey olmaz bişey olmaz” dedi ve bir sigara yaktı. Herkes sadece düşünüyordu ne tuhaf bir geceydi. Önce Sadık abi deniz altında insanları görmüştü, sonra ben görmüştüm, sonra engin abi kaybolmuştu şimdide çaresiz şekilde oturduk ve bekliyorduk. Herkes Mümin abinin diline bakıyordu fakat Mümin abi bizden daha çok düşünüyordu. Mümin abi odasına gitti ve yanımıza geldiğinde elinde bir telsiz vardı. Amcam Mümin abiye dönüp “ne yapacaksın” dedi. Mümin abi “en yakın merkezi arayıp araştırma gemisi isteyeceğim” dedi. Sefa abi “en iyisi bu olur hadi Mümin ulaş merkeze” dedi. Mümin abi telsizi bir frekansa ayarladı ve devam etti. “Merkez ben 162761 kodlu Yer*** Yük gemisi kaptanıyım, şuan 143,297 kordinatları arasında Bangladeş seferini yapmaktayım. Fakat değişik olaylar yaşadık şuan bir çalışanım kayıp hemen yardım gemisi talep ediyorum” dedi. 15 saniyelik bir sessizlik sonucu limandan telsiz geldi “anlaşılmadı, koordinatlar yasaklı bölge koordinatları” dedi. Mümin abi şaşkındı “Şuan ölümün kıyısında olan bir çalışanım var ve siz yasaklı bölge deyip gelmeyecekmisiniz” dedi. Limandan tekrar cevap geldi “Maalesef size yardımcı olamayacağız.” Mümin abi telsizi kapattı ve “huur çocukları” dedi. Ne yapmalıydık, bilmiyoruz.

Kaya abi telsizi Mümin abiden istedi. Kaya eline telsizi alınca tekrardan limana bağlandı. “Merkez 162761 kodundan ben Kaya B*** eski istanbul Ka*** LTD. AŞ. Çalışanıyım.” Liman direk cevap verdi. “Evet dinliyorum efendim.” Kaya abinin eski çalıştığı yer çok lüks bir şirket olduğundan dolayı onu önemsemişlerdi. “Şuan 143,297 koordinatları üzerinde açıkta kalmış bulunmaktayız hemen yardım göndereceksiniz yoksa ben limanınıza Türkiyeden sağlam birini yollayacağım” dedi. Liman bunu duyunca “Kaya bey yasaklı bölge giriş iznimiz yok siz oraya nasıl girdiniz” dedi. Kaya abi “bizim rotamız ve seferimizin yönergeleri bu koordinatlar üzerinden geçiyor bakın saat geceye geliyor 1 saat içinde bu bölgeye yardım gemisi gelecek.” Dedi. Liman “anlaşıldı gönderiyorum.” Dedi ve telsiz frekanslarını kesti. Kaya abi gururlanmış gibi “bu pekekentlerle böyle konuşacaksın insanlıktan anlamaz bunlar” dedi. Mümin abi “hay senden Allah razı olsun fakat Enginden haber yok yardımı beklersek çocuk boğulduysa can verir fakat biri girerse çıkartırsa Engini kurtarma ihtimalimiz var” dedi. Ben hemen söze atladım. “Mümin abi istersen ben tekrardan dalabilirim” dedim. Mümin abi bana baktı “yok yok sen kal bu sefer Kaya dalacak” dedi ve Rıfat bunu duyunca vicdan yapmış olacak ki “mümin abi babam dalmasın lütfen, korkuyorum” deyip vicdan yapıyordu. Mümin abi Rıfata sert şekilde baktı ve ellerini dudaklarına zütürerek “sus” işareti yaptı. Mümin abi konuşmasına devam etti: “Sefa abi sen havaya doğru 2-3 tane havai fişek at eğer engin buralardaysa gelir eğer dipteyse 5 akika sonra Kaya dalışa geçecek” dedi ve beklemeye başladık.

Bekledik, bekledik 5 dakika geçti fakat hiçbir hareket kıpırdanma yoktu. Kaya abi üzerinde ki tişörtü çıkarttı. “ben giriyorum mümin” dedi. Amcam kaya abiye bakarak “tüp falan alsaydın” dedi. “Ulan selim ben kaç yıllık denizciyim denizde adam bırakmadım ilk kez denizde adam bıraktım onada teknolojik aletlerlemi dalacağım Enginim orada boğulduysa onunla beraber bende orada boğulurum.” Dedi ve bir anda “foşşş” diye merdivenleri kullanmadan geminin üzerinden denize atladı. Fakat Kaya abi denize atladı da denizin altında ki yıkık geminin nerede olduğunu bilmiyordu sadece beni buldukları yerin altında olduğunu söylemiştik o kadar. Kaya abi açılmıştı iyice bizden uzaklaşıyordu ve gözden kayboldu. Rıfat yanıma geldi kulağıma eğildi: “eğer senin yüzünden benim babama bir şey olursa senin hayatını bitiririm” dedi. Zaten moralim bozuktu bir anda “git takunla oyna anasını gibtiğimin çocuğu” deyip Rıfata vurmaya başladım Rıfat zayıf ve çelimsiz olduğu için altımda kalmıştı ve etrafımız kalabalıktı fakat 4-5 yumruk rahat vurmuştum. Rıfat bana sadece 1 kez vurabilmişti ve Rıfatın yüzü, gözü kan olmuştu bir anda bizim dalaştığımızı görenler üzerimize doğru koştular güvenlik Mert abi bizi ayırdı. Mert abi bize sesli şekilde haykırdı “ne ulan sizin derdiniz” diye. “Mert abi babasına bir şey olursa diye gelmiş beni tehdit ediyor çoluk çocukla uğraşıyoruz abi” dedim. Mert abi bana sağlam bir tokat attı “lan şerefsiz çocuğun babasıdır çocuk korkuyor” dedi. Ah orada bir kargaşa oldu Mert abinin bana vurduğunu gören amcamın bir gelişi var, amcam yanımıza bir geldi Mert abiye bir tokat attı yani ben amcamı hiç öyle görmemiştim. “Lan bin benim emanetime nasıl olurda vurursun sen” dedi ve tekrardan Mert abiye vurdu. Mert abi amcama orada vursaydı amcamın suyunu çıkartabilirdi fakat yaşından olsa gerek hiç hareket dahi etmedi.

Amcam Mert abiyi epey sağlam şekilde dövmüştü, bunun suçlusu bendim fakat Mert abi adı gibi Mertti sakin kalmıştı. Aslına bakılırsa herkes haklıydı çünkü hepimiz çok telaşlıydık ve paranormal olaylara şahit oluyorduk herkes patlayacak birini arıyordu ben Rıfata, amcam Mert abiye patlamıştı. Biraz Mert abiden bahsedeyim saçları falan baya şekildi, yüzü gözü uyumlu ve yakışıklı biriydi. 18 yaşında bir kız kaçırmış ve evlenmişti bakması gereken bir ailesi yoktu fakat bakması gereken bir karısı vardı. Her şeye tamam derdi ve gemilerde günlük, gecelik silahlı bekçilik yapardı. Fakir ve garibandı fakat çok saygılı bir insandı. Neyse herkes birbiriyle kin dolu gibiydi gereksiz tartışmalar yaşanmıştı ve ellerimiz kollarımız bağlıydı. Nihayet uzaktan hatta çok uzaktan bir gemi bizim gemimize doğru yaklaşıyordu fakat gemi resmi olmayan bir gemiye benziyordu sanki limandan değil de rastgele bir gemi gönderilmişte bir olaya bakıp gidicem dermiş gibi bir gemiydi. Gemi bize epey yaklaştı, yaklaştı ve resmen gemiyle burun buruna geldik. Bizim gemimiz duruyordu, onlarda gemiyi tam gemi burunları değecek şekilde durdurdular. Gemiden biri çıktı ve “Kaptan” diye bağırmaya başladı. Mümin abi bunu duyunca diğer gemiye doğru yaklaştı ve bağırarak “buyur” dedi. “Kaptan bak 100 metre ileride 2 kişi denizin yüzeyinde baygın şekilde yatıyor biz giremedik sizlerden birimi buraya en yakın ışık sizdiniz ve bende size haber etmeye geldim” dedi. Hoydaa bu da neydi büyük ihtimal o kişiler Engin abi ve Kaya abiydi.

Beyler yorumların hepsini okuyorum. Bazen yazma hevesimin son noktasına geliyorum artık bitirip başka zaman devam ederim dediğim anda biri çıkıyor ve "sırf senin için bekliyorum efsane olmuş, vay be abi çok iyi gidiyor" tarzı şeyler söylüyor ve bana aşırı şekilde ilham geliyor yazma hevesim geliyor ben bekleyenleri bekletmem fakat küfüredip "hadi yaz lan huur çocugu" dediğiniz zaman yazasım gelmiyor. insanım ve duygularım var güzel şeyler söyleyin küfür etmeyin. üzülüyorum la

Rıfat ağlamaya başladı “babamm, babam” diyordu. Mümin abi “eyvallah reis” dedi ve bir anda kaptan odasına doğru koşmaya başladı artık hareket etmeye başlamıştık hızlı şekilde 100 metreyi aşıp bir an önce Engin abiyi ve Kaya abiyi kurtarmalıydık. Başladık hareket etmeye fakat saat epey geç olmuitu göz gözü görmüyordu Sefa dayı geminin burnunda, Hüseyin abi geminin kıçında etrafa fener tutup denize bakıyordu yaklaşık 7-8 dakika yavaş şekilde yol aldıktan sonra Hüseyin abinin bağırışlarıyla durduk “hoppppppp, hopppppp” diye bağırıyordu fakat Kaptan Mümin abi dalmış olacakki Hüseyin abi “hopp hopp” dese bile yolumuza devam ediyorduk. Bir anda Hüseyin abi şiddetli şekilde bağırdı “ulan üstünden geçtin adamların, hoppppppppppppp Mümin, Kaptannnnn durrrr.” Diye bağırıyordu. Hüseyin abiyi duyan herkes bağırmaya başladı. Kaptan durrr! Gibisinden ve nihayet Mümin abi bizi duyup durdu kaptan odasından çıktı ve “ne oldu lan” dedi. Rıfat çığlık atıyordu “babammmmmm! Babammm! Geminin altında kaldı ezdin onları” dedi. Mümin abi “hasgibtir lan” dedi ve telaşlı şekilde direk üstünü çıkartıp soğuk suya bir anda atladı. Mümin abinin arkasından Hüseyin abi atladı ve arkasından Rıfat atladı. Rıfat yüzme bilmiyordu fakat atlamıştı neyse herkes suya daldı ve geminin altına doğru girmeye başladılar, onlar giriyor bizde gemiden sarkıp onları izliyorduk nihayet suyun altından ilk çıkan Mümin abi olmuştu. Mümin abiye feneri doğrulttuk bir elinde Engin abi diğer elinde Kaya abi vardı.

Feneri denize doğru tutuyorduk Mümin abi yüzeyde, Hüseyin abi yüzeyde, Engin abi ve Kaya abi baygın şekilde yüzeydeydi fakat Rıfat görünürde yoktu. Bir anda Rıfatın yokluğunu fark edince” Mümin abi Rıfat, Rıfat yok” diye bağırdım. Mümin abi bana bakıp merdivenleri işaret etti, merdivenlere bakınca Rıfatın merdivenlere sarıldığını ve oradan denizden çıkarılanları izlediğini gördüm ve derin bir oh çektim biraz kaç dakika sonra herkes geminin güvertesindeydi. Tüm ekip tekrardan beraberdi. Kaya abinin nabzı atıyordu fakat Engin abinin nabzı çok yavaş atıyordu sanki 1 saniye atıyor 3 saniye atmıyor gibiydi birşeyler yapmalıydık fakat yapamıyorduk galiba Engin abiyi kaybedecektik. O sıra size yaşadığım o duyguları anlatayım herkesin eli ayağı birbirine karışmış gibi hava kapkaranlık ve tek aydınlık dolunay. Ah böyle gözyaşın gelir gibi oluyor fakat gelmiyor öyle bir duyguydu. Mümin abi bize baktı “herkes gisin uyusun yarın yeni bir güne uyanacağız bir gönüllü Enginin yanında kalsın Rıfatta babası Kayayla beraber kalsın” dedi. Ben bunu duyunca Engin abinin kaybolmasının sebebinin ben olduğumu düşündüğüm için “Ben engin abiyle kalırım” dedim. “Tamam” dediler ve herkes odalarına çekildi. Engin abiyi bir battaniyeyle serdim üzerine bir yorgan attım ve geminin güvertesinde Engin abinin başında oturuyordum arada sırada nabzını bakıyordum fakat durumu kötü gibiydi. O gece kötüydü.

O gece sabah 05:00 da Engin abi gözlerini açtı “Önderrr” dedi. “Abi uyandın demek abim benim” dedim ve Engin abiyi öptüm. “Önder beni dinle” dedi sesi çok kötüydü.” Onlar hala gemide oraya gidin geminin 3. Kapısından girin onların hepsi orada” dedi ve gözlerini geri kapattı. Ulan nabzına baktım nabzı yoktu ciddi ciddi Engin abinin nabzı yoktu ve kalbi atmıyordu. O gece Engin abim kollarımda can verdi son sözleride bu oldu. Yarın olduğunda o gemiye ben gidecektim ve 3. Kapıdan ben girecektim tüm sırrı öğrenecektim bunun ne olduğunu ben çözecektim aklıma koydum.” O gece herkese haber verdim ve sabaha kadar ağladım, ağlarken uyumuşum. Uyandığımda Hava aydınlıktı ve bugün bence büyük bir gündü.
15.06.2011

(bkz: ahtapotniyazi1996)

Yarın devam edeceğiz.

iyi geceler dostlarım.

Ertesi gün uyandığımda gözyaşlarım gözlerimde kurumuştu ve başım ağrıyordu, ağzım 2-3 gündür yemek yememişim gibi iğrenç kokuyordu. Uyandığımda etrafıma baktım kimsecikler yoktu ve bir kıyıdaydık. Birkaç saat sonra yanıma Rıfat geldi “Önder, o gece için özür dilerim kusura bakma babam için korktum sana o yüzden vurdum” dedi ve bana sarıldı. Bende Rıfata sarıldım ve beraber ağladık. Rıfata sordum “Rıfat neden kıyıdayız yani dün kıyıya falan çok uzaktık bugün nasıl kıyıdayız?” dedim. Rıfat yüzüme baktı “Ne dününden bahsediyorsun anlat bakayım?” dedi. “Rıfat dalga geçme dün engin abiyi kaybettiğimiz gece” dedim. “Ahh benim Önder kardeşim 2 gündür baygınsın ve uyanmıyorsun sürekli nabzını kontrol ediyoruz fakat normaldin kimse uyandırılmanı istemedi” dedi. “Ne diyorsun oğlum sen benim yapmam gereken şeyler var” dedim. Rıfat bana baktı “ulan deniz ortasında yapacak neyin olabilir” dedi. Bir anda doğruldum ve gemiden çıktım ve deniz kenarına atladım. Etrafıma bakıyordum amcamı arıyordum ve amcamı gördüm. Amcama doğru giderken amcamda beni görmüş olacak ki güneş gözlüklerini çıkardı ve beni süzdü “Önderr” dedi ve bana doğru gelmeye başladı. Yanıma geldiğinde “korkuttun be oğlum” dedi. “Amca beni boşver biz nereye geldik” dedim. “Görmüyormusun oğlum istanbula geldik, çok kötü şeyler yaşadık artık evine gidip dinlenme vakti” dedi. Amcama sinirli şekilde bakıp “amca ben hiçbir yere gitmeyeceğim burada yarım bırakılmış bir işim var” dedim. Amcam bana baktı ve “denizin ortasında yarım kalmış ne işin olabilir oğlum” dedi.

Amcama tekrar baktım ve “Mümin abi nerede” dedim? Amcam bana dönüp “oğlum o evine gitti bizde evimize gideceğiz” dedi. Amcama tekrar sinirli şekilde bakıp “beni Mümin abinin evine zütür” dedim. Amcam benden bıkmış olacak ki “eee takunu çıkartıyosun Önder adam akıllı otur işte hadi eve gidicez” dedi. Amcam bana karşı kolay kolay sinirlenmezdi fakat sinirlenmişti ulan engin abinin ölmeden önce söylediği yere mutlaka gitmeliydim ve o gemiye girmeliydim. Amcama bakıp “iyi beni evime zütür o zaman” dedim. Amcam arkadaşlarına “hadi eyvallah” dedi ve benimle beraber arabasının olduğu otoparka doğru gitmeye başladık. Yolun tam yarısında aklıma bir fikir geldi o gemiye gidecektim ve o sulara dalacaktım, o enkaz geminin 3. Kapısından girecektim aklıma bir plan geldi. “aaa amca ben kıyafetlerimi gemide unuttum gidip onları alacağım” dedim ve arkamı döndüm tam o sırada amcam kolumu tuttu ve “kıyafetleri, giysileri bize ait olan eşyaları ben dün bagaja yükledim” dedi. “Yahu amca biz dün denizde değilmiydik engin abiyi kaybetmedik mi?” dedim. Amcam bana baktı “oğlum sen 2 güne yakındır baygınsın arada sırada yarı baygın su içip geri yatıyordun sen günleri iyice karıştırmışsın, gecen gündüzün karışmış senin” dedi.