-Kaç yıldır evlisiniz ? diye sordum.
- Ne fark eder ? dedi.
-Aslında kaç yaşındasın, onu merak ettim. Dedim.
-14'cü yılımız dolmak üzere. Neden sordun ?
- Nasıl katlanabildin, 14 koca yıl...
- içimiz de ısındığını göre artık kalkalım ha, ne dersin ?
- Burdan kalkıp, daha sakin bir yere geçmek şartıyla, olabilir ?
- Pardon ? Anlamadım.
- Bu kadar güzel bir Lavinya'yı hayatımda ilk defa gördüm, ve sonuncusu olmasına da izin vereceğimi sanmıyorum. Bana birazcıkta olsa güvensen yeter, diyerek elimi önce kalbime zütürüp ardından denizci selamı verdim.
-Sözüm, söz.
- Benden bu kadar kolay etkileneceğini düşünmemiştim, levendim. Peki sana neden sürekli levendim diyorum biliyor musun ?
- Herhalde bir levendi andırmamdan dolayıdır.
- Hayır ,aslında tam olarak öyle değil. Dedi.
- Benim levendimi andırdığından, sana sabahtan beri levendim diyorum.
- Cevabı çoktan almıştım. Kocanız kaptan mı yoksa ? Diyerek, ortamı bir tıkta olsa yumuşatmaya çalıştım ama daha duygulu bir şekilde gözlerimin en içine baktı ve dudağı titreyerek :
- Hayır, beni hep 24 yaşımda bırakan, o teğmendi , dedi.

Ve usulca anlatmaya başladı.
- Kafanda iskarpini, siyahı beyazı , üniformanı nasıl anladığımı illaki kendi kendine sordun. Ben, bir deniz subayı kızıyım. Gözlerimi, Gölcük'te açtım. Çocukluğumun ilk 10 yılı burada geçti. Babamın, hatrı sayılır güzel bir çevresi vardı burda. Birçok arkadaşım, çok sevdiğim bir okulum her şeyden ötesi o Gölcük'ün o el değmemiş güzelliği... Her şey rüya gibiydi benim için. Ama 10 yaşıma kadar burada kaldık. Ardından, istanbul'a
(Kuzey Deniz Saha Komutanlığı ) babamın tayini çıktı . Hop her şey birden bire değişti. Yaşım ufaktı neysek,. buraya da çabucak alıştım. Tam ortaokulu bitireceğim sene, babamın yine tayini çıktı. Hop, döndük gerisin geri Gölcük'e. Şanslıydım, çünkü babamın hatrı sayılır bir çevresi var demiştim, ya . O çevre hala ordaydı. Arkadaşlarım, okulum bile. Doğası zaten, beni tayinimizden korkutmayan tek şeydi. Orta okulu 'da bitirdim ve Lise sona kadarda Gölcükte okudum. Üniversite sınavına gerçekten çok iyi hazırlandım. Ve biraz şansla da olsa Bilkent Üniversitesi, işletme bölümünü kazandım. Her şey mükkemmeldi. O 4 yıl, hayatımda geçirdiğim en güzel 4 yıldı. Ankara'nın pis ayazına, dik sokaklarına rağmen. Eşimle de aslında orada tanıştık. Eşim, o zamanlar da pek umrumda değildi açıkçası. Oldukça asosyaldi ve bir çıkarı olmadan kimsenin yanına yaklaşmazdı. Hep kendini düşünürdü ama zeki biri olduğundan bunu ben dışında kimseye pek çaktırmazdı. Herkes onu sınıfın sessiz, sakin ve en zararsız öğrencisi olduğunu düşünür, pek severlerdi. Onun tam aksine ben, plansız, spontane yaşamayı seven ve neşeli biriydim. Kampüste tanımadığım insan sayısı iki elin parmağını zar zor geçer. Velhasıl kelam, Ben üniversitedeyken, babamın son tayini Çanakkale'ye çıkmıştı. Babam, ailemizi bir araya topladı . Lavinya, Deniz ve Ege. Son 3 yılım. Artık bırakmamam için pek bir sebebim kalmadı. Kurmaylık zaten yok. Şu üç sene para biriktirip, oyakla beraber güzel bir ev alırız ve kendimizi ait ufak bir aile işletmesi kurarız. Bugüne bugün, bilkent mezunu kızımız var , sırtımızda yere gelmez ! Tam bu zamanlarda, bir şey oldu. 3 blok ötemize, yeni biri taşındı.

Bu saatte rez aldim birakip gidersen o 38 lik kariya yaptiklarini anana yaparim haberin olsun

Rez seri yaz amk

Rezzzze

Reżżż

Yaz la artık

Amma da uzattın he...

bekliyoruz. REZZZZZ

Yalan amk. Amk levendi gotunden uyduruyor hep nickindende belli oluyor zaten eşşekyalancı tam eşşek amk oglu

Beyler aranızda işi gücü olmayıp, sürekli pc başında olan var mı ? , Aradığımda ulaşabileyim, bir de seri yazı yazabilsin wordde yeter.

okurumm

Abdulrezzak

Devam et bro

Devam etmem için, yardınıza ihtiyacım var. Özelden ulaşın.

Rezerve