-
1.
+1merhaba,
size büyük sırrımı açıklayacağım. aslında dünya çağında bir sır. hayatımı tehlikeye atacak olan çok büyük bir itiraf!
kısa keseceğim merak etmeyin...
2009 yılında amerikan hükümeti tarafında üniversitemi 1. bitirdiğiim için burs ile abd ye davet edildim. çok gururluydum. california da master degree imkanı veriyorlardı. düşünmeden kabul ettim. 18 farklı ülkeden 21 öğrenciydik. hepimizin ortak özelliği tamamen sağlıklı, okulunu birinci bitirmiş zeki öğrencilerdik. aramızda gözlük kullanan, herhangi en ufak hastalığı olan biri yoktu. ben tek türktüm.
9 ay herşey çok iyi geçti. tamamen eğitim amaçlı bir burstu. 21 öğrencinin tamamı bölümlerinde derece almaya devam ediyordu.
bazen grup olarak gönüllü işler yapıp, insanlara yardım ediyor, çocukları sevindiriyor, sokakta kalanlara yadım ediyorduk. bu bursun bir parçasıydı.
2010 yılının mart ayında kaldığım eve bir mektup geldi. tüm grup yaşlılar için yine gönüllü bir iş yapacaktı.
bir hastaneye davet edildik. etrafta hiç yaşlı yoktu..
birşeyler ilginç gidiyordu.
zaten hastane dışardan terk edilmiş harabe gibi gözüken bir yerdi. eğer araba ile yanından geçiyorsanız kesinlikle hastane olduğunu anlayamazdınız...
-
2.
0gibtiler mi panpa orda
-
3.
0içeri girdik.
bize birer yaka kartı verdiler. benimkinin üzerinde D 2389 yazıyordu. anlam veremedim.
üst kata çıktım boş yataklar ve yanlarında serum şişeleri vardı.
biraz ürperdik.. hala ne olduğunu anlamaya çalışırken bir arkadaş neler olduğunu sordu.
bizi karşılayanlardan birtanesi, görüşeceğimiz yaşlı insanların sağlık durumu iyi olmadığı için bizleri bir muayeneye sokacaklarını böylece yaşlı insanları sağlık olarak riske atmayacağımızı garanti edeceklerini söylediler.
tamamen sıradan nefes dinleme, göz muayenesi ve kan alacaklarını söylediler.
bana çok garip geldi... neden kanımı alsınlar? bu yaşlılar ile herhangi yakın bir temas olmayacaktı.. -
4.
0deep web human experiment terk lan. warehouse'amı aldılar sizi ?
-
5.
0reserved
-
6.
0yanımızda amerikaya ilk ayak bastığımızdan beri bizim ile birlikte olan profesörümüz vardı. bu adama çok güveniyorudm her zaman bize destek olmuştu. bende bir kan vermek sorun olmaz diyip kabul ettim...
hepimiz ettik...
fakat kan almak için doktor şırıngayı sol kolumdan soktuğunda kendimden geçmiştim..
uyandığımda bu sefer oda da yalnızdım ve ne olduğunu anlayamıyordum. kim olduğumu, nerede olduğumu, nereden geldiğimi bilmiyordum...
konuşmak istedim. ne etrafımda konuşulanları anlayabiliyordum ne de cümle kurabiliyordum.
kısa süreli hafızam silinmişti. ölü gibiydim.
nefes alan bir ceset gibi.
daha sonra bir doktor sırtıma omurilik sıvısı gibi bir şey enjekte etti.
gözlerim karıncalanıyor ellerim ve tüm damarlarımı patlıcak gibi hissediyordum. -
7.
0bir tane adını sonradam öğrendiğim barbara isminde 50 li yaşlarda bir kadın ilgileniyordu benimle. o andan sonra güvendiğim profesörü asla göremedim.
kadın bana kanımı aldıklarında bayıldığımı, uluslararası bir öğrenci olduğum için tıbbi olarak kontrol altına alındığımı, herşeyin yolunda olduğunu ve sadece 6 saattir hastanede olduğumu belirtti.
işin ilginç yanı odamda cam yoktu ve televizyonda çok sevdiğim two and half men dizisinin hiç izlemediğim bölümünün tekrarı vardı. yani en az 7 gündür o hastanedeydim.
hastane olduğuna hala emin değilim... -
8.
0@7 demek bizden öncede birçok kişide denediler
-
9.
0dikkat çekmemek ve ne olduğunu anlamak için sustum. ve bekledim.
kadın bana birkaç gün kontrol altında olmam gerektiğini belirtti.
sıradan bir bayılma için cidden bu olanlar çok aşırıydı. fakat işin ilginç yanı kendime geldiğimden beri korkuya ait hiçbir duyu hissetmiyordum. ki ben höd desen al sana züt diyecek biri olarak, o an altıma işemem gerekirdi.
ben çok seri kanlılıkla olayları yorumlayarak çözüm üretiyordum.
oda rutubetliydi.. demekki yer altında değildim
oda da cam yoktu.. demekki zaman kavramımın oluşmasını istemiyorlardı
ve tvde hiçbir bölümünü kaçırmayacağım bir dizinin görmediğim bir bölümünün tekrarı vardı.. yani en az 1 haftadır oradaydım -
10.
0okuyomusunuz huur çocukları ciddi bişi paylaşıoruz şurda
-
11.
0yav he he
yalanına sokuyum -
12.
0barbara heralde barbara manken olan
-
13.
0lan yarak beynli bebişinci nesil yazarsın attığın entrylere baktım am züt muhabbeti yapmışsın sürekli şimdi mi aklına geldi
not : devam et hikayen kurmaca olsa da iyi ilerliyo -
14.
0daha sonra gelen hemsireden tv yi kapatmasını başımı ağrıttığını istedim. tv kapandığında tam hesapladığım gibi arkamda kalan kapının yansımasını ve odanın dışında neler olduğunu artık görebiliyordum.
çapraz oda da 21 kişilik gruptan brezilyadan anderson isimli biri vardı. onu çok açıkça görebiliyordum. tamamen baygın gözüküyordu.
o an anladım durumun ciddiyetini.
odalarda lavabo yoktu. tuvaletimi yapmak istediğimde tüm diğer odaların kapıları kapatıldı. koridor bi anda boşaltılıp sadece ben ve iki iri yarı doktor olmadığı belli insan vardı. ve bir tuvalete yürüyorduk. tuvalette cam vs yoktu. hiçbiryerde yoktu.
burası bir askeri üs dahi olabilirdi.
nerde olduğuma dair hiçbir fikrim yoktu..
fakar birçoğunuzun bilemdiği bir tekniği kullanarak nerede olduğumu hesaplayacaktım -
15.
0@14 panpa bende normal biri gibi hissetmek istiyorum bazen napiim
-
16.
0odama geri döndüğümde ilk önce hiçbirşeyden haberim yokmuş gibi davranarak kapıyı çok az aralık kalacak şekilde kapadım.
tv kumandasını aldım. toplamda 3 kanal çekiyordu.
ama amacım tv izlemek değildi.
amerikada bazı tv ve uydu alıcıları kanal ararken sol üst kısımda sizin uydusal pozisyonunuzu gösterirler. bu aslında bilmeyen için sıradan rakamlardır. fakat signal processing dersleri aldığımız için bu numaralardan tam olarak haritadaki yerimizi çok yakın sapmalar ile nasıl bulabileceğimizi öğrenmiştik.
ve numaralar bana lake tahoe diye hoş bir yerin biraz doğusunda boş ormanlık arazide olduğumuzu söylüyordu...
hastalar ile ilgilenmek için gittiğimiz o hastaneden yaklaşık 400 km uzaklıkta!! -
17.
0aklımda iki soru vardı.
lake tahoe da zaten hastane yok ufak acil yardım merkezleri var. onlarda şehrin göbeğinde. biz ise ormanlık arazideydik.
peki kimin kontrolünde ve neden?
sıradaki sıkıntım tamamiyle odadan nasıl çıkacağım ve nereye gideceğim ile ilgiliydi.
sadece ameliyat elbisesi ile çıkmayı başarsam dahi lake tahoe dağlık alandır bir geceyi dahi geçiremez donarsınız.
uzun süre baş aşağı durduğum zaman burnumun kanayarak kustuğumu hatırladım. küçükken böle uykuya dalar gece kusarak burun kanamasıyla uyanırdım.
şimdi kanayan burun ve kusan bir adam, şuuru kapanmış taklidi yaparsa elbette etrafla koşturan diğer insanlar görebilecekti.
belliki birşeyler dönüyordu. daha fazla bilgi için daha çok şey yapmak lazımdı.
ve baş aşağı yatmaya başladım... -
18.
0burdumdaki basıncı hissediyordum. midem bulanmaya başladı ve birbuçuk saat sonra burun kanaması ve kusma ile kendimi yataktan attım. gürültüye koşan tek bir hemşire oldu. yanıma geldi, bense şuurunu kaybetmiş bir adamın istemsizzce kusması gibi kusmaya çalışıyordum baygın taklidi yaparak.
acil durum ekiibi diye bağırdı kadın.
beni bir sedyeye yatırarak o koridordan geçirdiler.
kısık gözlerimle uzun koridoru geçtik. belli olmasın diye kafamı çeviremiyordum. sadece sol tarafı görebiliyordum. sol tarafta birçok oda ve içleri aynı benimki gibi dizay edilmişti.
hepsi doluydu!!
hemen kan alıp ölçüm yaptılar. kendime gelir gibi yaptığımda nedense koridorun ışığı sarıya döndü. tüm odaların kapıları kapatıldı.
ben görüceğimi görmüştüm. daha sonra sağ tarafa bakacak şekilde kafamı koydum ve sedye ile odama geri zütürülürken sağ tarafta biri aşağı diğeri yukarı bakan merdivenler gördüm...
heyecanlanmıştım.
acaba çıkış yolumuydu? -
19.
0hay amk okuyan yoksa ben yatıorum
-
20.
0son bi entry daha yazıp çıkıorum