Hadi bakalım

Saçları incin benden biraz uzun, sırtında çantası, elinde bavulu kirli sakallı bir kişi geldi, Merhaba dedi şaşırdım, Selamun aleyküm demesini beklerdim açıkçası aldırış etmedim sonra. "Ben Cihan, ya benim suyum bitmişte, dilim damağım kurudu sende fazla varmıydı ?"dedi ve çantasını karşımda duran ranzanın üst katına atarak bana baktı " Tabi , kardeşim olucaktı, benim adımda Hasan " buyur. Dedim sonra ranzanın üstüne çıktı. biraz sessizlik oldu, yarım saat kadar kulaklıklarıyla müzik dinledi, sonra alt ranzaya indi, biraz muhabbet ettik işte, iyi birine benziyordu. Biraz cool du sanki yada ben çok pısırık olduğum için öyle sanmıştım.
Ardından kapı bir kere daha açıldı, bu sefer içeri Mert giricekti o benim ilerleyen zamanlarda çok iyi arkadaşım, yaşıcayağım olaylarda bana yardımcı olucaktı. " Selamun aleyküm, 81 nolu oda burası değil mi ? " tabelası biraz kırıktı 8 tam çıkmıyordu zaten bizede görevli göstermişti odayı " evet, kardeşim burası, hoş geldin "

Rezervasyon

Rezerve

Oda benim yattığım ranzanın üst tarafına yerleşti, biraz fakir görünümlüydü Allah utandırmasın, kötü niyetli söylememiştim bu cümleyi, art niyet aramayın lütfen. Yardımım dokunurdu ona, maddi durumumuz biraz iyiydi sanki, (ona göre)

Eşyalarımızı dolaplara yerleştirtik, 2 saat sonra kaynaşmıştık birbirlerimizle, artık birbirimize küfür ederek hitap ediyorduk klagib arkadaş olucaktık belliydi.

2 Saat sonra hersei aşağı çağırdılar olan ve olmayanları görmek için bayağı fazla kişi vardı sıraya falan girdik, güzel kızlar gözüme ilişti , lakin bir tane vardı 1.70 gibi boyu vardı o minik ellerini kazağının içine sokup etrafına gülücük saldıkça içim kıpırdıyordu, mutlu oluyordum lakin Murat ortada yoktu, Cihan ile onu aradık

" Cihan olum sen Murat'ı gördün mü ? Kayboldu galiba çocuk, duymadı mı acaba anonsu? "
" Yok, bana ben tuvalete gidiyorum demişti, galiba isal oldu (hehheheh)" dedi
insanlık hali diyip konuşan görevliyi dinledik, birden aklıma gördüğüm rüya geldi yanında duran adam oydu, onu neden gördümü hala anlamış değildim. Daha önce görmediğim bir adamı da rüyamda görmem çok garipti.

yaz bakalim

seri yaz okuyoruz.

Murat gibici galba.

feres22222

Daha sonra cart curt, konuşma yaptılar, odamıza gittik Murat orada ağlıyordu, ne oldu Murat iyi misin diye sorduk ? Ailesinden kız kardeşinin öldüğünü, onun için ağladığını söyledi daha ilk gündü Murat 'ı buna rahmen çok soğukkanlı görmüştüm buna rahmen gitmedi evine 1 hafta sonra gelerek
"Cihan, Hasan sizden birsey isteyebilir miyim ? Bizim Demirci köyünde bugün kardeşimin cenazesi kalkıcak acaba gelir misiniz ? Tek gitmek istemiyorum oraya. "
Aklıma 2 soru takılmıştı
1) Ölen birinin cenazesi hemen veya en geç 2 gün olsun 1 hafta çok uzun değilmiydi ?
2) Daha 1 hafta olmuştu, bu daveti kabul etmeli miydim ?

Bakarız falan diyerek Cihan ile konuştum gidelim çocuk yalnız kalmasın çok kötü durumda falan dedi, eyvallah dedim.
O gece yatarken rüyamda annemi gördüm, bir odanın içindeydi odanın ortasında bir tane tepsi vardı, içinde domuz kafası annem arapça bilmiyorum ibranicede olabilir, dualar okuyordu daha sonra domuz kafasının kanlarını bir bardağa koyarak içti ve pis pis güldü uyandığımda çok korkmuştum, Murat yatağında yoktu. Tuvalete gidicektim lakin korkuyordum. Alnımdan yağmur gibi ter akıyordu.

aha sıçtık.

Rezzers

panpa çok sardı devam.

Rez aliyimda gece okurum

Hızlı yaz

Devam etsene huur çocuğu

Rezreez

Ne olduğunu anlamamıştım ama hareket edemiyor, yerimden kıpırdayamıyordum. Odada tamamen bir sessizlik hakimdi ve bu beni daha çok korkutuyordu. O sırada aklıma Cihan'ı aramak geldi, bir insan sesi duyarsam rahatlarım diye düşündüm. Telefonumu aldım ve Cihan'ı aradım, 5-6 kere çaldıktan sonra telefonu açtı. Ancak sesi titriyordu, kekeleyerek konuşuyordu. Ben ne olduğunu anlamadan bize gelmesini söyledim, zar zor kabul etti.
Yaklaşık 2 saat sonra eve geldi ve ne olduğunu, niye kekelediğini sordum. O sırada kapıya gözlerini dikerek 'Onlar, onlar!' demeye başladı. Neyler lan! diye bağırdım. Hala kapıya bakıyordu.
Çok korkmuş bir biçimde yavaş yavaş arkamı döndüm ve 4 tane 3 bacaklı zenci ile karşılaştım. O akşam bizi sabaha kadar gibtiler o gün bugündür kanepeye oturamam. Buda böyle bir anımdır

Yatağımdan kalktım, Cihan mışıl mışıl uyuyordu kapıdan çıktım, koridorun sonunda bir ışık yanıyordu biraz ilerledim kafamı çevirdiğimde , yüramda gördüğüm o adam ile Murat fısır fısır birşeyler konuşuyorlardı. Murat onu nereden tanıyordu ki ?

Yanlarına gitmek istedim, belki bir şey olmuştur diye, gittim koşarak Murat ne oldu iyi misin ?
" Hasan ne arıyosun burada ? Senin yatağında olman lazım değil miydi ki ?"
"Bi kabus gördüm de, geliyim dedim, peki sen ne arıyosun "
" Tuvalete gidicektim, görevli Necip amca beni durdurdu işte tamda onu anlatıyordum "
Düşündüğüm gibi olmamıştı oda bende aynı sıkıntıyı yaşıyordu daha sonra Necip amca
" Geceleri pek fazla bu koridorlarda gezinmeyin. "
Dedi ve gitti, tüylerim diken diken olmuştu, Murat ise gülüyordu, tabi bende onun yerinde olsam gülerdim benim gibi o rüyayı gülmemişti daha sonra tuvalete gitti yüzümüzü falan yıkadık Murat bi 5 dakika beklede tuvaletimi yapıyım dedi.
Üzerinden 10 dakika geçmişti ses seda yok, kapısını tıkladım cevap vermiyordu. içeriden sanki garip garip dumanlar çıkıyordu, korkmuştum.
Aniden elektrikler kesildi heryer zifiri karanlıktı hani derler ya göz gözü görmüyor diye.
Gözümü açtığımda hastanedeydim, elimde 44 yazısı vardı falçatayla çizilmişti sanki Murat"ta yanımda yatıyordu onun üzerinde öyle bir işaret felan yoktu, sonradan farketmiştim 2 gün orada kaldık, haberin aileme gitmesine izin vermedim lakin 2. gece yine o rüyaları görüyordum.

BU SEFER

Rezerved, takipteyim 2 saattir. devam panpa çok iyi yazıyorsun