"OOOO Kendimize gelmişiz" Körkütük sarhoş olan adam elinde koca metal bir bardak tutuyor , üzerine döke döke konuşma aralarında içmeye devam ediyordu.

Hücreye benzer bir yerde değildim, lüks sayılabilecek bir odaydı bu da tutsak olmadığımı gösteriyordu.

"Dışarı çık, henüz dinlenmeye devam etmek istiyorum" dedim ve adamın yüzündeki kahkaha birden silindi.

"Ne dinlenmesinden bahsediyon da?" Herif kapıyı bırakıp bir iki adım attı ama gerisin geri aynı yere döndü "Dinlenme bitti!" Sesini yükseltmeye başlamıştı.

Tekrar hızlıca odada göz gezdirdikten sonra bir silaha ihtiyaç duymadan da bu adamı etkisiz hale getirebileceğim kanaatine varıp ayaklarımı yere indirdim ama üst bölgemdeki
acı dayanılmazdı.

"Kararımdan pişmanlık duymaya başladım bile" diye mırıldandım. Adam da bunu duymuş olacak ki gülmeye başladı.

"DiNLENME BiTTi EVLAT! ŞiMDi EĞLENCE VAKTi!" Herif elindeki bardağı havaya kaldırıp ağzına bile yaklaştırmadan içindekini suratına boşaltmaya başladı.

"Bi bunlar ekgibti mınıskim, iyi bari düşman değiliz herhalde." diye mırıldandım tekrar. "Yardım ette kalkayım gibik, sıkıldım zaten burada birileri gelse de
kaldırsa diye kapıya bakıyorum" dedim, samimiyeti yüksek tutmaya çalışıyordum.

"Hah şöyle" diye kükredi adam. Görünüşe bakılırsa görmüş geçirmiş birisiydi, kollarında çeşitli kegibler, eski kurşun yaralarına benzer çukurlar vardı.

Kafasındaki bandana neredeyse tamamen ıslanmış ama yağlı saçlarından düşmemek için sıkıca tutunuyor gibiydi.

Adamın da yardımıyla yerimden doğruldum ve duvara tutundum, kendisine gitmesini işaret ettim. Kendi kendime hareket edebilecek kadar dengeli olmak zorundaydım ve
bunu bu odadan çıkmadan başarmalıydım.

"Nereden düştüm olum ben, baya bi dağıtmışız kasayı" acı içinde tane tane konuşuyordum.

Adam olduğu yerden hafifçe ayrılıp bi kahkaha patlattı ve iri kıyım eli sırtımda patladı "Bişey olmaaaz daha beterlerini gördük"

Acıdan gözlerim karardı ve anca bi öksürük ile cevap verebildim."Sen-" sağ kolumla ağzımın kenarını silip devam ettim "Sen git ben birazdan gelirm".

Adam heyecanla kapıyı çarpıp çıkmıştı bile, benim cümlem bitmeden gitmiş bile olabilirdi. Kapı kapandığı anda oda sola doğru yalpaladı ve dengemi kaybetmekten korktuğumdan
olduğum yere çöktüm.

"Henüz düşman değiliz, henüz hiç kimse hayatını tehdit etmedi, aptallık etme" kendime tembihlerde bulunarak odadan dışarıya adım attım.Her adım bir öncekinden
daha ağrılı ve yavaş geliyordu. Her adımda sesler azalıyor, görüntü bulanıklaşıyor ve durduğumda normale dönüyordu. Biraz önce içeriye giren adamı görmeye çalışıyordum.

Göz göze geldiğim herkes kısa bir süre şarkısına ara verip başıyla beni selamlıyor sonra içeceğini havaya kaldırıp şarkısına devam ediyordu. Şarkı sözlerine kulak kesildim.

"Denizler su değil AHOOOY HOOOY EEEE, her bir altın bir deniz AHOOOY HOOOY EEE" saçma sapan sözlerden tek çıkardığım altına fazlasıyla önem verilen bir gemideydim
ve yakın zamanda bir zafer elde etmiş gibi söylüyorlardı. Neşeli olmaları işime gelirdi. Yavaş adımlarla her an destek alabileceğim yerlere yakın bir şekilde ilerlemeye devam ettim.

Masanın ucuna yaklaşmıştım ki birden şarkı durdu. Bütün bakışların üzerimde olduğunu hissedebiliyordum. Kafamı hiç kaldırmadan bir kaç adım daha atarak masanın başına tutundum.
Gerçekten alt güvertedeki herkes susmuş ve bana bakıyorlardı ama neşelerinden hiç birşey eksilmemişti. Her biriyle tek tek selamlaşıp heyecanımı gizlmeye çalıştım. Sanki donmuş
gibi öylece ellerinde demir kupaları suratlarında aptal bir gülümseme ile bana bakıyorlardı. Biraz önce odaya dalan iri kıyım adam kalabalığın arasından sıyrılıp masanın öbür
ucuna yerleşti.

"E hadi ama sirenler tarafından tecavüze uğramış gibi bakmayı bırahta-" konuşmasını büyük bir hıçkırık ve ardından geğirme ile bölüp devam etti "Eğlencemize devam edelim"

Evet birşey bekledikleri belliydi ve heyecandan masanın ucunda duran yarısı dökülmüş kupayı yeni farketmiştim. Birileri geldiğimi farkedip onu masanın bu ucuna yollamış olmalıydı.
Şimdi ne olduğunu anlamadığımı çaktırırsam başımın belaya gireceği düşüncesiyle kupayı yanındaki kulpundan kavradım. içinde ne olduğunu bile bilmiyordum ama insanları sarhoş
etmeye yettiği belliydi, belki ağrılarıma iyi gelir gibi pozitif bir düşünceye bürünük yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirdim ve kupayı kaldırdım.

"Hadi o zaman gibikler, bir gün daha güneşi görmemin şerefine" diye haykırıp hiç kimseden bir tepki gelmeden kupayı tavana dik bir şekilde kaldırdım. Ağzıma dolan alkolu yutamadan
daha fazlası üzerime boşalıyordu. "Rum lan bu" diye içimden geçirdim "Hemde en adisinden" gülümsemem genişlemişti. Boşalmış kupayı sertçe masaya vurup boşta duran kolumla
ağzımı sildim. Kısa bir süre fısıldaşmanın ardından herkesin bir anda kahkaha içinde kupalarını dibine kadar yudumlayışını izledim, arada sırada düşenler ve birbirlerinin üzerine
kusanlar oluyordu. Kupayı sertçe masada yuvarladım.

"Bana bir tane daha yolla, bu sefer tamamı dolu olsun!" Sesim rumdan dolayı biraz cılız çıkıyor gibiydi, yada yavaş yavaş açılıyor ve o cızırtılı gürültüsünden kurtuluyordu.

Altıma doğru yuvarladıkları tabureyi ayağımla durdurup düzelttim lakin çizmelerim olması gerekenden biraz küçük ve zarif görünüyordu. O zamana kadar olayın heyecanıyla farketmediğim
çok büyük bir detayı da aşağı bakarken farketmiş oldum.

iki nükleer füze başlığı.

"Lan yoksa, olum bu bi kadın vücudu değilse beni gibsinler" diye fısıldadım. Şimdiye kadar farkedememiş olmanın verdiği korku bi yandan etraftaki insanların gürültüleri bir yandan
ellerim titremeye başlamıştı bile.

ikinci kupa tamamı dolu bir halde masanın üzerinde bana doğru kayarken düşünebildiğim tek şey başka birinin hayatını gözlemliyor olabileceğimdi. Kupayı yakaldım, aniden duran kupadan
üzerime dökülen ruma aldırış etmeden kupayı kaldırdım olabildiğince yavaş içip kimseyle konuşmadan buradan çıkmak istiyordum. Yavaş yavaş azalan rumu yudumlarken aklıma takılan
sorular beni ölesiye korkutuyordu.

"Lan başkasının hayatını gözlemliyorsam nasıl kıpırdıyorum. Alenen kontrol bende, hiç kimseyi tanımıyorum, hiç bir gib hatırlamıyorum ama buradayım işte" Elimi biraz daha kaldırıp
rum akışını hızlandırdım yudumlarım giderek büyüyor boğazım yanıyordu. Artık ne belimin acısını nede kaburgalarımı hissediyordum tamamen şu anki duruma odaklanmıştım.
"taku yedin olum, bu sefer taku yedin".. Metal kupayı hafif indirdim "Bu sefer" Neyden bahsediyordum.. Birşeyler biliyor ama hatırlayamıyordum. "Bu sefer ne..Kaç seferdir
buna benzer birşey yaşıyorum".

Kupa neredeyse bomboştu ama hala havada tutuyordum içindeki son damlanın yavaşça tabandan ağzıma akışını beklerken kupa hiç bitmesin istiyordum. Yüzümde aptal bi gülümseme ile kupayı
aniden indirdim ve masaya vurdum. Kimsenin umrunda olmamıştı. Biraz öksürdükten sonra midemdekilerin yukarıya hücüm ettiğini hissedip nefesimi tuttum.

Hemen masanın yanındaki adamlardan biri farketmiş olacak ki kupasından biraz rumu benim kupama aktardı.
"Haaa şimdiden bayılacaksan bu gece bitmez baş navigatör! O gemiden limana atlayışından sonra cephaneliği patlatıp sağ çıkabilmek bir fıçı rum zütü ister" herif kupamın yarısını doldurup
tekrar içmeye başladı.

"Navigatör mü? Kaptan falan değil miyim yani?" Kendi kendime gülmeye başladım ve midemden gelen rumu kupadakiyle bastırmak için kupamı kaldırdım. Kupanın kenarından ufacıkta
olsa bir görüş alanım vardı. Etrafı süzüyor, nasıl bir gemi ve mürettebat ile birlikte olduğumu çözmeye çalışıyordum. Büyük bir ihtimalle suçlulardık. Cephanelik patlatma, rum
banyosu yapma.. Bunları sıradan bir ingiliz gemisinde bulamazdınız.

içerideki gürültü adeta sessizliğe bürünmüştü heyecan ve korkuyla sadece adım seslerine odaklanmıştım ki koridora geçerken ardımda bıraktığım iki adet kapı sesi olduğunca azaltıyordu.

"Eğlence erken bitmiş" bir bayan sesi duydum, ne kadar rahatlamış olsam da içeride gördüğüm kızılın dört adet tabancası vardı ve bu hala ölümcül bir diyalog olabilirdi.
"Eğlence devam ediyor, yaralarım beni korkutuyor bende güvertede biraz antrenman yapmak içi-" bir adım daha duydum ve kadın sözümü yarıda kesip elini omzumdan aşağıya elime kadar kaydırdı.
"Bence eğlenmeye devam etmelisin, önümüzdeki bir kaç hafta hiç kimsenin antrenmana ihtiyacı olduğunu sanmıyorum" Lorin kendine has, cezbedici bir tondan konuşurken kolumda süzülen eli
tutmakta olduğum kılıç ile buluştu. Ellerimiz üst üste kılcı birlikte tutuyorduk.

"Paslanmak istemiyorum" dedim ne dediğimi bilmez bir biçimde.
"Hadi ama batı güllesinin korkunç kızı, yelkenlerden yelkenlere süzülen, tüfeklerin önünde dans eder gibi ilerleyip düşmanlarının boğazlarını kan kokulu birer çeşmeye çeviren
kartal gözlü navigatörümüz paslanmaktan mı korkuyor?" ikinci kaptanın vücudu benimkiyle temas halindeydi ve her ne kadar bi kadın vücudunda da olsam fikren hala bir erkektim.
Bu yelkenlerden süzülmeler ve boğaz kesmeler doğruysa baya işin takunu çıkarmış bir gemici olmalıydım, ikinci kaptan bana yem atmıyorsa tabi.

Kadın vücudunu biraz daha bastırarak derin bir nefes aldı, göğüslerini birebir resmedebilecek kadar hissetmeye başlamıştım.

"Kaburgalarımda kırıklar var, dengemi bile sağlayamıyorum, bu halde kalmaktan korkuyorum Lorin." Hafif silkelenip mesafeyi bir kaç adım açtıktan sonra arkamı dönüp Lorin'le göz göze
gelmiştim. "Bu halde bırak yelkenlerden yelkenlere süzülmeyi odamın yolunu bulamam."

Lorin kaba sayılabilecek bir kahkaha patlattı ve sağ elini neredeyse göğüslerinden yavaşça beline kaydırdı. "Korkacak bişey yok Neilly, daha kötülerini de gördün."

Herkesin bahsedip durduğu daha kötüleri mevzusunu iyice merak etmeye başlamıştım artık. Bundan daha kötü ne olabilirdi ki sıvazlayacağım güzelim kılıç sapımın yerinde bir delik vardı artık.
Sahiden nasıl bir görünümüm vardı acaba, bu bedeni hiç inceleme fırsatım olmamıştı, bir ara boşluk yakaladığımda detaylı bir inceleme yapmam gerekecekti, tamamen bilimsel bir inceleme tabiki.