1. 1.
    +9
    yürürken kafamız yerden yüksek ama yere paralel bir düzlemde havada ilerliyor. vücudun geri kalanından soyutlarsak resmen havada yüzüyor.
    ···
  2. 2.
    -1
    polisin olmadığı bir sokakta aslında yasa da yok. devlet daireleri içindeki memur sayısı kadar var.
    ···
  3. 3.
    +4
    ortamda am kokusu aldığımız anda birbirimize üstünlük sağlamaya çalışıyoruz. beyhude arzular uğruna insanların kalbini kırıyoruz. bence kadınlara ihtiyacımız yok.
    ···
  4. 4.
    0
    aslında cem özer bu halktan birisi. onu hiçbir zaman beyaz kadar benimsemediniz. halbuki o ortada format yokken elit bir kitle yaratmaya çalıştı. belki üstüste iki gömlek giyme modasını başımıza sıvamış olabilir. ama yine de bizden biriydi anlıyor musunuz? onu hiç sevmediniz. neden?
    ···
  5. 5.
    +1 -1
    teyze evlerinde hep aynı yalnızlığı hissettim. varoluşun dokusuyla bariz bir uyuşmazlık taşıyan dantelli kanepeler hep içime sıkıntı verdi. yalnız bir dünyadayız ve hızlı nefesler alarak duyduğumuz seslere kulak kabartıyoruz. aniden gülmeye, aniden ağlamaya başlıyoruz. çok yalnız bir türüz aslında.
    ···
  6. 6.
    +1
    bazen siz de mutlu olduğunuz anlarda aynı hissi yaşıyor musunuz? hani güneşli bir günde mutfak tezgahına dayanarak beklerken malzemesi belirginleşen hareketsiz bir çerçeveye sahip ama içinde dolaşabileceğiniz bir tablo gibi hayat.
    ···