Beyler ilk olarak ailem ve okul baskısı insanı çileden çıkarıyor. Herkes benim gibi düşünüyordur eminim. Fakat benim babam(tabi doğru kişi ise) benimle sadece ekmek aldırırken, bir yere gönderirken konuşan bir insan. Günlük hayatta şu yaşıma geldim hiç karşılıklı çay, lan çayıda geçtim akşam yemeklerinde oğlum günün nasıldı demedi. Çok koyuyor gerçekten, millet babasıyla arabalar sürüyor, oyunlar oynuyor, karşılıklı kahve içiyor. Benim babama gelince utanıyorum ki babam üvey galiba. Böyle olmayacak gelmiş ygs ye çalışmıyosun diyor. Daha düne kadar ağzını açmayan baba, ygs den sonra görüşürüz diyor. Tamam senin sayende buralara geldik. Senin sayende evimizdeyiz de, neden bu zamana kadar olmayıp bu zamanda önümde durman. O kadar çok kavgaya giriştim ki millet abisini babasını arkadaşlarını çağırdı ben tektim. Neyse uzun lafın kısası en acısız intihar şekilleri neler ciddiyim gib gib yorumlar atıp dellendirmeyin adamı.